• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English

nazwisko

PYSZYŃSKI

imiona

Hipolit

  • PYSZYŃSKI Hipolit - Tablica pamiątkowa, kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Łódź, źródło: mariacka-lodz.com.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPYSZYŃSKI Hipolit
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Łódź
    źródło: mariacka-lodz.com.pl
    zasoby własne
  • PYSZYŃSKI Hipolit - Tablica pamiątkowa, katedra pw. św. Stanisława Kostki, Łódź, źródło: www.katedra.lodz.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPYSZYŃSKI Hipolit
    Tablica pamiątkowa, katedra pw. św. Stanisława Kostki, Łódź
    źródło: www.katedra.lodz.pl
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja łódzkawięcej na
archidiecezja.lodz.pl
[dostęp: 2013.05.19]

archidiecezja warszawskawięcej na
www.archidiecezja.warszawa.pl
[dostęp: 2013.05.19]

honorowe wyróżnienia

szambelan papieskiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.22]

kanonik honorowywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
(katedra łódzkawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
)

data i miejsce
śmierci

11.05.1942

KL Dachauobóz koncentracyjny
dziś: Dachau, rej. Górna Bawaria, kraj Bawaria, Niemcy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.05.30]

alt. daty i miejsca
śmierci

TA Hartheimcentrum „eutanazyjne” Schloss Hartheim
dziś: Alkoven, pow. Eferding, kraj Górna Austria, Austria

więcej na
de.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej aresztowany przez Niemców 06.10.1941.

Uwięziony w obozie przejściowym DL Konstantinow.

Stamtąd przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Dachau.

Tam zginął (w innej wersji całkowicie wycieńczony przewieziony w tzw. „transporcie inwalidów” do TA Hartheim, gdzie miał być zamordowany zamordowany w komorze gazowej).

przyczyna śmierci

eksterminacja: zagazowanie w komorze gazowej

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce
urodzenia

13.07.1876

Niemojewicedziś: dzielnica w Warce, gm. Warka, pow. Grójec, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

alt. daty i miejsca
urodzenia

Niemojowicedziś: gm. Żarnów, pow. Opoczno, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

18.06.1899 (Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
)

szczegóły posługi

1939 – 1941

wicedziekan / prodziekan — dekanat RK Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]

1930 – 1941

proboszcz — Łódździelnica Bałuty
dziś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]

ok. 1936 – 1939

spowiednik — Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]
⋄ Seminarium Duchowne — także: spowiednik kilku zakonnych zgromadzeń żeńskich

do ok. 1936

dyrektor — Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]
⋄ Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary, Dzieła Misyjne, Kuria Diecezjalna

ok. 1932 – ok. 1936

dyrektor — Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]
⋄ Stowarzyszenie „Unio Cleri” dla misji, Dzieła Misyjne, Kuria Diecezjalna

ok. 1927 – ok. 1937

sędzia prosynodalny — Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]
⋄ Biskupi Sąd Diecezjalny

ok. 1922 – 1941

proboszcz–konsultor — Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]
⋄ Rada Konsultorów Parafialnych, Kuria Diecezjalna

1925 – 1930

dziekan — dekanat RK Zgierzdziś: gm. Zgierz miasto, pow. Zgierz, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1925 – 1930

proboszcz — Zgierzdziś: gm. Zgierz miasto, pow. Zgierz, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Zgierzdziś: gm. Zgierz miasto, pow. Zgierz, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1921 – 1925

dziekan — dekanat RK Kłodawadziś: gm. Kłodawa, pow. Koło, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]

1921 – 1925

proboszcz — Kłodawadziś: gm. Kłodawa, pow. Koło, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
⋄ kościół RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ parafia RK pw. św. Idziego ⋄ dekanat RK Kłodawadziś: gm. Kłodawa, pow. Koło, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]

1908 – 1921

proboszcz — Dalikówdziś: gm. Dalików, pow. Poddębice, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]
⋄ parafia RK pw. św. Mateusza Ewangelisty ⋄ dekanat RK Łęczycadziś: gm. Łęczyca miasto, pow. Łęczyca, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1908

wikariusz — Stara Sobótkadziś: gm. Grabów, pow. Łęczyca, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.04.22]
⋄ parafia RK pw. św. Mateusza Apostoła i św. Rocha Wyznawcy ⋄ dekanat RK Łęczycadziś: gm. Łęczyca miasto, pow. Łęczyca, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1904 – ok. 1907

wikariusz — Warszawaprawobrzeżna część Praga
dziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. Matki Bożej Loretańskiej ⋄ dekanat RK Warszawa–in–urbenazwa dekanatu
dziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska

ok. 1902 – ok. 1903

wikariusz — Służewdziś: osiedle w Warszawie /od 1938/, pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.03.16]
⋄ parafia RK pw. św. Katarzyny Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Warszawa–extra–Urbemnazwa dekanatu
dziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska

ok. 1900

wikariusz — Rawa Mazowieckadziś: gm. Rawa Mazowiecka miasto, pow. Rawa Mazowiecka, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Rawa Mazowieckadziś: gm. Rawa Mazowiecka miasto, pow. Rawa Mazowiecka, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1895 – ok. 1899

student — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne

uwagi

Urna z prochami — skremowanie nastąpiło prawd. w krematorium przy niem. Ostfriedhof (pl. cmentarz wschodni) w Monachium — od 1950 przechowywana jest na cmentarzu Am Perlacher Forst, w miejscu zwanym niem. Ehrenhain I (pl. „Gaj Pamięci nr 1”), w Monachium (odznaczona nr K3422)

inni związani
szczegółami śmierci

BARTKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Bronisław, BĘDKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz, BIERNACKIKliknij by wyświetlić biografię Feliks, BRZEZIŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Romuald, CHMIELIŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan, CHOJNACKIKliknij by wyświetlić biografię Władysław, CHOMICZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, CIESIELSKIKliknij by wyświetlić biografię Władysław Antoni, CZERWIŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Wincenty, DOMAGAŁAKliknij by wyświetlić biografię Władysław, DROZDALSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan, DZIUDAKliknij by wyświetlić biografię Józef, FIJAŁKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan, GAJEWICZKliknij by wyświetlić biografię Zygmunt, GIERCZAKKliknij by wyświetlić biografię Jan, GOSTKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Stefan, GRĘDAKliknij by wyświetlić biografię Mieczysław, GRZELAKKliknij by wyświetlić biografię Władysław, GUZOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Władysław, HAUSERKliknij by wyświetlić biografię Stefan, JABŁOŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Wincenty, JAWORSKIKliknij by wyświetlić biografię Marian, JĘDRZEJCZAKKliknij by wyświetlić biografię Korneliusz, KACZYŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Dominik, KASPROWICZKliknij by wyświetlić biografię Jan, KASZYCAKliknij by wyświetlić biografię Leon Konstanty, KNAPSKIKliknij by wyświetlić biografię Zygmunt, KOCHANIAKKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, KONECKIKliknij by wyświetlić biografię Roman, KOZANECKIKliknij by wyświetlić biografię Edmund Eugeniusz, KRUPCZYŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan Aleksander, KUBIŚKliknij by wyświetlić biografię Wojciech, LASKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Ludwik, LEWANDOWICZKliknij by wyświetlić biografię Mieczysław, LISKliknij by wyświetlić biografię Tomasz, MACHNIKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Antoni, MACKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Jan, MIKOŁAJEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Zygmunt, NOWICKIKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz, PALINCEUSZKliknij by wyświetlić biografię Józef, PATRYCYKliknij by wyświetlić biografię Czesław Aleksander, PAWŁOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Ignacy, PEŁCZYŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Józef, PERZYNAKliknij by wyświetlić biografię Michał, RABIŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, RYCHTERKliknij by wyświetlić biografię Leon Tadeusz, SIERADZKIKliknij by wyświetlić biografię Mateusz, SIKORSKIKliknij by wyświetlić biografię Wacław Stefan, SKOCZYLASKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz, SKOWROŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Stefan, STAŃCZAKKliknij by wyświetlić biografię Czesław, SZYMAŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz, ŚWIDEREKKliknij by wyświetlić biografię Władysław, ŚWITAJSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan Bronisław, WILKKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, WRONOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Zygmunt, ZYSKKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, ŻWIREKKliknij by wyświetlić biografię Władysław

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

TA Hartheim: W niem. Tötungsanstalt TA Hartheim (pl. Centrum Zabijania/Eutanazyjne), na zamku Schloss Hartheim w miejscowości Alkoven w Górnej Austrii, wchodzącym w skład kompleksu obozów koncentracyjnych KL Mauthausen–Gusen, w ramach «Aktion T4», Niemcy mordowali ofiary — osoby niedorozwinięte psychicznie — w komorach gazowych. Od 04.1941 program rozszerzono o więźniów obozów koncentracyjnych. Większość, jeśli nie wszyscy, duchowni z obozu koncentracyjnego KL Dachau byli zawożeni do Hartheim w tzw. „transportach inwalidów” (pod kryptonimem „Aktion 14 f 13”) — osób chorych i według Niemców „niezdolnych do pracy” — z obozu w KL Dachau (początkowo pod pretekstem transferu do lepszego obozu).
Uwaga: Podane w „Białej Księdze” daty śmierci zamordowanych w Schloss Hartheim są datami wywiezienia ofiar z ostatniego obozu koncentracyjnego, gdzie byli przetrzymywani. Nieznane są rzeczywiste daty śmierci — poza ok. 49 kapłanami, których nazwiska znalazły się na listach „transportów inwalidów”, ale nie dotarli do TA Hartheim. Prawd. zginęli w dniu wyjazdu z KL Dachau, po drodze, z KL Dachau do Monachium, i ich ciała zostały w Monachium wyrzucone z transportu i skremowane. Śledztwo polskiego Instytutu Pamięci Narodowej IPN wskazuje, że pozostałe ofiary były mordowane natychmiast po przywiezieniu do Schloss Hartheim, ciała palone a prochy rozrzucane po pobliskich polach bądź do Dunaju. Dla ukrycia ludobójczych mordów Niemcy fałszowali zarówno daty śmierci (na przykład te zapisane w księgach obozu KL Dachau i w „Białej Księdze” ukazane jako daty alternatywne) jak i przyczyny śmierci. (więcej na: ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.05.30]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28]
)

«Aktion T4»: Niemiecki program eutanazyjny, systematycznego fizycznego mordu ludzi niedorozwiniętych psychicznie, przewlekle chorych psychicznie i neurologicznie — „eliminacji życia niewartego życia” (niem. „Vernichtung von lebensunwertem Leben”). W szczytowym okresie lat 1940‑1941 zamordowano ok. 70,000 osób, w tym pensjonariuszy szpitali psychiatrycznych w okupowanej przez Niemców Polsce. Od 04.1941 programem objęto chorych psychicznie i „niepełnosprawnych” (co oznaczało niezdolnych do pracy) więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych — pod kryptonimem „Aktion 14 f 13”. Zamordowano wówczas ok. 20,000 więźniów, m.in. w komorach gazowych w Hartheim mordowano polskich kapłanów przetrzymywanych w obozie koncentracyjnym KL Dachau. Innym „regionalnym przedłużeniem” «Aktion T4» był program „Aktion Brandt”, w trakcie którego Niemcy mordowali przewlekle chorych, by zwolnić miejsca w szpitalach dla rannych żołnierzy. Szacuje się, że w tym programie zamordowano co najmniej 30,000 osób. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28]
)

KL Dachau (nr więźnia: 28135Kliknij by wyświetlić biografię): KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym obozem koncentracyjnym dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer–SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‑2, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: www.kz-gedenkstaette-dachau.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]
)

DL Konstantinow: niem. Durchgangslager Konstantinow (pl. obóz przejściowy) — koncentracyjny przesiedleńczy niemiecki obóz, założony 05.01.1940 w Konstantynowie Łódzkim (ok. 10 km na zachód od centrum Łodzi), działający do 16.08.1943. Do obozu kierowano więźniów z terenów Wielkopolski, Pomorza i Polski Centralnej. Przez obóz przeszło ok 42 tys. osób, zginęło tysiące, z których zidentyfikowano ok. 700. W okresie 10.1941‑12.1941 ok. 450 więziono w obozie polskich kapłanów z diecezji częstochowskiej, łódzkiej i włocławskiej oraz archidiecezji poznańskiej przed wysłaniem do obozu koncentracyjnego KL Dachau. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
)

Aresztowania 06.10.1941 (Kraj Warty): 13.09.1941 Gaulaiter niemieckiej prowincji niem. Warthegau i.e. Reichsgau Wartheland (pl. Kraj Warty) w okupowanej przez Niemców Wielkopolsce (gdzie obowiązywały niemieckie prawa), Artur Greiser, prowadzący politykę „Ohne Gott, ohne Religion, ohne Priesters und Sakramenten” — „bez Boga, bez religii, bez kapłana i sakramentu” — wydał rozporządzenie formalnie delegalizujące Kościół katolicki, na jego miejsce powołując Kościół Rzymskokatolicki Narodowości Niemieckiej w niem. Warthegau, organizację podlegającą prawu prywatnemu Niemiec. Rozporządzenie wydano z datą wsteczną 01.09.1939, czyli datą niemieckiej inwazji na Polskę, co sankcjonowało późniejszy rabunek własności Kościoła katolickiego działającego na rzecz ludności polskiej przez Niemców. Zabroniono także wszelkich kontaktów ze Stolicą Apostolską. Jednocześnie zdelegalizowano wszystkie zakony. 06‑07.10.1941 nastąpiły masowe aresztowania polskich kapłanów. Wszystkich umieszczono w obozach przejściowych w Konstantynowie i Lądzie n. Wartą bądź w obozie koncentracyjnym KL Posen (w tym przypadku najpierw zatrzymanych rejestrowano, fotografowano i badano w osławionej poznańskiej siedzibie niemieckiej policji politycznej, Gestapo, w byłym Domu Żołnierza). Większość z nich 30.10.1941 wywieziono do obozu koncentracyjnego KL Dachau.

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
archidiecezja.lodz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, dziwoszbogdan.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28]
, www.ipgs.usKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]

bibliograficzne:
Urny przechowywane na cmentarzu Am Perlacher Forst — analiza”, p. Grzegorz Wróbel, kustosz Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, korespondencja prywatna, 25.05.2020
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
mariacka-lodz.com.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.06]
, www.katedra.lodz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.06]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: PYSZYŃSKI Hipolit

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu