funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymsko-katolicki)
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja poniewieska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2017.11.07]

narodowość

litewska

data i miejsce śmierci

07.08.1941

Uciana
rej. Uciana, okr. Uciana, Litwa

szczegóły śmierci

W czasie I wojny światowej ewakuowany w głąb Rosji — do 1918 przebywał w Czerepowcu. Po niemieckim i rosyjskim najeździe w 09.1939 na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji w 09.1939 części Wileńszczyzny przez Litwę, po rosyjskiej aneksji Litwy w 06.1940, suspendowany jako kapłan z powodów osobistych. Mieszkał w Wiżunach nie pełnią oficjalnych funkcji kościelnych. Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu niemieckiej okupacji, już w 07.1941 — przerażony mordami Żydów — wygłosił w swym parafialnym kościele kazanie potępiający te zbrodnie. Natychmiast aresztowany przez Niemców — wraz z kilkoma Żydami, których ukrywał — i umieszczony w więzieniu w Ucianie. Zamordowany w zbiorowym mordzie wraz z 500 lokalnymi Żydami.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy / Rosjanie

data i miejsce urodzenia

24.10.1891

prezbiterat (święcenia)/
ordynacja

1914

szczegóły posługi

1938–1940 — wikariusz {parafia: Wiżuny; dek.: Uciana}
1937–1938 — wikariusz {parafia: Szymańce; dek.: Kupiszki}
1935–1937 — wikariusz {parafia: Vaškai/Konstantynów; dek.: Poswol}
1932–1934 — proboszcz {parafia: Kryklany; dek.: Poswol}
1929–1932 — kuratus/rektor/ekspozyt {parafia: Kupiszki; kościół: Palėvenėlė/Poławienek; dek.: Kupiszki}
1927–1929 — wikariusz {parafia: Podbirże; dek.: Birże}
1920–1927 — wikariusz {parafia: Świadoście; dek.: Onikszty}
1920 — wikariusz {parafia: Kurkliai/Kurkle; dek.: Wiłkomierz}
1918–1920 — wikariusz {parafia: Szweksznie; dek.: Szyłokarczma}
1918 — wikariusz {parafia: Płungiany; dek.: Płungiany}
od 1915 — wikariusz {parafia: Czerwony Dwór; dek.: Kowno}
do 1914 — student {Kowno, filozofia i teologia, Seminarium Duchowne}

inni związani szczegółami śmierci

MILEIKA Aleksander

miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)

Pomoc Żydom: W czasie II wojny światowej Niemcy na okupowanych ziemiach polskich zabronili udzielania pomocy Żydom pod karą śmierci. Setki kapłanów i duchowieństwa mimo tego takiej pomocy Żydom udzielało. Wielu poniosło śmierć. (więcej na: www.naszdziennik.pl [dostęp: 2013.08.31])

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. „Wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2015.09.30])

źródła

osobowe:
www.vyzuonos.lt [dostęp: 2018.09.02], www.anykstenai.lt [dostęp: 2018.09.02], panevezys.lcn.lt [dostęp: 2018.09.02]
oryginalnych zdjęć:
www.jmuseum.lt [dostęp: 2018.09.02]