• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • BURSCHE Edmund, źródło: www.gedenkstaetten.at, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Edmund
    źródło: www.gedenkstaetten.at
    zasoby własne
  • BURSCHE Edmund, źródło: www.muzeum-niepodleglosci.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Edmund
    źródło: www.muzeum-niepodleglosci.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Edmund, źródło: www.ptew.org.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Edmund
    źródło: www.ptew.org.pl
    zasoby własne
  • BURSCHE Edmund - 13.01.1915, źródło: commons.wikimedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Edmund
    13.01.1915
    źródło: commons.wikimedia.org
    zasoby własne
  • BURSCHE Edmund - Przed 1914, źródło: commons.wikimedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Edmund
    Przed 1914
    źródło: commons.wikimedia.org
    zasoby własne
  • BURSCHE Edmund, źródło: www.geni.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Edmund
    źródło: www.geni.com
    zasoby własne

nazwisko

BURSCHE

imiona

Edmund

  • BURSCHE Edmund - Tablica pamiątkowa, Kościół Zbawiciela, katedra ewangelicko-augsburska, Bielsko, źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBURSCHE Edmund
    Tablica pamiątkowa, Kościół Zbawiciela, katedra ewangelicko-augsburska, Bielsko
    źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl
    zasoby własne

funkcja

pastor

wyznanie

Kościół Ewangelicko-Augsburski w Rzeczypospolitej Polskiej EA

diecezja / prowincja

superintendentura warszawskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]

akademickie wyróżnienia

doktor teologii

honorowe wyróżnienia

Krzyż Komandorski „Polonia Restituta"więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]

doktor honoris causawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
(Uniwersytet Bazylejskiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2015.05.09]
)

data i miejsce
śmierci

26.07.1940

KL Gusen Iobóz koncentracyjny
dziś: k. St. Georgen an der Gusen, Sankt Georgen an der Gusen, pow. Perg, kraj Górna Austria, Austria

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]

szczegóły śmierci

W czasie I wojny światowej, po klęsce rosyjskiej w 05.1915 w bitwie z państwami Centralnymi pod Gorlicami, w latach 1915‑1918 przebywał (zesłany?) w głębi Rosji (w ramach tzw. bieżeństwa, czyli ewakuacji — ucieczki — ok. 2‑3 mln osób, głównie Rosjan, z okupowanych terenów Polski).

Powrócił prawd. na początku 04.1918, po separatystycznym pokoju brzeskim w 03.1918 między państwami Centralnymi a Rosjanami, i natychmiast — za sprzeciw wobec tworzenia odrębnych szkół dla dzieci ewangelickich — został zatrzymany przez Niemców, którzy wówczas jeszcze okupowali centralną Polskę.

Skazany na pięć lat więzienia, ale prawd. przebywał na wolności, a 11.11.1918, w dniu odzyskania przez Rzeczpospolitą niepodległości, kara została unieważniona.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 07.10.1939.

Przetrzymywany w więzieniu Pawiak w Warszawie.

01.02.1940 doprowadzony przed oblicze wizytującego więzienei niemieckiego ludobójcy, Heinricha Himmlera, Reichsführera‑SS, Komisarza Rzeszy do spraw Umacniania Niemieckości.

Odmówił wprost wyrzeczenia się polskości, a Himmler w więziennych aktach jego sprawy umieścił adnotację: niem. „Diese Familie ist auszurotten” (pl. „Tę rodzinę należy zniszczyć”).

Następnego dnia zesłany do obozu koncentracyjnego KL Sachsenhausen.

W końcu 08.06.1940 przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Gusen I — części kompleksu obozów koncentracyjnych KL Mauthausen‑Gusen — gdzie niewolniczo pracował w kamieniołomach i gdzie zginął (źródła podają, iż „na zapalenie płuc” — to standardowa formułka stosowana przez Niemców wobec osób umierających w obozach — inne, że pobity na śmierć przez niemieckich strażników).

przyczyna śmierci

eksterminacja: wycieńczenie i głód

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce
urodzenia

17.07.1881

Zgierzdziś: gm. Zgierz miasto, pow. Zgierz, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

10.02.1907

szczegóły posługi

1922 – 1939

profesor — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Wydział Teologii Ewangelickiej, [Uniwersytet Warszawski (od 1945) / Uniwersytet w konspiracji (1939‑1945) / Uniwersytet im. Józefa Piłsudskiego (1935‑1939) / Uniwersytet Warszawski (1915‑1935) / Cesarski Uniwersytet Warszawski (1870‑1915)] — wykładowca teologii i historii Kościoła

1930

Doktor Honoris Causa — Bazyleadziś: kan. Bazylea–Miasto, Szwajcaria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.24]
⋄ Universitas Basiliensis (pl. Uniwersytet w Bazylei)

dziekan — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Wydział Teologii Ewangelickiej, [Uniwersytet Warszawski (od 1945) / Uniwersytet w konspiracji (1939‑1945) / Uniwersytet im. Józefa Piłsudskiego (1935‑1939) / Uniwersytet Warszawski (1915‑1935) / Cesarski Uniwersytet Warszawski (1870‑1915)] — pięć kadencji: lata 1932‑1933, 1929‑1928, 1922

1920 – 1922

zastępca profesora — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Wydział Teologii Ewangelickiej, [Uniwersytet Warszawski (od 1945) / Uniwersytet w konspiracji (1939‑1945) / Uniwersytet im. Józefa Piłsudskiego (1935‑1939) / Uniwersytet Warszawski (1915‑1935) / Cesarski Uniwersytet Warszawski (1870‑1915)] — wykładowca teologii i historii Kościoła

1919 – 1920

student — Bazyleadziś: kan. Bazylea–Miasto, Szwajcaria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.24]
⋄ teologia, Universitas Basiliensis (pl. Uniwersytet w Bazylei)

1909 – 1919

proboszcz — Łowiczdziś: gm. Łowicz miasto, pow. Łowicz, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia EA — z przerwą na lata 1915‑1918 i ewakuację (i.e. bieżeństwo) do Rosji; także: członek Rady Miejskiej (wybrany 09.03.1919), ławnik miejski (wybrany 11.04.1918, mimo procesu sądowego)

do 1907

student — Dorpatdziś: Tartu, gm. Tartu miasto, prow. Tartu, Estonia
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.24]
⋄ Wydział Teologii Ewangelickiej, Uniwersytet Dorpacki — także: członek korporacji akademickiej „Konwent Polonia

ceniony badacz protestantyzmu polskiego, autor m.in. niem. „Kirchenorganisationbestrebungen des Reformationszeitalters in Polen” (pl. „Church Organization Aspirations of the Reformation Era in Poland”), Bazylea 1935; „Decydujący zwrot w życiu Jana Łaskiego”, Warszawa 1934; „Czynniki wyjaśniające bieg reformacji w Polsce”, 1932; „Historia konkordatów”, 1930; „Program polskiego uniwersalizmu chrześcijańskiego”, Warszawa 1927; „Poncki Piłat czy Poncjusz Piłat”, Warszawa 1927; autor artykułów w „Zwiastunie Ewangelicznym

żonaty — ojciec dwóch córek

inni związani
szczegółami śmierci

BANSZELKliknij by wyświetlić biografię Karol, BIELIŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, BURSCHEKliknij by wyświetlić biografię Juliusz, FALZMANNKliknij by wyświetlić biografię Aleksander Karol, FREYDEKliknij by wyświetlić biografię Alfred, GNIDAKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, GUMPERTKliknij by wyświetlić biografię Stefan Edward, GUTKNECHTKliknij by wyświetlić biografię Brunon, GUTSCHKliknij by wyświetlić biografię Zygmunt, HAUSEKliknij by wyświetlić biografię Paweł Henryk, KAHANEKliknij by wyświetlić biografię Jerzy, KOŻUSZNIKKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, KULISZKliknij by wyświetlić biografię Karol, KUŹWAKliknij by wyświetlić biografię Zygmunt, LEHMANNKliknij by wyświetlić biografię Jerzy, MAYKliknij by wyświetlić biografię Leon Witold, MAMICAKliknij by wyświetlić biografię Józef, MANITIUSKliknij by wyświetlić biografię Gustaw, NIEROSTEKKliknij by wyświetlić biografię Józef, NITSCHMANNKliknij by wyświetlić biografię Adam Robert, OŻANAKliknij by wyświetlić biografię Gustaw, PASZKOKliknij by wyświetlić biografię Ryszard, PAWLASKliknij by wyświetlić biografię Władysław, WAGNERKliknij by wyświetlić biografię Ryszard Ernest, ZMEŁTYKliknij by wyświetlić biografię Adolf

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

KL Gusen I: Niemiecki niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL „rodzaju III” (niem. „Stufe III”), wchodzący w skład kompleksu KL Mauthausen‑Gusen, przeznaczony dla „nieuleczalnych politycznych wrogów Rzeszy”. Więźniowie niewolniczo pracowali w niedalekim kamieniołomie, a także w lokalnych prywatnych firmach, na przykład przy budowie domów dla strażników SS w pobliskim Sankt Georgen. Otwarty w 05.1940 jako „obóz dla Polaków” aresztowanych w trakcie realizacji programu eksterminacji polskiej inteligencji «Intelligenzaktion». Do końca Polacy stanowili większość więźniów w obozie. Setki polskich kapłanów z obszarów Polski włączonych bezpośrednio do Niemiec przywieziono do obozu w 1940, po rozpoczęciu okupacji Polski, z obozów koncentracyjnych KL Sachsenhausen i KL Dachau. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

KL Mauthausen‑Gusen: Duża grupa niemieckich obozów niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL wokół wiosek Mauthausen i Gusen w Górnej Austrii, ok. 30 km na wschód od Linzu, funkcjonująca od 1938 do 05.1945. Z biegiem czasu stała się jednym z największych kompleksów obozowym w kontrolowanej przez Niemcy części Europy, obejmujących cztery główne obozy koncentracyjne (Mauthausen, Gusen I, Gusen II i Gusen III) oraz ponad 50 mniejszych, gdzie więźniowie niewolniczo pracowali w kamieniołomach (wydobywany granit, z którego wyłożone były ulice Wiednia, przeznaczony był na całościową rekonstrukcję niemieckich miast według planów Alberta Speera), fabrykach amunicji, kopalniach, fabrykach zbrojeniowych i montowniach samolotów myśliwskich Me 262. Kompleks służył niemieckiej machinie wojennej oraz jako środek eksterminacji przez pracę. Początkowo nie miał własnej komory gazowej i ofiary wysyłane były głównie do zamku w Hartheim, ok. 40.7 km na wschód, lub zabijane śmiertelnym zastrzykiem i palone w piecach krematoryjnych. Później między Mauthausen i Gusen zaczął jeździć samochód z rurami wydechowymi skierowanymi do wnętrza. Wreszcie w 12.1941 wybudowano komorę gazową. Ok. 122,000‑360,000 więźniów zginęło bądź zostało zamordowanych. Wielu polskich kapłanów, głównie zatrzymanych w ramach akcji eksterminacji polskiej inteligencji «Intelligenzaktion», straciło tam życie. Kompleks został założony i służył jako źródło taniej siły roboczej prywatnemu przedsiębiorstwu. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

KL Sachsenhausen: Przez niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Sachsenhausen, założony na terenach byłej wioski olimpijskiej w 07.1936, przeszły w 1940 setki polskich kapłanów. Zanim zostali przetransportowani to obozu koncentracyjnego KL Dachau, część z nich zginęła w KL Sachsenhausen. W obozie dokonywano zbrodniczych eksperymentów medycznych na więźniach. W latach 1942‑1944 ok. 140 więźniów pracowało nad fałszowaniem funtów brytyjskich, paszportów, wiz, pieczęci i innych dokumentów. Także i innych więźniów wykorzystywano do pracy niewolniczej, m.in. w zakładach lotniczych firmy Heinkel, w fabrykach firm AEG i Siemens. Przeciętnie w obozie przebywało ok. 50,000 więźniów. Razem przez KL Sachsenhausen i jego filie przeszło ponad 200,000, z których zginęły dziesiątki tysięcy. Tuż przed nadejściem Rosjan dokonano masowej ewakuacji obozu i jego filii (razem ok. 80,000 więźniów) na zachód — w tzw. „marszach śmierci” do innych obozów, m.in. do KL Mauthausen‑Gusen oraz KL Bergen‑Belsen. Obóz funkcjonował do 22.04.1945. Po zakończeniu działań wojennych Rosjanie zorganizowali tam tajny obóz dla jeńców niemieckich i „podejrzanych” żołnierzy rosyjskich. (więcej na: www.stiftung-bg.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
)

Pawiak: Więzienie śledcze w Warszawie, zbudowane przez zaborcę rosyjskiego w latach 1830‑1835. W latach zaboru rosyjskie więzienie śledcze, zarówno kryminalne, jak i polityczne. W czasie II wojny światowej i okupacji niemieckiej, największe niemieckie więzienie w Generalnym Gubernatorstwie. Początkowo podlegało Wydziałowi Sprawiedliwości Urzędu Generalnego Gubernatorstwa, a od 03.1940 niem. Sicherheitspolizei und des Sicherheitsdienst (pl. Policja Bezpieczeństwa i Służba Bezpieczeństwa) Dystryktu Warszawskiego — w szczególności niemieckiej Tajnej Policji Politycznej Gestapo. Na Pawiaku przetrzymywano stale ok. 3,000 więźniów, z czego ok. 2,200 na oddziale męskim i ok. 800 na oddziale kobiecym (tzw. Serbia) — przy „pojemnościok. 1000 więźniów. W sumie w latach 1939‑1944 przez więzienie przeszło ok. 100,000 więźniów, z czego ok. 37,000 Niemcy zamordowali w egzekucjach — od 10.1943 więźniów Pawiaka mordowano w jawnych egzekucjach na ulicach Warszawy (niekiedy kilka razy dziennie) — w czasie przesłuchań, w celach albo „szpitalu” więziennym, a ok. 60,000 wywieziono w 95 transportach do obozów koncentracyjnych (głównie KL Auischwitz), innych miejsc odosobnienia lub do pracy przymusowej. Więzienie Niemcy zburzyli w czasie Powstania Warszawskiego 08‑10.1944. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
)

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‑aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
)

Ribbentrop‑Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‑niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‑Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‑Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‑niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

źródła

osobowe:
old.luteranie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, www.gusen.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.gedenkstaetten.atKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04]
, www.muzeum-niepodleglosci.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, www.ptew.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04]
, commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04]
, commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04]
, www.geni.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04]
, www.miejscapamiecinarodowej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: BURSCHE Edmund

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu