funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymsko-katolicki)
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja tyraspolska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.11.14]

data i miejsce urodzenia

1895

(Żmudź)

alt. daty i miejsca urodzenia

(gub. kowieńska, Litwa)

prezbiterat (święcenia)/
ordynacja

1919

szczegóły posługi

proboszcz parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Odessie (ok. 1928‑9), b. proboszcz parafii Jamburg dek. Dniepropietrowsk/Dniepr (ok. 1927‑8), b. proboszcz parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Odessie (1922‑5) — głównie wśród Polaków, b. proboszcz parafii pw. św. Józefa w Jekaterynosławiu/Dnieprze, b. administrator parafii Jamburg dek. Jekaterynosław/Dniepr (1919‑22), b. student teologii Seminarium Duchownego w Odessie (do 1919) i Saratowie

data i miejsce śmierci

29.04.1933

(łagier AnzerŁag, wyspa Anzer, Wyspy Sołowieckie, Rosja)

przyczyna śmierci

eksterminacja

szczegóły śmierci

Aresztowany przez Rosjan w 1925 w Odessie, pod zarzutem tajnego nauczania religii dzieci i młodzieży. Skazany na 2/3 lata zesłania/więzienia. Po zwolnieniu w 1927 aresztowany ponownie w 1929 w Odessie. 24.01.1929 skazany na 3 lata niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych. Od 15.05.1929 więziony w obozie koncentracyjnym na Wyspach Sołowieckich, a potem od 1930 w obozie koncentracyjnym na wyspie Anzer, przeznaczonym dla duchowieństwa — przy wyrębie lasu. Mimo upływu 24.01.1932 trzech zasądzonych lat nie wypuszczony — ale ponownie formalnie aresztowany. Sądzony w dodatkowym procesie więzionych kapłanów — za prowadzenie „nielegalnej wspólnoty” w obozie Anzer, za utworzenie „zwartego ugrupowania antyrosyjskiego, którego członkowie systematycznie prowadzili antyrosyjską propagandę”, za „tajne odprawianie nabożeństw i obrzędów religijnych”. 24.07.1932 skazany na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej i izolacji od innych księży. Przetrzymywany na Wyspach Sołowieckich wkrótce zachorował na tyfus i zginął w obozym „szpitalu”.

sprawstwo

Rosjanie

miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)

Proces 05.07.1932: Proces wytoczony przez Rosjan katolickim kapłanom przetrzymywanym w obozach koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich i wyspie Anzer, z oskarżenia o „utworzenie anty–rosyjskiego ugrupowania i prowadzenie działalności anty–rosyjskiej, potajemne odprawianie Mszy św. i innych nabożeństw, utrzymywanie kontaktów z pracownikami na wolności w celu przekazywania informacji o charakterze szpiegowskim na temat sytuacji katolików w Rosji, z zamiarem ich przekazania za granicę”. Więźniom, już odbywającym kary w obozach koncentracyjnych, je przedłużono i rozproszono ich po różnych obozach.

AnzerŁag: Rosyjski obóz koncentracyjny na wyspie Anzer na Morzu Białym. Na wyspie, o powierzchni ok. 47 km2, należącej do Wysp Sołowieckich, Rosjanie zorganizowali jeden z pierwszych obozów koncentracyjnych w Rosji (należący do obozów koncentracyjnych Wysp Sołowieckich). Przetrzymywano w nim w latach 1930. ok. 32 księży katolickich, z których większość zginęła. (więcej na: www.gulagmuseum.org [dostęp: 2014.12.20])

Sołówki: Sołowiecki Obóz Specjalnego Przeznaczenia SŁON (ros. Солове́цкий ла́герь осо́бого назначе́ния) — rosyjski obóz koncentracyjny i pracy przymusowej na Wyspach Sołowieckich, funkcjonujący od 1923 i początkowo założony w słynnym prawosławnym monasterze. Działał do 1939 (od 1936 jako więzienie). W latach 1920 jeden z pierwszych i największy obóz koncentracyjny w Rosji. Miejsce niewolniczej pracy i mordów setek kapłanów katolickich i innych wyznań, głównie chrześcijańskich, szczególnie w latach 1920‑30. Koncepcja późniejszego systemu rosyjskich obozów koncentracyjnych Gułag swój początek prawd. bierze właśnie w obozach na Wyspach Sołowieckich — stamtąd przeniosła się na obszar objęty budową kanału Białomor (Morze Bałtyckie — Morze Białe), a stamtąd dalej, na cały obszar państwa rosyjskiego. Od sieci obozów na Wyspach Sołowieckich — zwanych także archipelagiem Wysp Sołowieckich — prawd. pochodzi też pojęcie „Archipelagu Gułag” stworzonego przez Aleksandra Sołżenicyna. Szacuje się, że przez obozy koncentracyjne Wysp Sołowieckich przeszło od dziesiątek do setek tysięcy więźniów. W latach 1937‑8 ok. 9.500 więźniów wywieziono z obozu i zamordowano w kilku miejscach zbiorowych egzekucji, w tym w Sandarmoch i Łodiejnoje Polie — w tym wielu kapłanów katolickich. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.05.09])

Gułag: Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, z których miliony zginęły. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.05.09])

Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.12.20])

źródła

osobowe:
christking.info [dostęp: 2018.09.02], biographies.library.nd.edu [dostęp: 2014.12.20], catholic.ru [dostęp: 2016.03.14]
bibliograficzne:
„Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‑1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
oryginalnych zdjęć:
rkc.kh.ua [dostęp: 2014.05.09], ipn.gov.pl [dostęp: 2019.02.02]