• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • JĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty) - 05.07.1927, Katowice; źródło: ze zbiorów rodziny ks. Kanonika Karola Mathei, b. proboszcza kościoła pw. Piotra i Pawła w Katowicach, dzięki uprzejmości p. Sebastiana Pustelnika (korespondencja prywatna, 11.05.2018), zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty)
    05.07.1927, Katowice
    źródło: ze zbiorów rodziny ks. Kanonika Karola Mathei, b. proboszcza kościoła pw. Piotra i Pawła w Katowicach, dzięki uprzejmości p. Sebastiana Pustelnika (korespondencja prywatna, 11.05.2018)
    zasoby własne
  • JĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty) - 05.07.1927, Katowice; źródło: ze zbiorów rodziny ks. Kanonika Karola Mathei, b. proboszcza kościoła pw. Piotra i Pawła w Katowicach, dzięki uprzejmości p. Sebastiana Pustelnika (korespondencja prywatna, 11.05.2018), zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty)
    05.07.1927, Katowice
    źródło: ze zbiorów rodziny ks. Kanonika Karola Mathei, b. proboszcza kościoła pw. Piotra i Pawła w Katowicach, dzięki uprzejmości p. Sebastiana Pustelnika (korespondencja prywatna, 11.05.2018)
    zasoby własne
  • JĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty) - 05.07.1927, Katowice; źródło: ze zbiorów rodziny ks. Kanonika Karola Mathei, b. proboszcza kościoła pw. Piotra i Pawła w Katowicach, dzięki uprzejmości p. Sebastiana Pustelnika (korespondencja prywatna, 11.05.2018), zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty)
    05.07.1927, Katowice
    źródło: ze zbiorów rodziny ks. Kanonika Karola Mathei, b. proboszcza kościoła pw. Piotra i Pawła w Katowicach, dzięki uprzejmości p. Sebastiana Pustelnika (korespondencja prywatna, 11.05.2018)
    zasoby własne
  • JĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty), źródło: archiwum-ordynariat.wp.mil.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty)
    źródło: archiwum-ordynariat.wp.mil.pl
    zasoby własne
  • JĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty) - 03.1940, oflag IX A/Z Rotenburg a. d. Fulda, źródło: doi.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty)
    03.1940, oflag IX A/Z Rotenburg a. d. Fulda
    źródło: doi.org
    zasoby własne
  • JĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty) - 03.1940, oflag IX A/Z Rotenburg a. d. Fulda (S. Jędrysik drugi z lewej w czwartym rzędzie od dołu), źródło: hinterstacheldraht.jimdo.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty)
    03.1940, oflag IX A/Z Rotenburg a. d. Fulda (S. Jędrysik drugi z lewej w czwartym rzędzie od dołu)
    źródło: hinterstacheldraht.jimdo.com
    zasoby własne

nazwisko

JĘDRYSIK

imiona

Seweryn

imiona zakonne

Wincenty

  • JĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty) - Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty)
    Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa
    źródło: zasoby własne
  • JĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty) - Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJĘDRYSIK Seweryn (o. Wincenty)
    Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa
    źródło: zasoby własne

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zakon Kaznodziejski OPwięcej na
dominikanie.pl
[dostęp: 2013.01.06]

(i.e. Dominikanie)

diecezja / prowincja

Prowincja Polska pw. św. Jacka OP
Prowincja Galicyjska pw. św. Jacka OP
ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

honorowe wyróżnienia

Złoty „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]

„Krzyż Niepodległości”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.02.02]

Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.05.25]

Gwiazda Górnośląskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.05.25]

data i miejsce
śmierci

05.09.1942

KL Dachauobóz koncentracyjny
dziś: Dachau, rej. Górna Bawaria, kraj Bawaria, Niemcy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.05.30]

szczegóły śmierci

Po wybuchu I wojny światowej powołany do armii niemieckiej.

Wyjechał z Wiednia i w Nowym Targu, pod przybranym nazwiskiem Jacentowicz, wstąpił do 1. Brygady Legionów Polskich — 6. Batalionu 1. Pułku Piechoty.

Walczył z Rosjanami pod Nidą (03‑04.1915), Konarami (16‑23.05.1915), nad Styrem i Stochodem (11.1915‑07.1916), w bitwie pod Kostiuchnówką (04‑07.1916).

Latem 1916 wraz z Brygadą wycofany z frontu.

Od 09.07.1917, gdy odmówił — jak większość żołnierzy 1. Brygady — przysięgi na wierność cesarzowi Niemiec ukrywał się przez rok w Małopolsce Wschodniej.

05.02.1919 wstąpił do 7. Batalionu Strzelców (późniejszy 1. Pułk Strzelców Bytomskich).

Po ukończeniu Szkoły Podchorążych w Warszawie w 07.1920 wysłany w rodzinne strony, na teren plebiscytowy na Górnym Śląsku.

Wziął udział w II Powstaniu Śląskim (19‑25.08.1920).

Następnie wstąpił do tajnej wojskowej polskiej organizacji śląskiej Centrala Wychowania Fizycznego CWF (następca Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska), która od 15.01.1921 przyjęła nazwę Dowództwo Obrony Plebiscytu DOP.

Od 03.1921 komendant DOP na powiat strzelecki, pod pseudonimem „Wallenstein”.

Podczas III Powstania Śląskiego w 05.1921 opanował znaczną część powiatu strzeleckiego, m.in. rodzinny Kamień Śląski.

Uczestniczył w walkach obronnych na przedpolach Góry Świętej Anny (21‑30.05.1921).

Po zakończeniu walk zweryfikowany w stopniu porucznika piechoty rezerwy (ze starszeństwem z 01.06.1919).

W 1936 ponownie powołany do czynnej służby w Wojsku Polskim, w stopniu kapelana (ze starszeństwem z 01.05.1936).

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej uczestnik walk obronnych z Niemcami — wraz z 20. Dywizją Piechoty Wojska Polskiego, wchodzącej w skład Armii „Modlin” — m.in. bitwy pod Mławą 01‑03.09.1939.

Po 13‑14.09.1939 szef Służby Duszpasterskiej Dowództwa Pododcinka „Północ”, wchodzącego w skład Odcinka Warszawa–Wschód, obrony Warszawa–Praga.

Od prezydenta Warszawy, Stefana Starzyńskiego, otrzymał legitymację „Zasłużonego Obrońcy Stolicy”.

Po upadku Warszawy 28.09.1939 internowany przez Niemców.

08.10.1939 w Radziwiłłowie k. Skierniewic odprawił ostatnią, przed wywiezieniem do obozów jenieckich, Mszę św. polową dla swoich żołnierzy.

Internowany w obozach jenieckich oflagach IV A Hohnstein i IX A/Z Rotenburg.

Stamtąd 18.04.1940 jako jeniec wojskowy, wbrew Konwencji Haskiej, przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Buchenwald, a następnie 06‑07.07.1942 do obozu koncentracyjnego KL Dachau, gdzie został zamordowany — po przekazaniu do obozu przez niemiecką policję polityczną Gestapo z Pszczyny informacji o jego działalności w wolnej Polsce, w szczególności podczas starć w okresie powstań śląskich.

alt. szczegóły śmierci

Według innych źródeł po ochotnicznym wstąpieniu do 7. Batalionu Strzelców (późniejszy 1. Pułk Strzelców Bytomskich) — formalnie powołanego 04.02.1919 w Częstochowie, sformowanego 15.05.1919 — prawd. wziął udział w granicznych walkach z Niemcami, m.in. pod Wieruszowem, a następnie w wojnie polsko–rosyjskiej 1919‑1920.

Prawd. wysłany z oddziałem do Hoduciszek, na front litewski, wziął udział 02.06.1920 w bitwie pod Rybczanami, gdzie na chwilę powstrzymano ofensywę rosyjską gen. Tuchaczewskiego.

Wówczas (albo już po bitwie warszawskiej w 08.1920) miał powrócić w rodzinne strony.

przyczyna śmierci

mord

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce
urodzenia

25.08.1893

Kamień Śląskidziś: gm. Gogolin, pow. Krapkowice, woj. opolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
urodzenia

26.08.1893

śluby zakonne

26.10.1922 (czasowe)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

29.06.1927 (Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
)

szczegóły posługi

1936 – 1939

proboszcz — Słonimdziś: rej. Słonim, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr IX Brześć nad Bugiem, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny — także: szef Służby Duszpasterskiej 20. Dywizji Piechoty (od 03.1939), dyslokowanej w okolicach Mławy; kapelan oddziałów 20. Dywizji Piechoty stacjonujących w Słonimiu (01.05.1936‑03.1939), m.in. 79. Pułku Strzelców Słonimskich im. Lwa Sapiehy

ok. 1939

starszy kapelan wojskowy RK — Wojsko Polskie — służby stałej, w randze majora

1936

kapelan wojskowy RK — Wojsko Polskie — służby stałej, ze starszeństwem z 01.05.1936, w randze kapitana

od 1934

zakonnik — Podkamieńdziś: grom. Podkamień, rej. Złoczów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Najświętszej Maryi Panny Różańcowej, Dominikanie OP

1932 – 1934

zakonnik — Tarnopoldziś: grom. Tarnopol miasto, rej. Tarnopol, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ klasztor pw. św. Wincentego Ferreriusza, Dominikanie OP — także: katecheta Szkoły Powszechnej Męskiej nr 1 i opiekun parafialnego Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży

1927 – 1932

wykładowca — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Studium Filozoficzno–Teologiczne, klasztor pw. Bożego Ciała, Dominikanie OP

do 1927

student — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, „Angelicum”, i.e. [łac. Pontificia Universitas Studiorum a Sancto Thoma Aquinate in Urbe / pl. Papieski Uniwersytet św. Tomasza z Akwinu (dziś); łac. Pontificium Institutum Internationale / pl. Papieski Instytut Międzynarodowy (1926‑1963); łac. Pontificium Collegium / pl. Papieskie Kolegium (1906‑1926); łac. Collegium / pl. Kolegium (do 1906)]

od ok. 1922

student — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Studium Filozoficzno–Teologiczne, klasztor pw. Bożego Ciała, Dominikanie OP

1921 – 1922

nowicjat — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Trójcy Świętej, Dominikanie OP

11.1921

wstąpienie — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Trójcy Świętej, Dominikanie OP

1919 – 1920

uczeń — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Szkoła Podchorążych Piechoty — początkowo w Ostrowi Mazowieckiej

11.1918 – 05.02.1919

student — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Uniwersytet Jagielloński UJ

1913 – 1914

student — Wiedeńdziś: kraj Wiedeń, Austria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ teologia, Alma Mater Rudolphina Vindobonensis (pl. Uniwersytet Wiedeński), i.e. Rudolfina

autor wspomnień „Polskie powstanie w powiecie strzeleckim”, w: „O wolność Śląska. W dziesięciolecie III Powstania 1921‑2/3”, tom V, Katowice 1931

działacz — Związek Powstańców Śląskich

inni związani
szczegółami śmierci

BELONKliknij by wyświetlić biografię Zdzisław Antoni, BRYDACKIKliknij by wyświetlić biografię Ludwik, DACHTERAKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, DRWALKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, FRANCUZKliknij by wyświetlić biografię Jan, GÓRALIKKliknij by wyświetlić biografię Jan, KLARZAKKliknij by wyświetlić biografię Józef, KRYŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Adolf, LISSOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Czesław Józef, MICHUŁKAKliknij by wyświetlić biografię Jan, MIEGOŃKliknij by wyświetlić biografię Władysław, STOPCZAKKliknij by wyświetlić biografię Marian, SYPERKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, SZABELSKIKliknij by wyświetlić biografię Edward, ŚWIDEREKKliknij by wyświetlić biografię Władysław, TOMIAKKliknij by wyświetlić biografię Józef, TRUSSKliknij by wyświetlić biografię Bolesław Cyriak, ZAKRZEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Jan, ZIEMIAŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Michał Urban, ZIĘBAKliknij by wyświetlić biografię Wojciech

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

KL Dachau (nr więźnia: 31211Kliknij by wyświetlić biografię): KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym obozem koncentracyjnym dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer–SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‑2, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: www.kz-gedenkstaette-dachau.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]
)

KL Buchenwald (nr więźnia: 599Kliknij by wyświetlić biografię): W obozie koncentracyjnym KL Buchenwald, założonym w 1937 i funkcjonującym do 1945, Niemcy przetrzymywali ok. 238,380 więźniów, z których zamordowali ok. 56 tys., w tym tysiące Polaków. Na więźniach prowadzono badania pseudonaukowe, na potrzeby firm Behring–Werke z Marburga i Instytutu Roberta Kocha z Berlina. Więźniowie niewolniczo pracowali m.in. na potrzeby spółek Gustloff z Weimaru oraz Fritz–Sauckel produkujących sprzęt zbrojeniowy. Na rzecz Erla–Maschinenwerk GmbH w Lipsku, Junkers w Schönebeck (samoloty) i Rautal w Wernigerode Niemcy utworzyli specjalne podobozy. W 1945 było ich ponad 100. Do KL Buchenwald początkowo należał też podobóz KL Dora, a od 08.1944 również i podobozy KL Ravensbrück. 08.04.1945 polski więzień, Gwidon Damazyn, na potajemnie przez siebie zrobionym nadajniku krótkofalowym wysłał, wraz z rosyjskim więźniem, informację w świat — do nadciągających Aliantów — z prośbą o pomoc. Usłyszano go i otrzymał odpowiedź: „KL Bu. Trzymajcie się. Nadciągamy z pomocą. Żołnierze Trzeciej Armii” (amerykańskiej). Trzy dni później obóz został wyzwolony. (więcej na: www.buchenwald.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
)

Oflag IX C Rotenburg an der Fulda: Niemiecki oficerski obóz jeniecki w Rotenburg an der Fulda w Hesji. Tu w 12.1939 Niemcy zgromadzili ok. 60‑70 polskich księży katolickich, w większości kapelanów wojskowych, zatrzymanych przez Niemców w 09.1939, po niemieckim ataku na Polskę. W związku z planowanym atakiem na Francję wszystkich — z pogwałceniem konwencji genewskiej z 27.07.1929 — przetransportowano 18.04.1940 do obozu koncentracyjnego KL Buchenwald. Od 06.1940 niem. Zweiglager (pl. podobóz) obozu jenieckiego Oflag IX A/H Spangenberg, odtąd zwany Oflag IX A/Z. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

Oflag IV A Hohnstein: Niemiecki obóz jeniecki dla oficerów polskich. Ulokowany w XV–wiecznym zamku Hohnstein w Saksonii, na wysokiej 40‑metrowej skale. Założony 01.10.1939. 15.05.1940 większość jeńców przeniesiono do Oflagu IV B Königstein. Pozostali zostali przeniesieni do innych obozów w 10.1940. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.11.17]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Wojna polsko-rosyjska 1919—1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

Powstania śląskie: Trzy zbrojne wystąpienia polskiej ludności przeciwko Niemcom w latach 1919‑1921 o polską przynależność Górnego Śląska i Opolszczyzny, po odrodzeniu państwa polskiego w 1918. Wybuchły w kontekście plebiscytu zarządzonego na podstawie ustaleń międzynarodowego traktatu wersalskiego z 28.06.1919, kończącego I wojnę światową, który miał zdecydować o przynależności państwowej spornych ziem. I powstanie miało miejsce w dniach 16‑24.08.1919 i wybuchło samorzutnie w odpowiedzi na terror i represje niemieckie wobec ludności polskiej. Objęło głównie powiaty pszczyńskie i rybnicki oraz część okręgu przemysłowego. Stłumione przez Niemców. II powstanie odbyło się 19‑25.08.1920. Wybuchło po licznych aktach terroru ze strony niemieckiej. Objęło cały obszar okręgu przemysłowego oraz część powiatu rybnickiego. W rezultacie Polacy uzyskali lepsze warunki do kampanii przed plebiscytem. Plebiscyt został przeprowadzony 20.03.1921. Większość ludności — 59,6% — opowiedziała się za Niemcami, ale wielki wpływ na wyniki miało dopuszczenie do głosowania Górnoślązaków mieszkających poza granicami Śląska. W rezultacie wybuchło III powstanie, będące największym zrywem powstańczym Ślązaków w XX w. Trwało od 02.05.1921 do 05.07.1921. Objęło prawie cały obszar Górnego Śląska. Doszło do dwóch dużych bitew w rejonie Góry Świętej Anny i pod Olzą. W wyniku powstania 12.10.1921 międzynarodowa komisja plebiscytowa podjęła decyzję o korzystniejszym dla Polski podziale Górnego Śląska. Bbszar przyznany Polsce powiększony został do ok. ⅓ spornego terytorium. Polsce przypadło 50% hutnictwa i 76% kopalń węgla. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.05.25]
)

źródła

osobowe:
michaelstanislaus.salon24.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.06.01]
, silesia.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, 041940.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.sbc.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.ipgs.usKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
archiwum-ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, doi.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.10.09]
, hinterstacheldraht.jimdo.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: JĘDRYSIK Seweryn

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu