funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymsko-katolicki)
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja koszedarska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2017.06.16]

akademickie wyróżnienia

magister teologii

narodowość

litewska

data i miejsce śmierci

27.06.1941

Malaty
rej. Malaty, okr. Uciana, Litwa

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe w 09.1939 na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji w 09.1939 części Wileńszczyzny przez Litwę, po rosyjskiej aneksji Litwy w 06.1940 i wreszcie po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, już ciężko chory i leżący w łóżku zatrzymany przez uciekających w panice żołdaków rosyjskich — prawd. w poszukiwaniu wikariusza parafii Malaty, albo za słuchanie radia. Wywieziony z miasteczka i ok. 3 km za nim, w drodze do Uciany, zamordowany przez Rosjan.

przyczyna śmierci

mord

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce urodzenia

14.09.1872

Bajorakampis
gm. Zybały, rej. Szyrwinty, okr. Wilno, Litwa

prezbiterat (święcenia)/
ordynacja

12.04.1897

szczegóły posługi

dziekan {dek.: Malaty}
od 1924 — proboszcz {parafia: Malaty; dek.: Malaty}
proboszcz {parafia: Łabonary; dek.: Malaty}
proboszcz {parafia: Raduń; Białoruś}
profesor {Wilno, Seminarium Duchowne}
1893–1897 — student {Sankt Petersburg, Cesarska Rzymskokatolicka Akademia Duchowna (1842‑1918)}
1889–1893 — student {Wilno, filozofia i teologia, Seminarium Duchowne}

inni związani szczegółami śmierci

MAZURKIEWICZ Wincenty, STANKIEWICZ Zygmunt, TUTINAS Jan, VĖGĖLĖ Bolesław Balys, WITKIEWICZ Franciszek, BALČIUS Walenty, BALSYS Wacław, BALTRIMAS Stanisław Edward, DABRILA Justyn, DAMBRAUSKAS Wacław, DAUGĖLA Jan, JUKNEVIČIUS Andrzej, NAVICKAS Jan, PAULAVIČIUS Konstanty, PETRIKA Jan, RACEVIČIUS Paweł, STULGINSKIS Wacław, ŠVEIKAUSKAS Benedykt, VANAGAS Benedykt

miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)

Masakry 06.1941 (NKWD): Po ataku niemieckim 22.06.1941 na tereny okupowane przez Rosjan i w konsekwencji na Rosję, przed paniczną ucieczką, Rosjanie wymordowali — zgodnie z ludobójczym rozkazem rosyjskiego ministra spraw wewnętrznych Wawrzyńca Berii wydanym 24.06.1941 wymordowania wszystkich więźniów (formalnie „skazanych za 'działalność kontrrewolucyjną', 'działalność antyrosyjską', sabotaż i dywersję, oraz więźniów politycznych 'w śledztwie') przetrzymywanych w więzieniach NKWD na terenach okupowanej przez Rosję przedwojennej Polski, Litwy, Łotwy i Estonii — ok. 40,000‑50,000 osób. Dodatkowo Rosjanie wymordowali tysiące osób, zatrzymanych już po niemieckim ataku, uznając ich za „wrogów ludu” — osoby te w większości nie były ujęte w rejestrach więziennych. Część zamordowana została już w więzieniach, w zbiorowych masakrach, część podczas tzw. „marszów śmierci”, gdy więźniów gnano pieszo na wschód. Po rosyjskiej ucieczce i rozpoczęciu okupacji niemieckiej nastąpiło wiele spontanicznych pogromów lokalnych Żydów, z których znacząca część kolaborowała z Rosjanami i uznana została za współodpowiedzialną za więzienne masakry. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.09.21])

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. „Wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2015.09.30])

źródła

osobowe:
newsaints.faithweb.com [dostęp: 2017.11.07], angelorum.lt [dostęp: 2018.09.02], www.sirvinta.net [dostęp: 2018.09.02]
oryginalnych zdjęć:
www.sirvinta.net [dostęp: 2018.09.02], ipn.gov.pl [dostęp: 2019.02.02]