• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • TRUSS Bolesław Cyriak; źródło: Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), „Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939—1945”, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOTRUSS Bolesław Cyriak
    źródło: Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), „Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939—1945”
    zasoby własne

nazwisko

TRUSS

inne wersje nazwiska

TRUSS-CYRIAK

imiona

Bolesław Cyriak

  • TRUSS Bolesław Cyriak - Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOTRUSS Bolesław Cyriak
    Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa
    źródło: zasoby własne
  • TRUSS Bolesław Cyriak - Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOTRUSS Bolesław Cyriak
    Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa
    źródło: zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja łuckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja łucko-żytomierska (aeque principaliter)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]

diecezja siedleckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]

ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

honorowe wyróżnienia

„Medal Niepodległości”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.02.02]

Złoty „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

Srebrny „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

Medal 3 Majawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]

Medal „Za Długoletnią Służbę”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.05.25]

„Pro Ecclesia et Pontifice”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.02.02]

data i miejsce
śmierci

12.07.1942

KL Dachauobóz koncentracyjny
dziś: Dachau, rej. Górna Bawaria, kraj Bawaria, Niemcy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.05.30]

szczegóły śmierci

W czasie I wojny światowej, w 1917, rozpoczął współpracę z komórką konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej w Klewaniu.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 11.1918, ochotniczo wstąpił 29.09.1919(?) do Wojska Polskiego zostając kapelanem 101.

rezerwowego Pułku Piechoty (pułk sformowany został 01.06.1920).

Wraz z nim, w składzie II Brygady Dywizji Ochotniczej III Armii Wojska Polskiego, wziął udział w wojnie polsko–rosyjskiej 1919‑1921 (osłaniał wycofywanie się wojska polskiego z Ukrainy walcząc m.in. pod Zwiahelem, Dubnem, Brodam, Ostrowią Mazowiecką, Osówcem, Grajewem, Łomżą, Pułtuskiem, Nasielskiem, Modlinem, a po rosyjskiej klęsce w tzw. Bitwie Warszawskiej, zwanej „Cudem nad Wisłą” m.in. pod Ciechanowem, Przasnyszem, Ostrowią Mazowiecką, Nowym Dworem, Grodnem, i kończąc w Oranach na Litwie).

Po zakończeniu wojny pozostał w duszpasterstwie wojskowym.

Pod koniec 08.1939, w czasie powszechnej mobilizacji mianowany dziekanem — Szefem Służby Duszpasterstwa — Armii „Kraków” Wojska Polskiego.

Do momentu niemieckiej (a także słowackiej) inwazji na Polskę 01.09.1939 (Rosjanie zaatakowali Polskę 17 dni później) i rozpoczęcia II wojny światowej, nie udało mu się dotrzeć do sztabu przydzielonej armii (armia broniła odcinek od Górnego Śląska do Zakopanego).

Dołączył do niej dopiero na Lubelszczyźnie, po wycofaniu się armii w głąb Polski.

W dniach 17‑19.09.1939 wziął prawd. udział w bitwie pod Tomaszowem Lubelskim, a po porażce wojsk polskich, dostał się 20.09.1939 do niewoli niemieckiej.

Początkowo przetrzymywano go w tymczasowym obozie jenieckim w Krakowie, po czym przewieziono do obozu jenieckiego dla oficerów Oflag VII A Murnau, a potem w obozu jenieckiego Oflag IX A/Z Rotenburg.

Stamtąd 18.04.1940, z pogwałceniem konwencji genewskiej z 27.07.1929 — jako jeniec wojskowy, przesłany do obozu koncentracyjnego KL Buchenwald, a następnie 06‑07.07.1942 do obozu koncentracyjnego KL Dachau, gdzie zginął.

przyczyna śmierci

eksterminacja: wycieńczenie i głód

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce
urodzenia

19.12.1890

Sawindziś: gm. Sawin, pow. Chełm, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1915

szczegóły posługi

od 08.1939

dziekan — Armia „Kraków”, Wojsko Polskie — szef Duszpasterstwa Wyznania Rzymskokatolickiego

1924 – 1939

kapelan — Dęblindziś: gm. Dęblin miasto, pow. Ryki, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.13]
⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr I Warszawa, Wojsko Polskie ⋄ kościół garnizonowy RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ parafia RK pw. św. Piusa V ⋄ dekanat RK Stężycadziś: gm. Stężyca, pow. Ryki, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.02]
 — także: kapelan 15. Pułku Piechoty „Wilków”, stacjonującego w Dęblinie; 28. Pułku Artylerii Lekkiej, stacjonującego w Zajezierzu k. Dęblina; oraz jednostek lotnictwa, stacjonujących w Dęblinie od 1927

01.01.1934

starszy kapelan wojskowy RK — Wojsko Polskie — służby stałej, ze starszeństwem z 01.01.1934, w randze majora

1922 – 1924

kapelan — Kutno i Łęczycasiedziby garnizonów Wojska Polskiego
dziś: woj. łódzkie, Polska
⋄ garnizon, Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr IV Łódź, Wojsko Polskie — także: kapelan 37. Pułku Piechoty Ziemii Łęczyckiej, stacjonującego w Kutnie

1921 – 1922

kapelan — Starogard Gdańskidziś: gm. Starogard Gdański, pow. Starogard Gdański, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07]
⋄ garnizon, Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr VIII Toruń, Wojsko Polskie — do 15.11.1921 Dowództwo Okręgu Generalnego „Pomorze

01.06.1919

kapelan — Wojsko Polskie — służby stałej, ze starszeństwem z 01.06.1919, w randze kapitana

ok. 1919 – ok. 1921

administrator — Klewańdziś: grom. Klewań, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
⋄ parafia RK pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie ⋄ dekanat RK Równedziś: grom. Równe miasto, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

do ok. 1918

wikariusz — Płoskirówdziś: Chmielnicki, grom. Płoskirów/Chmielnicki miasto, rej. Płoskirów/Chmielnicki, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Płoskirówdziś: Chmielnicki, grom. Płoskirów/Chmielnicki miasto, rej. Płoskirów/Chmielnicki, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1910 – 1915

student — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

BELONKliknij by wyświetlić biografię Zdzisław Antoni, BRYDACKIKliknij by wyświetlić biografię Ludwik, DACHTERAKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, DRWALKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, FRANCUZKliknij by wyświetlić biografię Jan, GÓRALIKKliknij by wyświetlić biografię Jan, JĘDRYSIKKliknij by wyświetlić biografię Seweryn (o. Wincenty), KLARZAKKliknij by wyświetlić biografię Józef, KRYŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Adolf, LISSOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Czesław Józef, MICHUŁKAKliknij by wyświetlić biografię Jan, MIEGOŃKliknij by wyświetlić biografię Władysław, STOPCZAKKliknij by wyświetlić biografię Marian, SYPERKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, SZABELSKIKliknij by wyświetlić biografię Edward, ŚWIDEREKKliknij by wyświetlić biografię Władysław, TOMIAKKliknij by wyświetlić biografię Józef, ZAKRZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan, ZIEMIAŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Michał Urban, ZIĘBAKliknij by wyświetlić biografię Wojciech

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

KL Dachau (nr więźnia: 31236Kliknij by wyświetlić biografię): KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym obozem koncentracyjnym dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer–SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‑2, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: www.kz-gedenkstaette-dachau.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]
)

KL Buchenwald (nr więźnia: 1779Kliknij by wyświetlić biografię): W obozie koncentracyjnym KL Buchenwald, założonym w 1937 i funkcjonującym do 1945, Niemcy przetrzymywali ok. 238,380 więźniów, z których zamordowali ok. 56 tys., w tym tysiące Polaków. Na więźniach prowadzono badania pseudonaukowe, na potrzeby firm Behring–Werke z Marburga i Instytutu Roberta Kocha z Berlina. Więźniowie niewolniczo pracowali m.in. na potrzeby spółek Gustloff z Weimaru oraz Fritz–Sauckel produkujących sprzęt zbrojeniowy. Na rzecz Erla–Maschinenwerk GmbH w Lipsku, Junkers w Schönebeck (samoloty) i Rautal w Wernigerode Niemcy utworzyli specjalne podobozy. W 1945 było ich ponad 100. Do KL Buchenwald początkowo należał też podobóz KL Dora, a od 08.1944 również i podobozy KL Ravensbrück. 08.04.1945 polski więzień, Gwidon Damazyn, na potajemnie przez siebie zrobionym nadajniku krótkofalowym wysłał, wraz z rosyjskim więźniem, informację w świat — do nadciągających Aliantów — z prośbą o pomoc. Usłyszano go i otrzymał odpowiedź: „KL Bu. Trzymajcie się. Nadciągamy z pomocą. Żołnierze Trzeciej Armii” (amerykańskiej). Trzy dni później obóz został wyzwolony. (więcej na: www.buchenwald.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

Oflag IX C Rotenburg an der Fulda: Niemiecki oficerski obóz jeniecki w Rotenburg an der Fulda w Hesji. Tu w 12.1939 Niemcy zgromadzili ok. 60‑70 polskich księży katolickich, w większości kapelanów wojskowych, zatrzymanych przez Niemców w 09.1939, po niemieckim ataku na Polskę. W związku z planowanym atakiem na Francję wszystkich — z pogwałceniem konwencji genewskiej z 27.07.1929 — przetransportowano 18.04.1940 do obozu koncentracyjnego KL Buchenwald. Od 06.1940 niem. Zweiglager (pl. podobóz) obozu jenieckiego Oflag IX A/H Spangenberg, odtąd zwany Oflag IX A/Z. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

Oflag VII A Murnau: Niemiecki obóz jeniecki dla oficerów polskich w Murnau am Staffelsee w Bawarii, założony w 09.1939 (pierwszych jeńców przywieziono 06.10.1939). Przetrzymywano w nim do 5,457 (w tym 5,114 Polaków, a wśród nich co najmniej 31 generałów) jeńców. Obóz założono w zbudowanych w 1939 koszarach — przeznaczonych na ok. 600 żołnierzy — niewykończonych w zasadzie do końca funkcjonowania obozu. W miarę powiększania się stanów liczebnych w obozie na pomieszczenia dostosowano strychy i piwnice w budynkach mieszkalnych oraz garaże. Obóz wyzwolony został 29.04.1945 przez oddział wojsk amerykańskich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Wojna polsko-rosyjska 1919—1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
michaelstanislaus.salon24.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.06.01]
, www.duszki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, archiwum-ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.07.05]
, www.ipgs.usKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]

bibliograficzne:
Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939‑1945”, Wiktor Jacewicz, Jan Woś, tom I‑V, Akademia Teologii Katolickiej, 1977‑1981
Lista strat wśród duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego w latach 1939‑1945”, red. Józef Krętosz, Maria Pawłowiczowa, Opole, 2005
Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939‑1945”, Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), Wydawnictwo Świętego Krzyża, Opole, 2007
Proboszczowie parafii diecezji łucko–żytomierskiej 1801‑1920 i kamienieckiej 1869‑1919Kliknij by wyświetlić biografię”, o. Waldemar Witold Żurek SDB, Lublin 2023
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: TRUSS Bolesław Cyriak

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu