funkcja

arcybiskup

wyznanie

Cerkiew prawosławna
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

prawosławna eparchia tuło-bielowska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2020.09.24]
prawosławna eparchia orłowsko-briańska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2020.09.24]
prawosławna eparchia chersońska i odeska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2020.09.24]
prawosławna eparchia wołyńska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2020.09.24]
prawosławna eparchia pińsko-poleska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2020.09.24]
prawosławna eparchia grodzieńsko-nowogrodzka
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2020.09.24]
prawosławna eparchia chełmska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2020.09.24]
prawosławna eparchia wileńska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2020.09.24]

akademickie wyróżnienia

doktor teologii

data i miejsce śmierci

19.12.1954

łagier OzierŁag
Tajszet, obw. irkucki, Rosja

szczegóły śmierci

W 1920, prawd. wobec możliwości rosyjskiej bolszewiskiej inwazji Polski udał się do Serbii na emigrację. W 1922, po polskim zwycięstwie w wojnie polsko–rosyjskiej 1919‑21, powrócił do Polski. W 11.1926 zwolniony z funkcji w związku z propagowaniem ukrainizacji prawosławnych szkół teologicznych. W 1931 złożył przysięgę na wierność państwu polskiemu. W 1940, po niemieckiej i rosyjskiej inwazji na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, złożył samokrytykę i przyjął pokutę wracając do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, został biskupem eparchii chersońsko–odeskiej. W 1944, uciekając przed rosyjskim wojskami, przez Rumunię dostał się do Czechosłowacji. Tam ponownie został przyjęty do Rosyjskiej Cerkwii Prawosławnej. Aresztowany przez Rosjan 03.12.1951. 01.04.1952 zwolniony z funkcji kościelnych. 05.06.1952 skazany przez wojskowy sąd rosyjski w Tule na 25 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag. Zesłany do obozu koncentracyjnego OzerŁag, do Tajszetu. Tam zginął.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce urodzenia

12.03.1887

Odessa
obw. Odessa, Ukraina

śluby zakonne

20.07.1912 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)/
ordynacja

06.12.1913

szczegóły posługi

biskup tulso–bielewski (od 1946), b. biskup orłowsko–briański (1946), b. administrator cerkwi pw. św. Piotra i Pawła w Karłowych Warach (1945‑6), b. biskup eparchii chersońsko–odeskiej (1941‑4), arcybiskup od 28.03.1941, b. biskup Kamienia Koszyrskiego (od 1940) — wikariusz eparchii wołyńskiej, b. biskup Kamienia Koszyrskiego (od 1937) — wikariusz eparchii pińsko–poleskiej, b. biskup eparchii grodzieńsko–nowogrodzkiej (1934‑7), b. biskup Kamienia Koszyrskiego (od 1930) — wikariusz eparchii pińsko–poleskiej, b. mnich monasteru pw. św. Mikołaja w Mielcach (od 1928) — emeryt, b. rektor prawosławnego Seminarium Duchownego w Łucku (1926), b. rektor prawosławnego Seminarium Teologicznego w Wilnie (od 1924), b. biskup Lublina (od 1923) — wikariusz eparchii chełmskiej, chirotonia biskupia 25.02.1923 w Warszawie, b. administrator eparchii wileńskiej (od 1922), b. przewodniczący Konstystorza Duchownego w Wilnie (od 1922), b. rektor monasteru pw. Świętego Ducha w Wilnie (od 1922), b. przewodniczący Konsystorza Duchownego w Warszawie (1922), b. rektor soboru pw. Aleksandra Newskiego w Warszawie (1922), b. emigrant w Serbii (od 1920), b. kapelan i dziekan kawalerii wojsk prawd. polskich (1919), b. przeor Brackiego monasteru pw. Objawienia Pańskiego w Pińsku (1919‑20), b. archimandryta (od 03.1919), b. dziekan monasterów w eparchii stawropolskiej, b. wykładowca Seminarium Teologicznego w Stawropolu (od 1916), b. pomocnik inspektora Seminarium Teologicznego w Stawropolu (1915‑6), b. przedstawiciel misji w Urmii w Iranie (1914‑5), b. doktorant teologii prawosławnej Akademii Teologicznej w Sankt Petersburgu (do 1914), b. student prawosławnego Seminarium Duchownego w Odessie (do 1910)

inni związani szczegółami śmierci

KULHAWIEC Symeon, STEPANIUK Jerzy, GUDKO Wasyl (bp Ambroży), NIKATOW Aleksy, OSTROUMOW Michał (bp Serafin), SAWICKI Jarosław, SIENKIEWICZ Aleksy, GAGALUK Antoni (abp Onufry), STROCIUK Leoncjusz, BLUMOWICZ Jan, SZACHMUĆ Roman (ks. Serafin), PANASIEWICZ Emilian, MIEDWIEDIUK Włodzimierz, SMOLENIEC Aleksander (abp Arseniusz), BORZAKOWSKI Aleksander (abp Agapit), DIERNOW Anatol (abp Abrahamiusz)

miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)

OzierŁag: Specjalny rosyjski kompleks obozów koncentracyjnych i pracy przymusowej dla więźniów politycznych w obw. Irkuckim, funkcjonujący w ramach system Gułag. Założony k. Tajszetu na Syberii decyzją rosyjskiego zbrodniczego ministerstwa MWD z 21.02.1948 (na miejsce m.in. obozu BrackŁag). Początkowo znany pod nazwą OssobŁag nr 7. Więźniowie niewolniczo pracowali nad konstrukcją linii kolejowej Bajkał–Amur — początkowo odcinka Tajszet–Brack, a potem z Bracka to Ust’–Kut (razem ok. 700 km). W 1952 przebywało w nim ok. 37,000 — 40,000 więźniów (jedna czwarta to kobiety). Obóz działał do 1960. (więcej na: de.wikipedia.org [dostęp: 2020.04.04], gulagmuseum.org [dostęp: 2014.11.14])

Gułag: Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, z których miliony zginęły. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.05.09])

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. „Wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2015.09.30])

Wojna polsko-rosyjska 1919—20: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.12.20])

źródła

osobowe:
pl.wikipedia.org [dostęp: 2020.09.24], drevo-info.ru [dostęp: 2020.09.24], www.youtube.com [dostęp: 2020.09.24], www.pstbi.ccas.ru [dostęp: 2020.09.24]
oryginalnych zdjęć:
nne.ru [dostęp: 2020.09.24], www.youtube.com [dostęp: 2020.09.24], nne.ru [dostęp: 2020.09.24], nne.ru [dostęp: 2020.09.24], www.youtube.com [dostęp: 2020.09.24], www.youtube.com [dostęp: 2020.09.24], www.youtube.com [dostęp: 2020.09.24], www.youtube.com [dostęp: 2020.09.24], www.youtube.com [dostęp: 2020.09.24], www.youtube.com [dostęp: 2020.09.24], www.youtube.com [dostęp: 2020.09.24], commons.wikimedia.org [dostęp: 2020.09.24], drevo-info.ru [dostęp: 2020.09.24]