funkcja

siostra zakonna

wyznanie

Kościół łaciński (rzymsko-katolicki)
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego (urszulanki szare - USJK)
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.05.19]

honorowe wyróżnienia

„Krzyż Zasługi”
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2019.04.16]

data i miejsce urodzenia

02.10.1899

Warszawa

śluby zakonne

06.01.1936 (ostatnie)

szczegóły posługi

b. przełożona domów zakonnych w Janowie Poleskim (1929‑44), Krasnoleski (1928‑9), b. studentka filologii polskiej na Uniwersytecie Poznańskim w Poznaniu (do 1938), nowicjat kanoniczny w domu zakonnym w Pniewach (do 1936), b. zakonnica domu zakonnego w Warszawie, b. przełożona domu zakonnego Wilno (1930‑4), b. zakonnica domu zakonnego Czarny Bór (od 1927), w Zgromadzeniu od 17.11.1927, b. studentka filolofii polskiej na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie (od 1919)

data i miejsce śmierci

17.02.1945

Zakopane

przyczyna śmierci

eksterminacja

szczegóły śmierci

W czasie wojny polsko–rosyjskiej 1919‑21 posługiwała jako sanitariuszka Wojska Polskiego. Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowana przez Niemców 14.04.1944 w Janowie Poleskim (wraz z jeszcze jedną siostrą) — za prowadzenie tajnej lekcji historii, w ramach konspiracyjnego systemu tajnego nauczania (część Polskiego Państwa Polskiego). Skazana na śmierć. 17.04.1944 zdołała, dzięki pomocy niemieckiego kapelana więziennego, uciec. Po ucieczce nie odzyskała zdrowia i po krótkim pobycie w Warszawie i Milanówku wyjechała w 11.1944 — po zakończeniu Powstania Warszawskiego — do Zakopanego, gdzie zmarła na gruźlicę.

sprawstwo

Niemcy / Rosjanie

miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)

Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Od 1941 w jej skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.12.04])

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. „Wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2015.09.30])

źródła

osobowe:
urszulanki.pl [dostęp: 2019.04.16]
bibliograficzne:
„Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939‑1945”, Wiktor Jacewicz, Jan Woś, tom I‑V, Akademia Teologii Katolickiej, 1977‑1981
„Martyrologium duchowieństwa polskiego pod okupacją niemiecką w latach 1939‑1945”, o. Szołdrski Władysław CSSR, Rzym 1965
oryginalnych zdjęć:
urszulanki.pl [dostęp: 2019.04.16]