funkcja

brat zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymsko-katolicki)
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zgromadzenie Braci Szkół Chrześcijańskich (bracia szkolni, lasalianie - FSC)
więcej na: www.braciaszkolni.mzone.pl [dostęp: 2013.12.04]

data i miejsce urodzenia

17.05.1894

Wieruszów

alt. daty i miejsca urodzenia

04.05.1883

śluby zakonne

1923 (czasowe)
15.09.1929 (wieczyste)

szczegóły posługi

zakonnik domu zakonnego we Lwowie (1943) — opiekun szkoły, b. przełożony domu zakonnego w Częstochowie — opiekun domu dziecka, b. zakonnik domu zakonnego w Liskowie (od 1937) — dyrektor i wychowca sierocińca, b. zakonnik domu zakonnego w Częstochowie — mistrz nowicjatu, b. zakonnik domu zakonnego we Lwowie — nauczyciel w szkole św. Józefa, b. zakonnik domów zakonnych we Francji i Belgii, kompozytor hymnu ku czci założyciela Zgromadzenia, św. Jana de la Salle, w Zgromadzeniu od ok. 1923, b. organista

data i miejsce śmierci

31.03.1943

KL Lublin (Majdanek)

przyczyna śmierci

mord

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, zgłosił się dobrowolnie na roboty do Niemiec, by towarzyszyć swoim wychowankom z Liskowa, zesłanym do Niemiec przymusowo (w Liskowie Niemcy zrabowali 60% majątku ruchomego i prawie 80% pozostałych wartości materialnych prowadzonych przez Zgromadzenie szkół rzemieślniczych). W Neu–Dresden zmuszony jednak do niewolniczej pracy w separacji od nich. Powrócił do Częstochowy, gdzie został przełożonym domu dziecka. W 1943 przeniesiony do Lwowa, do szkoły Zgromadzenia. Już ok. 08.01.1943 aresztowany jednak przez Niemców we Lwowie w niewyjaśnionych okolicznościach i wywieziony do obozu koncentracyjnego KL Lublin (Majdanek). Tam został zamordowany, gdy stanął w obronie katowanego współwięźnia.

sprawstwo

Niemcy

inni związani szczegółami śmierci

ARCHUTOWSKI Roman, CHŁOPECKI Romuald, KAŚCIŃSKI Leopold, KOWCZ Emilian, KOZŁOWSKI Walery, LESZCZYK Antoni, MODRZEWSKA Jadwiga Joanna Gabriela, NIEROSTEK Józef, OSIKOWICZ Andrzej, PECIAK Ludwik

miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)

KL Lublin (Majdanek) (nr więźnia: 1616): Funkcjonujący w latach 1941‑4, w osadzie Majdanek k. Lublina niemiecki obóz koncentracyjny i jednocześnie obóz śmierci. Więźniowie pochodzili nie tylko z Lubelszczyzny, ale i całej Polski i zagranicy. Większość stanowili Żydzi, ale byli wśród nich także członkowie polskiego ruchu oporu (część Polskiego Państwa Polskiego), inteligencja polska, jeńcy rosyjscy, mieszkańcy wysiedlonych wiosek Zamojszczyzny, zwykli ludzie brani w łapankach. 6% stanowiły dzieci poniżej 15 roku życia. Więźniowie pracowali niewolniczo w ok. 16 podobozach, na rzecz niemieckich spółek, takich jaki Deutsche Ausrüstungswerke (DAW). Razem przez obóz przeszło ok. 150 tys. osób. Zamordowano ok. 78 tys. więźniów, w tym ok. 59 tys. Żydów. W obozie pracowało 5 komór, w których masowo mordowano ludzi, na gaz wpuszczany z butli bądź przewidzianych na zastosowanie granulek cyklonu B. (więcej na: www.majdanek.eu [dostęp: 2012.11.23], pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.08.10])

Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Od 1941 w jej skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.12.04])

Roboty przymusowe w Niemczech: W czasie II wojny światowej Niemcy zmusili ok. 15 milionów ludzi do wykonywania niewolniczej, przymusowej pracy w Niemczech i na terenach okupowanych przez Niemcy. Obowiązek pracy w Generalnym Gubernatorstwie obejmował Polaków do 14 do 60 roku życia. Na terenach włączonych do Niemiec obejmował także dzieci — na terenie Warthegau (pl. Kraj Warty — Wielkopolska) od 12 lat. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2017.11.07])

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. „Wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2015.09.30])

źródła

osobowe:
www.niedziela.pl [dostęp: 2013.12.04], www.braciaszkolni.mzone.pl [dostęp: 2013.12.04], www.straty.pl [dostęp: 2019.04.16], newsaints.faithweb.com [dostęp: 2014.01.06]
bibliograficzne:
„Martyrologium duchowieństwa polskiego pod okupacją niemiecką w latach 1939‑1945”, o. Szołdrski Władysław CSSR, Rzym 1965