• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • FINC Jan, źródło: ompio.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFINC Jan
    źródło: ompio.pl
    zasoby własne
  • FINC Jan - 1939, Święty Krzyż; źródło: dzięki uprzejmości o. Józefa Niesłonnego OMI, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFINC Jan
    1939, Święty Krzyż
    źródło: dzięki uprzejmości o. Józefa Niesłonnego OMI
    zasoby własne
  • FINC Jan; źródło: Józef Alojzy Pielorz, „Martyrologium polskich oblatów 1939—1945”, Poznań 2005, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFINC Jan
    źródło: Józef Alojzy Pielorz, „Martyrologium polskich oblatów 1939—1945”, Poznań 2005
    zasoby własne

status

Sługa Boży

nazwisko

FINC

imiona

Jan

  • FINC Jan - Symboliczna mogiła (cenotaf) „pomordowanych i prześladowanych w latach 1939—80 przez hitlerowców, stalinowców i rodzimych oprawców”, Cmentarz Partyzancki, Kielce, źródło: kielce.eu, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFINC Jan
    Symboliczna mogiła (cenotaf) „pomordowanych i prześladowanych w latach 1939—80 przez hitlerowców, stalinowców i rodzimych oprawców”, Cmentarz Partyzancki, Kielce
    źródło: kielce.eu
    zasoby własne
  • FINC Jan - Tablica pamiątkowa, klasztor, Święty Krzyż; źródło: dzięki uprzejmości o. Józefa Niesłonnego OMI, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFINC Jan
    Tablica pamiątkowa, klasztor, Święty Krzyż
    źródło: dzięki uprzejmości o. Józefa Niesłonnego OMI
    zasoby własne
  • FINC Jan - Pamiątkowa tabliczka, pomnik Państwa Podziemnego, Poznań, źródło: dl.dropboxusercontent.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFINC Jan
    Pamiątkowa tabliczka, pomnik Państwa Podziemnego, Poznań
    źródło: dl.dropboxusercontent.com
    zasoby własne
  • FINC Jan - Pomnik Państwa Podziemnego, Poznań, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFINC Jan
    Pomnik Państwa Podziemnego, Poznań
    źródło: zasoby własne
  • FINC Jan - Pomnik Państwa Podziemnego, Poznań, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOFINC Jan
    Pomnik Państwa Podziemnego, Poznań
    źródło: zasoby własne

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej OMIwięcej na
www.oblaci.pl
[dostęp: 2012.11.23]

(i.e. Oblaci)

diecezja / prowincja

prowincja Polska OMI
diecezja katowickawięcej na
www.archidiecezja.katowice.pl
[dostęp: 2013.05.19]

data i miejsce
śmierci

28.06.1940

Kielcedziś: pow. Kielce miasto, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
śmierci

12.06.1940, 13.06.1940

szczegóły śmierci

Po niemieckiej inwazji Polski 01.09.1939 (Niemcy zaatakowali Polskę 17 dni później) i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 03.04.1940, wraz z 3 zakonnikami.

Oskarżony o utrzymywanie kontaktów z ruchem oporu — podczas aresztowania agencji niemieckiej policji politycznej Gestapo podobno znaleźli w kieszeni jego sutanny resztki podartej pocztówki, przedstawiającej karykaturę przywódcę niemieckich narodowych socjalistów, Adolfa Hitlera.

Kronika klasztorna zawiera wpis: „Ojca Finca bili trzykrotnie, gdy zemdlał, na nowo go cucili i przed ołtarzem powiedzieli mu, że to dopiero pierwszy upadek Chrystusa, a miał ich trzy […] Gdy o. Superiora przyprowadzono do kościoła zbitego i skrwawionego, kazali mu klęczeć przed ołtarzem św. Józefa, a jeden z gestapowców zdjął krzyż z ołtarza i postawił przed o. Superiorem, każąc mu go całować. Kiedy o. Superior chciał zbliżyć usta do niego, gestapowiec palnął go nim w twarz. Krew polała mu się z ust i zemdlał”.

Przetrzymywamy w więzieniu w Kielcach — początkowo w ciasnym karcerze w podziemiach, potem na oddziale politycznym.

Skazany przez Niemców — prawd. przez kapturowy ludobójczy niem. Standgericht der Sicherheitspolizei (pl. doraźny sąd policji bezpieczeństwa) — na karę śmierci.

Zamordowany w masowej egzekucji 63 Polaków w lesie obok stadionu leśnego w Kielcach.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce
urodzenia

06.09.1910

Siemońdziś: gm. Zławieś Wielka, pow. Toruń, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

śluby zakonne

15.08.1928 (czasowe)
12.09.1931 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

08.04.1934

szczegóły posługi

1939 – 1940

przełożony — Nowa Słupiadziś: gm. Nowa Słupia, pow. Kielce, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29]
⋄ dom Zgromadzenia („Święty Krzyż” na Łysej Górze), Oblaci OMI

1934 – 1939

zakonnik i nauczyciel — Lubliniecdziś: gm. Lubliniec miasto, pow. Lubliniec, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Małe Seminarium Duchowne i.e. Juniorat (odpowiednik gimnazjum), dom Zgromadzenia pw. św. Stanisława Kostki Wyznawcy, Oblaci OMI — wykładowca literatury polskiej

do 1934

student — Obradziś: gm. Wolsztyn, pow. Wolsztyn, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Wyższe Seminarium Duchowne i.e. Scholastykat, dom Zgromadzenia pw. św. Bernarda, Oblaci OMI

1927 – 1928

nowicjat — Markowicedziś: gm. Strzelno, pow. Mogilno, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07]
⋄ dom Zgromadzenia pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Oblaci OMI

od 1922

uczeń — Lubliniecdziś: gm. Lubliniec miasto, pow. Lubliniec, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Małe Seminarium Duchowne i.e. Juniorat (odpowiednik gimnazjum), dom Zgromadzenia pw. św. Stanisława Kostki Wyznawcy, Oblaci OMI

inni związani
szczegółami śmierci

BARTOSZKliknij by wyświetlić biografię Czesław, KULAWYKliknij by wyświetlić biografię Jan Wilhelm, KULAWYKliknij by wyświetlić biografię Paweł, LESZCZYKKliknij by wyświetlić biografię Antoni, PAWOŁEKKliknij by wyświetlić biografię Jan

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Kielce: Więzienie przy ul. Zamkowej w Kielcach założono w latach 1826‑1828. W 09.1939, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej przejęli je Niemcy. Początkowo wykorzystane jako obóz jeniecki, a później jako więzienie niemieckiej policji politycznej Gestapo. Do 1945 przez więzienie przeszło ok. 16,000 więźniów. Jednorazowo przebywało w nim ok. 2,000 ludzi, przy pojemności ok. 400 osób. Więźniowie, w strasznej ciasnocie, byli głodzeni, maltretowani i mordowani na terenie więzienia, wywożeni na rozstrzelanie, do niemieckich obozów koncentracyjnych lub na przymusowe roboty. Kaplicę więzienną Niemcy zamienili na izbę tortur. Jednocześnie od 08.1941 (po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan) do jesieni 1944 w tzw. barakach Fijałkowskiego w Kielcach, w części zwanej Bukówka, Niemcy założyli obóz dla jeńców rosyjskich (oddział Stalagu XII C „Kamienna” w Skarżysko–Kamienna, a później Stalagu 367 Częstochowa). Według jednego ze świadectw w 09.1941 sprowadzono pierwszych 100 jeńców, po tygodniu kolejne 4,500, a po następnych dwóch 5,000. Później dowożono jeńców w grupach po 500‑1,000 osób. Razem w obozie przetrzywano ok. 15,000‑20,000 rosyjskich jeńców. Jeńcy niewolniczo pracowali przy wyrębie drzew, kopaniu rowów irygacyjnych, na bocznicy kolejowej. Otrzymywali głodowe racje (w rezultacie miały miejsce akty kanibalizmu). Spali w nieogrzewanych barakach. Byli bici i torturowani (np. za pomocą drewnianych kijów). Nie było opieki medycznej. Za byle przewinienie groziła egzekucja. Obozem zarządzał Niemiec mają do pomocy obozową milicję, głównie ukraińską. Uratowało się kilkuset więźniów, których na jesieni 1944 wywieziono do innych obozów. Od 1945 kieleckim więzieniem zarządzali rosyjscy komunaziści. Do 1956 przetrzymywano w nim wielu więźniów politycznych, e.g. działaczy byłej niepodległościowej Armii Krajowej AK czy Narodowych Sił Zbrojnych NSZ (część Polskiego Państwa Podziemnego). 04‑05.1945 polskie podziemie niepodległościowe, dowodzone przez mjr Antoniego Hedę, dokonało ataku na więzienie i uwolniło ok. 700 osób. (więcej na: www.facebook.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
)

Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Powstała w rezultacie paktu Ribbentrop–Mołotow w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec (także wówczas zwana Generalnym Gubernatorstwem). Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Od 07.1941 w jego skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‑aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
users.skynet.beKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, www.swietykrzyz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, ompio.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.11.20]
, www.dladziedzictwa.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04]
, www.dladziedzictwa.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ompio.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.11.20]
, kielce.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.11.06]
, dl.dropboxusercontent.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: FINC Jan

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu