• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English

status

święty

nazwisko

STROCIUK

imiona

Leoncjusz

data kanonizacji

14.08.2000

Sobór Biskupów Rosyjskiej Cerkwi Prawosławejwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

funkcja

diakon

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR moskiewska obwodowa, zwana także metropolią krutickąwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

eparchia OR chełmskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

eparchia OR warszawsko-nadwiślańskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]

data i miejsce
śmierci

03.01.1941

łagier AmurŁagsieć obozów pracy niewolniczej GUŁAG
dziś: obw. amurski, Rosja

więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

alt. daty i miejsca
śmierci

Małaja Niukżadziś: miejscowość nieistniejąca (prawd.), obw. amurski, Rosja

szczegóły śmierci

Prawd. podczas I wojny światowej, po rosyjskiej klęsce w bitwie z wojskami niemieckimi i austro–węgierskimi pod Gorlicami w 05.1915 uciekł wraz z większością prawosławnych swej cerkwi do Rosji (tzw. bieżeństwo).

Osiadł w pobliżu Moskwy.

01.12.1937 aresztowany przez Rosjan prawd. w Kołomieńskie, albo pobliskiej wsi Sadowniki (dziś część Moskwy), wraz z dwoma kapłanami miejscowej cerkwi.

Przetrzymywany w więzieniu na Tagance w Moskwie.

Oskarżony o „agitację antyrosyjską i kontrrewolucyjną działalność”.

Nie przyznał się.

07.12.1937 skazany przez ludobójczy rosyjski sąd kapturowy zwany «Trojka NKWD», z art. 58‑10 KK, na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

Zesłany do obozu koncentracyjnego BamŁag.

Jego rozwiązanie w 1938 sprawiło, że znalazł się w jednym z obozów powstałych na jego bazie, AmurŁagu.

Przez jakiś czas — co najmniej od 27.10.1939 — przebywał w obozowym szpitalu we wsi Małaja Niukża.

Zginął nieznanych okolicznościach.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

01.1878

Sahryńdziś: gm. Werbkowice, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

szczegóły posługi

1918 – 1937

diakon — Kołomieńskiedziś: część Moskwy, Moskwa miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ cerkiew OR pw. Kazańskiej Ikony Matki Bożej — w 1921 nagrodzony przez biskupa podwójnym orarionem, czyli długą, wąską szarfą noszoną na sticharionie (szata liturgiczna)

1907 – ok. 1915

psalmista — Sahryńdziś: gm. Werbkowice, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ cerkiew OR pw. św. Cyryla i św. Metodego ⋄ dekanat OR Hrubieszów 3. okr.nazwa parafii prawosławnej
dziś: pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]
 — być może również, albo wyłącznie, od 01.04.1908 pełnił funkcję psalmisty w sąsiedniej parafii Miętkie, ok. 4 km od Sahrynia

1907

chirotonia diakońska, i.e. święcenia diakonatu

01.02.1904 – 1907

psalmista — Sahryńdziś: gm. Werbkowice, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ cerkiew OR pw. św. Cyryla i św. Metodego ⋄ dekanat OR Hrubieszów 3. okr.nazwa parafii prawosławnej
dziś: pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

inni związani
szczegółami śmierci

KULHAWIECKliknij by wyświetlić biografię Symeon, STEPANIUKKliknij by wyświetlić biografię Jerzy, GUDKOKliknij by wyświetlić biografię Bazyli (bp Ambroży), NIKATOWKliknij by wyświetlić biografię Aleksy, OSTROUMOWKliknij by wyświetlić biografię Michał (bp Serafin), SAWICKIKliknij by wyświetlić biografię Jarosław, SIENKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Aleksy, GAGALUKKliknij by wyświetlić biografię Antoni (abp Onufry), BLUMOWICZKliknij by wyświetlić biografię Jan, SZACHMUĆKliknij by wyświetlić biografię Roman (o. Serafin), PANASIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Emilian, MIEDWIEDIUKKliknij by wyświetlić biografię Włodzimierz, SMOLENIECKliknij by wyświetlić biografię Aleksander (abp Arseniusz), MARCENKOKliknij by wyświetlić biografię Aleksander (abp Antoni), BORZAKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Aleksander (abp Agapit), DIERNOWKliknij by wyświetlić biografię Anatol (abp Abrahamiusz)

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

AmurŁag: Rosyjski obóz koncentracyjny niewolniczej pracy przymusowej w ramach system Gułag, funkcjonujący w latach 1938‑1941 w okr. amurskim. Stworzony po rozwiązaniu obozu BamŁag. Centrum w miejscowości Swobodna. Więźniowie niewolniczo pracowali przy budowie linii kolejowych. W szczycie przetrzymywano w nim 125,000 osób. (więcej na: ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.24]
)

BamŁag: Rosyjski obóz koncentracyjny niewolniczej pracy przymusowej w ramach systemu Gułag, zorganizowany w 1932 przez zbrodniczą organizację OGPU, a następnie zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD. Więźniowie niewolniczo pracowali przy budowi kolei na odcinku między jeziorem Bajkał a rzeką Amur (linia Bajkał–Amur), przy układaniu drugich torów linii transyberyjskiej (w szczególności linii zwanych TransBajkał i Ussuri), oraz przy wycince lasów, przetwarzaniu drewna i w kopalniach. W latach 1932‑1935 wykorzystywano w nim niewolniczą pracę ok. 1,000,000 więźniów (według innych źródeł w szczycie w obozie przetrzymywano 201,000 więźniów). Centrum znajdowało się w mieście Swobodny (dziś w obwód Amur). W latach 1934‑1938 dyrektorem BamŁagu był Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, uznawany za twórcę systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, który stworzył w czasie wcześniejszej pracy nad kanałem Białomorskim. Obóz został rozwiązany w 05.1938, a na jego bazie — na podstawie propozycji wymienionego N. Frenkela — utworzono 6 mniejszych, w tym m.in. AmurŁag. (więcej na: ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно–трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko–Bałtycki (1931‑1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Aleksander Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Wielka Czystka 1937: „Wielki terror” (również «Wielka Czystka», zwana także od nazwiska ówczesnego szefa NKWD „Jeżowszczyzną”) — rosyjska państwowa akcja terroru politycznego, zaplanowana i skierowana przeciw milionom niewinnych ofiar — mniejszościom narodowym, bogatszym chłopom (kułacy), osobom uznanym za przeciwników politycznych, oficerom armii, której największe nasilenie miało miejsce od 09.1936 do 08.1938. Szczytowy punkt osiągnęła poczynając od lata 1937, gdy do Kodeksu Karnego wprowadzono art. 58‑14 o „kontrrewolucyjnym sabotażu”, co stało u podstaw „legalizacji” mordów, i 02.07.1937, gdy najwyższe władze Rosji, pod przywództwem Józefa Stalina, wydały dekret o rozpoczęciu akcji przeciw kułakom. Następnie wydano szerego rozkazów wykonawczych NKWD, w tym Nr 00439 z 25.07.1937, rozpoczynający likwidację 25,000‑42,000 Niemców żyjących Rosji (głównie tzw. Niemców nadwołżańskich); Nr 00447 z 30.07.1937 rozpoczynający likwidację „elementów antyrosyjskich”, oraz 00485[2] z 11.08.1937 nakazujący mord 139,835 osób narodowości polskiej (ta ostatnia była największą operacją tego typu — objęła 12.5% wszystkich zamordowanych podczas «Wielkiej Czystki», podczas gdy Polacy stanowili 0.4% populacji). Więzionych w obozach koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich, wyspie Anzer czy obozie koncentracyjnym BelBałtŁag polskich kapłanów Rosjanie latem 1937 przenieśli do więziennych cel (część w Sankt Petersburgu). Następnie w kilku odrębnych, kapturowych, bandyckich procesach prowadzonych przez tzw. «Trojkę NKWD» (m.in. 09.10.1937, 25.11.1937) wszystkich skazali na karę śmierci i zamordowali w zbiorowych mordach. Strzałami w tył głowy pozbawiono ich życia albo w więzieniu w Sankt Petersburgu, albo bezpośrednio na miejscach pochówku, m.in. w Sandarmoch, czy Lewaszowskim Pustkowiu k. Leningradu, gdzie ich ciała wrzucono do zbiorowych dołów. Innych kapłanów aresztowany w miejscach, gdzie posługali, a następnie mordowano w okolicznych centralach NKWD (np. w Mińsku na Białorusi), po równie ludobójczych procesach przeprowadzanych przez wspomniany sąd kapturowy «Trojka NKWD».

źródła

osobowe:
azbyka.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.24]
, www.bu.kul.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.24]
, azbyka.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.24]

bibliograficzne:
Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‑XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: STROCIUK Leoncjusz

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu