funkcja

pastor

wyznanie

Kościół Ewangelicko–Augsburski w Rzeczypospolitej Polskiej EA

diecezja / prowincja

ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

akademickie wyróżnienia

licencjat świętej teologii

honorowe wyróżnienia

Order Wojenny Virtuti Militari — Srebrny (V klasy)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
Krzyż Kampanii Wrześniowejwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.11.24]
Krzyż Oficerski „Polonia Restituta”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]
„Medal Niepodległości”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.02.02]

data i miejsce
śmierci

04.1940

Twerdziś: obw. twerski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

alt. daty i miejsca
śmierci

15.04.1940 (po)

szczegóły śmierci

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

01.06.1878

Stokidziś: gm. Drużbice, pow. Bełchatów, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

24.06.1900

szczegóły posługi

inni związani
szczegółami śmierci

BANSZELKliknij by wyświetlić biografię Karol, BIELIŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, BURSCHEKliknij by wyświetlić biografię Edmund, BURSCHEKliknij by wyświetlić biografię Juliusz, FALZMANNKliknij by wyświetlić biografię Aleksander Karol, FREYDEKliknij by wyświetlić biografię Alfred, GNIDAKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, GUMPERTKliknij by wyświetlić biografię Stefan Edward, GUTKNECHTKliknij by wyświetlić biografię Brunon, GUTSCHKliknij by wyświetlić biografię Zygmunt, HAUSEKliknij by wyświetlić biografię Paweł Henryk, KAHANEKliknij by wyświetlić biografię Jerzy, KOŻUSZNIKKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, KULISZKliknij by wyświetlić biografię Karol, KUŹWAKliknij by wyświetlić biografię Zygmunt, LEHMANNKliknij by wyświetlić biografię Jerzy, MAYKliknij by wyświetlić biografię Leon Witold, MAMICAKliknij by wyświetlić biografię Józef, MANITIUSKliknij by wyświetlić biografię Gustaw, NIEROSTEKKliknij by wyświetlić biografię Józef, NITSCHMANNKliknij by wyświetlić biografię Adam Robert, OŻANAKliknij by wyświetlić biografię Gustaw, PAWLASKliknij by wyświetlić biografię Władysław, WAGNERKliknij by wyświetlić biografię Ryszard Ernest, ZMEŁTYKliknij by wyświetlić biografię Adolf, DUBIELKliknij by wyświetlić biografię Aleksander, JANASKliknij by wyświetlić biografię Mieczysław, KACPRZAKKliknij by wyświetlić biografię Józef, MARCOŃKliknij by wyświetlić biografię Mieczysław, MASŁOŃKliknij by wyświetlić biografię Władysław, MIKUCZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, MIODUSZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan, NOWAKKliknij by wyświetlić biografię Edmund, OCHABKliknij by wyświetlić biografię Włodzimierz, ROMANOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Wiktor, SKORELKliknij by wyświetlić biografię Józef, SZWEDKliknij by wyświetlić biografię Bronisław, WOJTYNIAKKliknij by wyświetlić biografię Czesław, ZAKRZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Franciszek

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Twer (mordy NKWD 1940): W dniach 04.04‐22.05.1940 roku Rosjanie rozstrzelali w Twerze ok. 6,314 polskich jeńców wojennych z obozu koncentracyjnego w Ostaszkowie. Jeńców nocami przywożono — trasa z Ostaszkowa do Tweru to ok. 190 km — do siedziby NKWD (obecnie Twerski Instytut Medycznym przy ul. Sowieckiej, uprzednio gimnazjum klasyczne), pojedynczo w piwnicznym pomieszczeniu zwanym „pokojem leninowskim” identyfikowano, skuwano, przeprowadzano do innego pomieszczenia piwnicznego z drzwiami obitymi wojłokiem, po czym strzałem w tył głowy z niemieckiego pistoletu Walther P38 mordowano. Zwłoki wrzucano następnie do zbiorowych dołów śmierci w lesie w pobliżu miejscowości Miednoje, na terenie ośrodka letniskowego NKWD, i zasypywano koparką. Mordy stanowiły część zorganizowanej rosyjskiej akcji wobec polskich jeńców wojennych, noszącej wszelkie znamiona ludobójstwa, zwanej «ludobójstwem katyńskim». (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])

«Ludobójstwo katyńskie 1940»: 05.03.1940 rosyjskie władze komunazistowskie — Biuro Polityczne rosyjskiej partii komunazistowskiej — podjęło formalną decyzję o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach w konsekwencji niemiecko‐rosyjskiej umowie Ribbentrop‐Mołotow, najazdu na Polskę i zaboru połowy Polski w 09.1939, i rozpoczęcia II wojny światowej. Aktem wykonawczym był rozkaz nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o „rozładowaniu więzień NKWD” na Ukrainie i Białorusi. Cała akcja — mordów dokonywano m.in. w Katyniu, Charkowie, Twerze, Bykowni i Kuropatach — była koordynowana centralnie z siedziby NKWD w Moskwie. Świadczą o tym tzw. listy wywozowe kolejnych grup polskich jeńców (zazwyczaj ok. 100 osobowych) z obozów NKWD kierowanych do miejsc kaźni, opracowywane i rozsyłane na kilka dni przed mordem właśnie z Moskwy. Świadczą też wcześniejsze wywózki polskich kapłanów z obozów NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku do więzienia NKWD w Moskwie, lub ich odizolowanie, tuż przed świętami 25.12.1939 Bożego Narodzenia, prawd. by pozbawić polskich jeńców opieki duchowej w tym czasie — w sposób oczywisty działania sterowane z centrali NKWD w Moskwie. Istnieją przesłanki — cztery tzw. „metodyczne konferencje NKWD‐Gestapo” w 1939‐1940: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie — o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit — co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15])

KŁW Ostaszków (nr więźnia: 5883): Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‐1940 w Ostaszkowie — w rzeczywistości na oddalonych ok. 11 km Ostaszkowa wysepkach Stołobnyj oraz półwyspie Swietlica na jeziorze Seliger, w byłym prawosławnym monasterze, Pustelni Niłowo‐Stołobieńskiej, zrabowanym i zamkniętym przez rosyjskich bolszewików w 1928. W 04.1940 przetrzymywano w nim 6,570 osób (w 04.1940, w 11.1940 — 8397), z których ok. 6,300 została następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowana w Twerze. Wśród ofiar byli m.in. funkcjonariusze polskiej Policji Państwowej, Korpusu Ochrony Pogranicza KOP, Żandarmerii Wojskowej, Służby Więziennej, oficerowie i żołnierze Wojska Polskiego, oficerowie wywiadu i kontrwywiadu Oddziału II Sztabu Głównego, księża, pracownicy sądownictwa, straży pożarnej, leśnicy oraz osadnicy wojskowi ze wschodniej części II Rzeczypospolitej. Na innej wyspie jeziora Seliger, Gorodomla, w latach 1946‐1953 Rosjanie przetrzymywali grupę niemieckich specjalistów z zespołu Wernhera von Brauna, którzy pod kierunkiem Siergieja Korolowa, pracowali nad rosyjskim rakietami. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])

Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‐8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])

KŁW Starobielsk: Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‐1940 w Starobielsku — na terenie prawosławnego monasteru pw. Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”, zrabowanego i zamkniętego przez rosyjskich bolszewików w 1923. W 04.1940 przetrzymywano — na jednego jeńca przypadało około 1,25 m2 powierzchni pryczy, na której spał, jadł i trzymał swój dobytek, początkowo jeńcy otrzymywali tylko jeden posiłek dziennie — w nim 3,800 osób (w 11.1939 — 11,262). Zostali oni następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Charkowie. Wśród ofiar było 8 generałów, 55 pułkowników, 127 podpułkowników, 230 majorów, ok. 1000 kapitanów i rotmistrzów, ok. 2,450 poruczników i podporuczników Wojska Polskiego. Prawie połowę stanowili oficerowie rezerwy: ponad 20 profesorów wyższych uczelni, cały bez wyjątku personel naukowy Instytutu Przeciwgazowego Wojska Polskiego i prawie cały personel Instytutu Uzbrojenia Wojska Polskiego, ok. 400 lekarzy, kilkuset prawników, kilkuset inżynierów, ok. 100 nauczycieli, ok. 600 lotników, wielu działaczy społecznych, kilkudziesięciu literatów i dziennikarzy. Także później wykorzystywany przez Rosjan jako obóz koncentracyjny dla Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])

KŁW Kozielsk: Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, dla Polaków aresztowanych po najeździe w 1939, fukcjonujący w latach 1939‐1940 w Kozielsku — na terenie XVIII wiecznego prawosławnego Stauropigialnego Optyńskiego Monasteru pw. Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni, zamkniętego i zrabowanego przez rosyjskich bolszewików w 1923. W 04.1940 przetrzymywano w nim ok. 4,594 osoby, którzy zostali następnie — w ramach realizacji decyzji rosyjskich władz o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych — zamordowani w Katyniu. Wśród jeńców był jeden kontradmirał Polskiej Marynarki Wojennej, czterech generałów, ok. 100 pułkowników i podpułkowników, ok. 300 majorów i ok. 1000 kapitanów i rotmistrzów Wojska Polskiego. Ok. połowy stanowili oficerowie rezerwy, wśród których było m.in. 21 profesorów, docentów i wykładowców szkół wyższych, ponad 300 lekarzy, kilkuset prawników, kilkuset inżynierów, kilkuset nauczycieli i wielu literatów, dziennikarzy i publicystów. Była też jedna kobieta, ppor. pilot Janina Lewandowska. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])

PFŁ Putywl: Rosyjski ros. Проверочно‐Фильтрационный Ла́герь (pl. Obóz Sprawdzająco‐Filtracyjny) PFŁ, w którym ludobójcza rosyjska organizacja NKWD przeprowadzała selekcję i odizolowywanie najbardziej „niebezpiecznych” lub najcenniejszych dla nich więźniów — utworzony po rosyjskiej inwazji na Polskę 17.09.1939, powołaniu 19.09.1939 przez szefa NKWD, Ławrentego Berię, Zarządu NKWD do spraw Jeńców Wojennych i Internowanych, i nakazaniu utworzenia szeregu obozów dla jeńców polskich. Istnieją przesłanki sądzić, iż w obozie (dziś na terenie Ukrainy) i w jego filii w Tiotkine (dziś w Rosji) dokonywano masowych mordów Polaków (nawet do 5,000 osób). Od 06.1940 i rosyjskiej inwazji na kraje bałtyckie w Putywlu przetrzymywać miano ok. 6,000 oficerów i policjantów z okupowanej Łotwy, Estonii i Litwy. Ich los również nie jest znany. (więcej na: www.kresy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21])

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])

Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])

źródła

osobowe:
www.radaopwim.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], old.luteranie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14], episkopat.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], katyn.ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.12.15]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], www.muzeumkatynskie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], katyn.korporant.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14], www.luteranie.konin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], www.moremaiorum.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], www.miejscapamiecinarodowej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02], radio.lublin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23], ofm.krakow.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.05.23]