• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn) - 1938, źródło: www.bernardinai.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    1938
    źródło: www.bernardinai.lt
    zasoby własne
  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn), źródło: www.ve.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    źródło: www.ve.lt
    zasoby własne
  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn), źródło: www.europeana.eu, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    źródło: www.europeana.eu
    zasoby własne
  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn) - 1932, Kretynga, Litwa, źródło: www.bernardinai.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    1932, Kretynga, Litwa
    źródło: www.bernardinai.lt
    zasoby własne
  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn), źródło: old.kretingospranciskonai.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    źródło: old.kretingospranciskonai.lt
    zasoby własne

nazwisko

DIRVELĖ

imiona

Antoni

inne wersje imion

Antanas

imiona zakonne

Augustyn

inne wersje
imion zakonnych

Augustinas

  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn) - Pamiątkowy krzyż, Kosju, rep. Komi, Rosja, źródło: ofm.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    Pamiątkowy krzyż, Kosju, rep. Komi, Rosja
    źródło: ofm.lt
    zasoby własne

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zakon Braci Mniejszych OFMwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2012.11.23]

(i.e. Franciszkanie, Franciszkanie Brązowi)

diecezja / prowincja

prowincja litewska OFM

narodowość

litewska

data i miejsce
śmierci

1948

ITŁ SewPeczŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: k. Peczory, rep. Komi, Rosja

alt. daty i miejsca
śmierci

Workutadziś: rep. Komi, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe w 09.1939 na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu w 09.1939 okupacji części Wileńszczyzny przez Litwę, po rosyjskiej aneksji Litwy w 06.1940 aresztowany przez Rosjan 12.07.1940 podczas próby przekroczenia nowej niemiecko–rosyjskiej granicy — zamierzał przejść do Niemiec, gdzie przenieśli się współbracia z klasztoru w Kretyndze.

Przetrzymywany w budynku swego kolegium pw. św. Antoniego w Kretyndze, gdzie rosyjskie zbrodnicze NKWD urządziło swoją siedzibę.

Następnie przewieziony do więzienia w Kownie.

Wielokrotnie przesłuchiwany i torturowany.

01.04.1941 wywieziony transportem kolejowym do Moskwy.

Przez kilka dni przetrzymywany w więzieniu w dzielnicy Presna, a następnie wywieziony pociągiem na północ.

Prawd. skierowany do rosyjskiego obozu koncentracyjnego ITŁ SewPeczŁag k. Peczory, na trasie Kotłas–Workuta.

Tam — prawd. w obozie we wsi Kosju nad rzeką o tej samej nazwie, ok. 70 km od Peczory — niewolniczo pracował przy wyrębie lasów i budowie kolei.

Dalsze losy nieznane — według niektórych źródeł w ok. 1947 próbował uciec w kierunku Finlandii.

Prawd. schwytany i następnie zastrzelony przez rosyjskich strażników albo zagryziony przez obozowe psy — acz jako rok śmierci najczęściej podaje się rok 1948.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

03.04.1901

Jodupianydziś: gm. Słowiki, rej. Szaki, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

śluby zakonne

14.09.1925 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

15.07.1928

szczegóły posługi

1940

zakonnik — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM

1939 – 1940

zakonnik — Pojurzedziś: gm. Pojurze, rej. Szyłele, okr. Taurogi, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM — także: prawd. wikariusz lokalnej parafii

1936 – 1939

prowincjał — Prowincja litewska, Franciszkanie OFM — także: założyciel Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Nieustającej Pomocy (1936)

1936 – 1939

rezydent — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM — także: rektor kolegium św. Antoniego, i.e. gimnazjum dla chłopców; wydawca tygodnika „Misijų metraštį”, i.e. pl. „Rocznik Misjonarski” (do 1940); redaktor czasopisma „Pranciškonų pasaulis”, i.e. pl. „Świat Franciszkański” (do 1940)

1931 – 1936

gwardian — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM — także: założyciel (1931) i rektor (od 1932) kolegium św. Antoniego, i.e. gimnazjum dla chłopców; wydawca tygodników „Sursum Corda” (1930‑1934), „Misijų metraštį”, i.e. pl. „Rocznik Misjonarski” (od 1934); redaktor czasopisma „Švento Pranciškaus varpelis”, i.e. pl. „Dzwon św. Franciszka” (1934‑1936)

1930 – 1931

misjonarz — (terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki)dziś: Stany Zjednoczone Ameryki
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
— głosił kazania i rekolekcje w parafiach litewskiej diaspory, zbierając fundusze na budowę wyższej szkoły franciszkańskiej na Litwie

1929 – 1930

zakonnik — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM — także: redaktor czasopisma „Švento Pranciškaus varpelis”(pl. „Dzwon św. Franciszka”)

1928 – 1929

zakonnik — Kownodzielnica Zielona Góra
dziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.30]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM

1924 – 1928

student — Wrocławdawn.: wieś Karłowice
dziś: część osiedla Karłowice‑Różanka, pow. Wrocław miasto, woj. dolnośląskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Wyższe Seminarium Duchowne „Antonianum”, klasztor pw. św. Antoniego z Padwy (przy Al. Jana Kasprowicza 26), Franciszkanie OFM

1923 – 1924

student — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne — rezydent klasztoru w dzielnicy Zielona Góra

1921 – 1922

nowicjat — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM — prawd.

10.09.1921

wstąpienie — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

ITŁ SewPeczŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‑Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Северо‑Печорский (pl. Północno‑Peczorskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w miejscowości Abieź nad rzeką Usą, a potem stacji kolejowej Peczora na Północno‑Peczorskiej Magistrali Kolejowej w rep. Komi. Założony 14.05.1940. Więźniowie niewolniczo pracowali przy wycince lasów, budowie, zwiększeniu przepustowości i utrzymaniu części magistrali kolejowej Kotłas‑Workuta na odcinku z Ust‑Kożwy do Workuty długości — 457 km, przedłużeniu linii kolejowej z Workuty to Chalmer‑Ju (ok. 70 km), odnogi z Chanowiej do niedalekiej kopalni nr 7, przy budowie pierwszy 40 km linii odnogi kolejowej z miejscowości Czum w kierunku ujścia rzeki Ob, portów i stoczni rzecznych na rzece Peczora, warsztatów naprawczych i mechanicznych, elektrowni, fabryk, domów mieszkalnych, przy produkcji żywności, etc. W szczytowym okresie przetrzymywano w nim ok. 103,000 więźniów: e.g. 91,664 (15.06.1941); 102,354 (01.01.1942); 58,825 (01.01.1943); 56,615 (01.01.1947); 47,815 (01.01.1948); 39,436 (01.01.1949); 42,028 (01.01.1950). Zakończył działalność 24.07.1950, a więźniów przeniesiono do obozu ITŁ PeczorŁag. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‑трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‑Bałtycki (1931‑1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‑каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‑8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Ribbentrop‑Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‑niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‑Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‑Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‑niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
lt.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, archyvas.istorijoszurnalas.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.bernardinai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, old.kretingospranciskonai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.bernardinai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.ve.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.europeana.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.bernardinai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, old.kretingospranciskonai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, ofm.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: DIRVELĖ Antoni

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu