Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
Służebnica Boża
nazwisko
ŁUSZCZKIEWICZ
imiona
Zofia Maria
imiona zakonne
Izabela
funkcja
siostra zakonna
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
zakon
Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego da Paulo (Szarytki, Wincentynki - FdlC)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.01.06]
data i miejsce
śmierci
08.08.1957
Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
szczegóły śmierci
W czasie wojny polsko–rosyjskiej 1920 posługiwała ochotniczo w Wojsku Polskim jako pielęgniarka.
Po niemieckiej i rosyjskiej agresji na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej poszukiwana we Lwowie przez rosyjskie NKWD.
Ukrywała się.
Nielegalnie przekroczyła granicę ustaloną między oboma okupantami i udała się zarządzanego przez Niemców Generalnego Gubernatorstwa, do rodzinnego Krakowa.
Przebywała w Zebrzydowicach.
Opiekowała się biednymi.
Ratowała Żydów.
Współpracowała z niepodległościową podziemną Armią Krajową AK i Batalionami Chłopskimi BCh, częścią Polskiego Państwa Polskiego.
Prowadziła szkolenia sanitarne dla partyzantów.
Ukrywała partyzantów.
W 09.1944 uniknęła aresztowania, gdy przeszukano klasztor w Zebrzydowicach i aresztowano tam ukrywającego się dowódcę grupy „Śląsk Cieszyński”, Brunona Olbrychta „Olzę”.
Przeniosła się do Szpitala Powszechnego w Rzeszowie.
Po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej pomagała niepodległościowej organizacji „Wolność i Niezawisłość”.
Opiekowała się rannymi żołnierzami, umożliwiała im ucieczkę przed komunazistowskim UB, częścią rosyjskiego NKWD.
Zagrożona aresztowaniem przeniosła się 16.08.1946 z powrotem, najpierw do Krakowa, a potem 24.05.1947 do Zebrzydowic.
Aresztowana przez komunazistów 27.08.1948 w Wadowicach, gdzie została wezwana pod fałszywymi pozorami.
Przetrzymywana w areszcie, a potem więzieniu Montelupich w Krakowie.
23.09.1948 przeniesiona do więzienia Rakowiecka w Warszawie.
Torturowana, bita do utraty przytomności.
Nie przyznała się do zarzucanych „win”.
13.03.1950 skazana przez komunazistowski sąd na trzykrotną karę śmierci.
Trzy miesiące w celi śmierci.
10.05.1950 kara zmieniona na dożywocie.
Przetrzymywana w więzieniach w Fordonie (dwukrotnie: 1950‑2, 1955‑6) i w Inowrocławiu (1952‑5), gdzie spędziła 13 miesięcy w izolatce (więzienie w Inowrocławiu określiła jako „polski Auschwitz”).
Wypuszczona na warunkowe zwolnienie 05.05.1956.
Ciężko chora — nabyta w więzieniu gruźlica nogi, nowotwór złośliwy szczęki w okolicy wybitych w śledztwie przez komunazistów zębów — nie odzyskała zdrowia i zmarła.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie / Polacy
data i miejsce
urodzenia
23.04.1898
Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
śluby zakonne
08.09.1928 (ostatnie)
szczegóły posługi
1947 – 1948
zakonnica {Zebrzydowicedziś: gm. Kalwaria Zebrzydowska, pow. Wadowice, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], dom zakonny, Zgromadzenie ss. Szarytek FdlC}, kierowniczka ochronki
1946 – 1947
zakonnica {Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], dom prowincjonalny, Zgromadzenie ss. Szarytek FdlC}
1944 – 1946
zakonnica {Rzeszówdziś: pow. Rzeszów miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], dom zakonny, Zgromadzenie ss. Szarytek FdlC}, pielęgniarka w Szpitalu Powszechnym przy ul. Szopena 2
1940 – 1944
zakonnica {Zebrzydowicedziś: gm. Kalwaria Zebrzydowska, pow. Wadowice, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], dom zakonny, Zgromadzenie ss. Szarytek FdlC}
1926 – 1939
zakonnica {Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], dom zakonny w b. klaszorze oo. Reformatów, przy kościele pw. św. Kazimierza, Zgromadzenie ss. Szarytek FdlC}, dyrektorka Szkoły Pielęgniarstwa przy Szpitalu Państwowym Powszechnym
1925 – 1926
zakonnica {Paryżdziś: dep. Paryż, reg. Île–de–France, Francja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13], Dom Macierzysty, Zgromadzenie ss. Szarytek FdlC}, studentka Wyższej Szkoły Pielęgniarskiej
1924 – 1925
zakonnica {Bordeauxdziś: okr. Bordeaux, dep. Żyronda, reg. Nowa Akwitania, Francja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.09.17], dom zakonny, Zgromadzenie ss. Szarytek FdlC}, praktyka pielęgniarska
1923 – 1924
nowicjat {Paryżdziś: dep. Paryż, reg. Île–de–France, Francja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13], Dom Macierzysty, Zgromadzenie ss. Szarytek FdlC}
1923
postulat {Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], dom zakonny w b. klaszorze oo. Reformatów, przy kościele pw. św. Kazimierza, Zgromadzenie ss. Szarytek FdlC}
od 20.01.1923
zakonnica {Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], dom zakonny, Zgromadzenie ss. Szarytek FdlC}
1917 – 1922
studentka {Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], Wydział Filozofii, Uniwersytet Jagielloński UJ}
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
Inowrocław: Niemieckie więzienie i areszt śledczy. W 1939 Niemcy przetrzymywali w nim setki Polaków z Inowrocławia i okolic aresztowanych w ramach akcji „Intelligenzaktion” — fizycznej eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych. Do 11.1939 w więzieniu i okolicach zamordowano 546 z nich, w tym 56 osób w nocy 22‑23.10.1939. Także później było to miejsce kaźni wielu Polaków. Po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej w 1945 komunazistowskie więzienie, m.in. dla kobiet. (więcej na: www.inowroclawfakty.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19])
Fordon (więzienie): Ciężkie niemieckie więzienie dla kobiet. Po odbyciu kary wywożone były do obozów koncentracyjnych KL Auschwitz i KL Ravensbrück. W sumie Niemcy przetrzymywali tam ok. 6,300 kobiet — wyłącznie Polek i Żydówek — w tym kilkadziesiąt działaczek polskiego konspiracyjnego ruchu niepodległościowego. Po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej w 1945 ciężkie komunazistowskie więzienie dla kobiet, gdzie przetrzymywano wiele działaczek niepodległościowych organizacji polskich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31])
Warszawa (Mokotów): Więzienie i areszt śledczy w Warszawie przy ul. Rakowieckiej. Wykorzystywany przez Niemców podczas okupacji Warszawy w latach 1939‑45. Po rozpoczęciu okupacji komunazistowskiej w latach 1945‑56 i później przetrzymywane w nim były przez UB, polski oddział rosyjskiej służby bezpieczeństwa NKWD i KGB, tysiące polskich działaczy niepodległościowych. Wykonano setki wyroków śmierci. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Kraków (Montelupich): Krakowskie więzienie karne, w czasie okupacji zarządzane przez Niemców — od 28.02.1941 przez niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa), zwane potocznie Gestapo. W latach 1940‑4 przeszło przez nie 50,000 więźniów, głównie Polaków i Żydów. Część z nich przetransportowano dalej, zazwyczaj do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, część została zamordowana jeszcze w więzeniu. Po zakończeniu działań wojennych więzienie wykorzystywane przez UB — polską jednostkę rosyjskiego NKWD — jako więzienie dla polskiej partyzantki niepodległościowej, z których część zesłano do więzień i niewolniczych obozów pracy w Rosji. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Pomoc Żydom: W czasie II wojny światowej Niemcy na okupowanych ziemiach polskich zabronili udzielania pomocy Żydom pod karą śmierci. Setki kapłanów i duchowieństwa mimo tego takiej pomocy Żydom udzielało. Wielu poniosło śmierć.
Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Powstała w rezultacie paktu Ribbentrop–Mołotow w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec (także wówczas zwana Generalnym Gubernatorstwem). Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Od 07.1941 w jego skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04])
Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko-rosyjska 1919—21: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
www.radiomaryja.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.wmpp.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], katolicy1844.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], www.wmpp.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], newsaints.faithweb.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], www.krakow.szarytki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16],
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.krakow.szarytki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], www.wmpp.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.radiomaryja.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.krakow.szarytki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], wiadomosci.onet.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], wiadomosci.onet.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.krakow.szarytki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: ŁUSZCZKIEWICZ Zofia Maria
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu