Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
Sługa Boży
nazwisko
TROJGO
imiona
Jan
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja mohylewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.06.23]
akademickie wyróżnienia
magister teologii
data i miejsce
śmierci
11.08.1932
Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
szczegóły śmierci
Aresztowany przez Rosjan 10.03.1923.
Skazany w pokazowym procesie abp Cieplaka i 13 kapłanów kaolickich 21‑25.03.1923 na 3 lata więzienia.
Przetrzymywany w więzieniu sokolniczewskim w Moskwie.
Zwolniony w 01.1925.
Powrócił do Sankt Petersburga.
Aresztowany ponownie 14/15.01.1927, m.in. wraz z Pawłem Chomiczem i ks. Antonim Wasilewskim oraz 6 klerykami tajnego seminarium duchownego prowadzonego w mieszkaniu ks. Wasilewskiego.
Oskarżony o „pozostawanie w związku przestępczym z księżmi i przedstawicielami polskich władz oraz nauczania dzieci w duchu religijnym”.
18.07.1927 skazany przez zbrodniczy rosyjski sąd kapturowy Kolegium OGPU na 5 lat niewolniczej pracy przymusowej.
30.07.1927 przewieziony do obozu pracy niewolniczej SŁON na Wyspach Sołowieckich.
W 06.1929 przeniesiony do obozu koncentracyjnego na wyspie Anzer.
Tam 05.07.1932 aresztowany ponownie i sądzony w zbiorowym procesie księży katolickich w obozie Anzer i na Wyspach Sołowieckich z oskarżenia „o stworzenie stowarzyszenia prowadzącego antysowiecką agitację, odprawiającego tajne nabożeństwa oraz utrzymującego nielegalne kontakty w celu przekazywania za granicę informacji o położeniu katolików w Rosji”.
Wielokrotnie przesłuchiwany i namawiany do porzucenia kapłaństwa i wiary.
Odmówił.
Podczas przesłuchań zaniemógł.
22.07.1932 wysłany do Sankt Petersburga, gdzie zginął w szpitalu więziennym ludobójczej organizacji NKWD.
przyczyna śmierci
eksterminacja: wycieńczenie i choroba
sprawstwo
Rosjanie
data i miejsce
urodzenia
30.12.1880
Progalinak. Romanówki
dziś: uroczysko nieistniejące, gm. Sidra, pow. Sokółka, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
urodzenia
12.12.1880, 29.12.1881
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
10.08.1906 (Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19])
szczegóły posługi
1925 – 1927
proboszcz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
redaktor — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ katolickie czasopisma — także: wydawca
od 1917
kapelan — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ schronisko dla rannych żołnierzy
1916 – 1918
prefekt — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ żeńskie gimnazja
od 1914
pracownik — kancelaria, metropolity ⋄ archidiecezja RK mohylewska — sekretarz, członek Rady Administracyjnej Kurii, Sądu Biskupiego oraz przewodniczący Rady Gospodarczej Rzymskokatolickiego Kolegium Duchownego
1910 – 1914
profesor — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ liturgika, Metropolitalne Seminarium Duchowne — także: bibliotekarz
1908 – 1910
prefekt — Mohylów Podolskidziś: grom. Mohylów Podolski miasto, rej. Mohylów Podolski, obw. Winnica, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] ⋄ szkoły średnie
1904 – 1908
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Cesarska Rzymskokatolicka Akademia Duchowna (1842‑1918)
1900 – 1904
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
BUDKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Konstanty Romuald, CHODNIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Paweł, CHWIEĆKOKliknij by wyświetlić biografię Lucjan, EJSMONTKliknij by wyświetlić biografię Stanisław, JANUKOWICZKliknij by wyświetlić biografię Piotr, RUTKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, TURŁOKliknij by wyświetlić biografię Józef, TYSSOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz, WASILEWSKIKliknij by wyświetlić biografię Antoni, WORONKOKliknij by wyświetlić biografię Kazimierz
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
Sankt Petersburg (Kresty): Rosyjskie więzienie w Sankt Petersburgu, gdzie więzionych było wielu polskich kapłanów. Wielu z nich zostało w tymże więzieniu zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
Proces 05.07.1932: Proces wytoczony przez Rosjan katolickim kapłanom przetrzymywanym w obozach koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich i wyspie Anzer, z oskarżenia o „utworzenie anty–rosyjskiego ugrupowania i prowadzenie działalności anty–rosyjskiej, potajemne odprawianie Mszy św. i innych nabożeństw, utrzymywanie kontaktów z pracownikami na wolności w celu przekazywania informacji o charakterze szpiegowskim na temat sytuacji katolików w Rosji, z zamiarem ich przekazania za granicę”. Więźniom już odbywającym kary w obozach koncentracyjnych je przedłużono i rozproszono ich po różnych obozach.
AnzerŁag: Rosyjski obóz koncentracyjny na wyspie Anzer na Morzu Białym. Na wyspie, o powierzchni ok. 47 km2, należącej do Wysp Sołowieckich, Rosjanie zorganizowali jeden z pierwszych obozów koncentracyjnych w Rosji (należący do obozów koncentracyjnych Wysp Sołowieckich). Przetrzymywano w nim w latach 1930. ok. 32 księży katolickich, z których większość zginęła. (więcej na: www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
SŁON‑Łag (Sołówki): Sołowiecki Obóz Specjalnego Przeznaczenia SŁON (ros. Солове́цкий ла́герь осо́бого назначе́ния) — rosyjski obóz koncentracyjny i pracy przymusowej na Wyspach Sołowieckich, funkcjonujący od 1923 i początkowo założony w słynnym prawosławnym monasterze. Działał do 1939 (od 1936 jako więzienie). W latach 1920 jeden z pierwszych i największy obóz koncentracyjny w Rosji. Miejsce niewolniczej pracy i mordów setek kapłanów katolickich i innych wyznań, głównie chrześcijańskich, szczególnie w latach 1920‑1930. Koncepcja późniejszego systemu rosyjskich obozów koncentracyjnych Gułag swój początek prawd. bierze właśnie w obozach na Wyspach Sołowieckich — stamtąd przeniosła się na obszar objęty budową kanału Białomor (Morze Bałtyckie — Morze Białe), a stamtąd dalej, na cały obszar państwa rosyjskiego. Od sieci obozów na Wyspach Sołowieckich — zwanych także archipelagiem Wysp Sołowieckich — prawd. pochodzi też pojęcie „Archipelagu Gułag” stworzonego przez Aleksandra Sołżenicyna. Szacuje się, że przez obozy koncentracyjne Wysp Sołowieckich przeszło od dziesiątek do setek tysięcy więźniów. Jedno ze źródeł szacuje 83,000 więzionych, z których zamordowanych miało być ok. 43,000, w tym w latach 1937‑1938 ok. 9.500 więźniów wywieziono z obozu i zamordowano w kilku miejscach zbiorowych egzekucji, w tym w Sandarmoch, Krasnym Borze i Łodiejnoje Pole. Wśród nich było wielu kapłanów katolickich. Po dojściu w 1933 do władzy w Niemczech partii narodowo–socjalistycznej obóz SŁON odwiedziła niemiecka delegacja, „podpatrując” rozwiązania, które potem zostały wykorzystane w niemieckich obozach koncentracyjnych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно–трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko–Bałtycki (1931‑1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Aleksander Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Moskwa (Matroskaja Tiszyna): Jedno z więzień w Moskwie, założone w 1775, w dzielnicy Sokolniki — dlatego zwane też w niektórych okresach jako więzenie sokolniczewskie.
Proces 21‑25.03.1923: Pokazowy proces przeciwko abpowi Janowi Cieplakowi, 14 kapłanom katolickim i jednemu świeckiemu w Moskwie w dniach 21‑25.03.1923, z oskarżenia m.in. „uczestnictwo w organizacji kontrewolucyjnej mającej na celu przeciwstawianie się dekretowi o rozdziale kościoła od państwa”, o „podżeganie do buntu poprzez zabobony”. Rosyjski prokurator grzmiał: „Każdy ruch skierowany przeciwko rządowi sowieckiemu jest kontrrewolucyjny i musi być karany jako taki. Za należenie do organizacji, której istotę wyjaśniłem, wszyscy oskarżeni zasługują na karę najwyższą”. I rzeczywiście, abp Cieplak i ks. Budkiewicz zostali 26.04.1923 skazani na śmierć, a pozostali na kary od 6 miesięcy do 10 lat więzienia i niewolniczej pracy przymusowej. Ks. Budkiewicz został w więzieniu zamordowany. Abp Cieplakowi zamieniono karę na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej i zwolniono w wymianie za rosyjskich szpiegów w Polsce, wśród których był Bolesław Bierut, późniejszy pierwszy komunazistowski namiestnik w podbitej przez Rosjan Polsce. Większość pozostałych została również wymieniona i wywieziona do Polski. Co najmniej pięciu wszelako w rosyjskich więzieniach, obozach koncentracyjnych i na zesłaniu zginęło, wśród nich Rosjanin, ks. Leonid Fiodorow, pierwszy egzarcha greckokatolicki w Rosji, który w 2001 został beatyfikowany przez św. Jana Pawła II. (więcej na: www.przewodnik-katolicki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22])
źródła
osobowe:
katolicy1844.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], www.polskipetersburg.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], ru.openlist.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
bibliograficzne:
„Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‑1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
pl.catholicmartyrs.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], wikizaglebie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.04.18], pbc.biaman.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.05.30], krzysztofpozarski.files.wordpress.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: TROJGO Jan
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu