• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • MEKIELITA Piotr; źródło: Bogdan Prach, „Duchowieństwo Eparchii Przemyskiej i Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny”, Wydawnictwo Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego, Lwów 2015, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMEKIELITA Piotr
    źródło: Bogdan Prach, „Duchowieństwo Eparchii Przemyskiej i Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny”, Wydawnictwo Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego, Lwów 2015
    zasoby własne
  • MEKIELITA Piotr, źródło: risu.org.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMEKIELITA Piotr
    źródło: risu.org.ua
    zasoby własne
  • MEKIELITA Piotr, źródło: uk.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMEKIELITA Piotr
    źródło: uk.wikipedia.org
    zasoby własne
  • MEKIELITA Piotr, źródło: www.christusimperat.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMEKIELITA Piotr
    źródło: www.christusimperat.org
    zasoby własne
  • MEKIELITA Piotr, źródło: www.christusimperat.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMEKIELITA Piotr
    źródło: www.christusimperat.org
    zasoby własne
  • MEKIELITA Piotr, źródło: missiopc.blogspot.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMEKIELITA Piotr
    źródło: missiopc.blogspot.com
    zasoby własne

status

Sługa Boży

nazwisko

MEKIELITA

inne wersje nazwiska

MEKELITA

imiona

Piotr

inne wersje imion

Petro

funkcja

kapłan eparchialny

wyznanie

Ukraiński Kościół greckokatolicki GKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja / prowincja

eparchia GK przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

honorowe wyróżnienia

kanonikwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]

narodowość

ukraińska

data i miejsce
śmierci

30.08.1947

Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
śmierci

30.09.1947

szczegóły śmierci

W 1914, w czasie I wojny światowej, opuścił parafię i przed wkroczeniem wojsk rosyjskich udał się do Wiednia.

Powrócił po zwycięskiej bitwie pod Gorlicami w 05.1915, gdy wojska niemiecko–austriackie odepchnęły Rosjan daleko na wschód.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej witał z wdzięcznością okupanta niemieckiego: „Siostry i bracia! Od teraz jesteśmy narodem ukraińskim!”.

Ale później wstawiał się za prześladowanymi przez Niemców Żydami i komunistami.

Po niemieckiej klęsce i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej w 1944 — mieszkał wówczas we Lwowie — namawiany przez Rosjan (podczas wezwań do siedziby ludobójczej rosyjskiej organizacji NKWD w Drohobyczu) do wystąpienia z Kościoła Greckokatolickiego i wstąpienia do cerkwi prawosławnej.

Odmówił.

Aresztowany przez Rosjan 21.06.1945 (w tym samym czasie ta sama jednostka NKWD z Drohobycza aresztowała co najmniej dwóch innych lokalnych dziekanów, w tym ks. Michała Żuka).

Przetrzymywani w więzieniu w Drohobyczu.

Oskarżeni m.in. o to, że „podczas tymczasowej niemieckiej okupacji […] byli członkami komisji określającej kontyngenty i brali udział w określaniu podatków nakładanych na swoich współ–obywateli.

[…] W 10.1942 byli wezwani do klasztoru bazyliańskiego w Drohobyczu […], gdzie oficer Gestapo zwerbował ich jako agentów niemieckich, i podpisali obietnicę prowadzenia faszystowskiej propagany, skierowanej przeciw władzy rosyjskiej.

W 1943 […] wystąpili na zorganizowanych przez ukraińskich nacjonalistów mityngu, podczas którego namawiano młodzież do wstąpienia do [ukraińskiej 14. Dywizji Grenadierów SS, zwanej potocznie] SS‑Galizien”, generalnie o „zdradę Ojczyzny i współpracę z faszystami”.

29.12.1945 skazany przez kapturowy sąd NKWD regionu Drohobycza na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

23.09.1946, po 9 miesiącach w więzieniu w Drohobyczu, gdy był nieustannie i bezskutecznie namawiany do apostazji do Cerkwi Prawosławnej, przewieziony do więzienia we Lwowie, gdzie — w obozie przejściowym nr 25, zorganizowanym przez Rosjan w 1944 na miejscu dawnego getta żydowskiego jako miejsce przetrzymywania przed wysyłką do obozów koncentracyjnych Gułag w Rosji — zginął.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

13.06.1868

Butynydziś: grom. Mosty Wielkie miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

09.12.1894 (Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
)

szczegóły posługi

1921 – 1945

dziekan — dekanat GK Borysławdziś: grom. Borysław miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.01]

1919 – 1945

proboszcz — Stebnikdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]
⋄ parafia GK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Borysławdziś: grom. Borysław miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.01]
 — także: do ok. 1939 wizytator nauki religii w szkołach powszechnych dek. Borysław pow. Drohobycz

1910 – 1919

dziekan — dekanat GK Sanokdziś: gm. Sanok miasto, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1899 – 1919

proboszcz — Prusiek–Sanoczeknazwa parafii
dziś: gm. Sanok, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]
⋄ parafia GK pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Sanokdziś: gm. Sanok miasto, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1898 – 1899

administrator — Prusiek–Sanoczeknazwa parafii
dziś: gm. Sanok, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]
⋄ parafia GK pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Sanokdziś: gm. Sanok miasto, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1894 – 1898

wikariusz — Prusiek–Sanoczeknazwa parafii
dziś: gm. Sanok, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]
⋄ parafia GK pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Sanokdziś: gm. Sanok miasto, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1893 – 1894

student — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Greckokatolickie Seminarium Duchowne

1890 – 1893

student — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Greckokatolickie Seminarium Duchowne

1890 – 1894

student — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Wydział Teologiczny, [Uniwersytet im. Jana Kazimierza w podziemiu (1941‑1944) / Uniwersytet im. Iwana Franki (1940‑1941) / Uniwersytet im. Jana Kazimierza (1919‑1939) / Uniwersytet Franciszkański (1817‑1918)]

żonaty — siedmioro dzieci

inni związani
szczegółami śmierci

ŻUKKliknij by wyświetlić biografię Michał

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно–трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko–Bałtycki (1931‑1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Aleksander Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Lwów (więzienie przejściowe nr 25): Założone jesienią 1945 przez mordercze rosyjskie MWD (następca ludobójczego NKWD), na terenie byłego getta żydowskiego. Jedne z największych tego typu w Rosji. W obozie znajdowało sie 21 baraków, szpital i zaplecze administracyjne. Więźniowie oczekiwali na transport do obozów koncentracyjnych Gułag od tygodnia do roku. Zamknięte w 1955. (więcej na: www.territoryterror.org.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04]
)

Drohobycz (więzienia): Przed wybuchem II wojny światowej w 09.1939 w Drohobyczu przy ul. Truskawieckiej funkcjonowało nowoczesne więzienie karne, w którym przetrzymywano ok. 1,200‑1,500 osób. Po rozpoczęciu w 09.1939 pierwszej okupacji rosyjskiej przy ul. Stryjskiej powstał areszt rosyjskiej ludobójczej organizacji NKWD (przy regionalnej dyrekcji NKWD). Tam w 06.1941, po niemiecki ataku na uprzedniego sojusznika, Rosjan, NKWD dokonało ludobójczej masakry więźniów. Po klęsce Niemiec i rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej NKWD powróciło do tych samych budynków i ponownie zorganizowano tam areszt, w którym przetrzymywano i przesłuchiwano setki i tysiące osób podejrzanych o wrogość do Rosji. Areszt zamknięto w 1959. Więzienie przy ul. Truskawickiej funkcjonowało przez cały okres II wojny światowej, zarówno podczas okupacji rosyjskiej jak i niemieckiej, funkcjonowało i później i funkcjonuje do dnia dzisiejszego. (więcej na: btx.home.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
newsaints.faithweb.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.03.21]
, uk.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
, www.sde.org.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.01.06]
, magazine.lds.lviv.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.03.21]

bibliograficzne:
Duchowieństwo Eparchii Przemyskiej i Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny”, Bogdan Prach, Wydawnictwo Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego, Lwów 2015
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
risu.org.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
, uk.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
, www.christusimperat.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
, www.christusimperat.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
, missiopc.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: MEKIELITA Piotr

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu