funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

data i miejsce
śmierci

GuŁAGsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: nazwa i położenie nieznane

alt. daty i miejsca
śmierci

1954 (po)

ITŁ OzierŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: obw. irkucki, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.19]
(terytorium Rosji)dziś: Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]

szczegóły śmierci

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

1913

Byczeńdziś: gm. Kamieniec Ząbkowicki, pow. Ząbkowice Śląskie, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
urodzenia

Baishen?dziś: Polska

szczegóły posługi

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

ITŁ OzierŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‑Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Озерный (pl. Oziernyj) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Tajszet w obw. irkuckim (w 1953‑1954 czasowo w Bracku, w tym samym obwodzie). Założony 07.12.1948 i do 1954 funkcjonujący także jako ros. Особый лагерь (pl. Obóz specjalny) GUŁAG nr 7. Więźniowie, wśród których było wielu Polaków, niewolniczo pracowali przy budowie linii kolejowej Bajkał‑Amur — początkowo odcinka Tajszet‑Brack, a potem z Bracka to Ust'‑Kut (razem ok. 700 km), wyrębem lasów i przetwarzaniem drewna oraz związanym z tym utrzymaniem kompleksów przemysłowych, przy budowie elektrowni wodnej, w kamieniołomach, przy produkcji wapna, w rolnictwie i produkcji dóbr konsumpcyjnych, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 37,000 więźniów: e.g. 31,881 (01.01.1950); 33,325 (01.01.1951); 37,093 (01.01.1952), z czego jedną czwartą stanowiły kobiety; 31,225 (01.01.1953); 36,152 (01.02.1953); 29,347 (01.01.1954). Zakończył działalność w 1960. (więcej na: de.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04], gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14])

ITŁ GorŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‑Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Горный (pl. Górski) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w Norylsku w Kraju Krasnojarskim. Założony 28.02.1948, rozkazem nr 00219 rosyjskiego ludobójczego MGB, po wyodrębnieniu z części obozu pracy ITŁ NorilŁag, i funkcjonujący także jako ros. Особый лагерь (pl. Obóz specjalny) GUŁAG nr 2. Więźniowie niewolniczo pracowali przy wydobywaniu rud miedzi Kombinatu Norylsk (w kopalniach, także odkrywkowych), budowie huty miedzi, dróg, linii kolejowych, w kopalniach węgla, w cementowni i wypalarni cegieł, kamieniołomach wydobywania gruzu i gliny, przy przeładunku towarów, warsztatach, przy wznoszeniu miasta Norylsk, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 20,000 więźniów: e.g. 14,936 (01.01.1949); 17,424 (01.01.1950); 19,186 (01.01.1951); 20,218 (01.01.1952); 20,167 (01.01.1953); 15,061 (01.01.1954). W 05‑08.1953 w obozie miał miejsce największy i najdłuzej trwający bunt więźniów w historii Gułag‑u. 25.06.1954 włączony z powrotem do ITŁ NorilŁag. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])

OsobŁags: Na podstawie dekretu Nr 416‑159сс rosyjskiego rządu z 21.02.1948 rosyjska zbrodnicza organizacja MWD (następca NKWD) utworzyła 28.02.1948 — dekretem No 00219 — wydzieloną sieć obozów w ramach systemu Gułag dla „specjalnej grupy” więźniów politycznych, skazanych z Art. 58 Kodeksu Karnego (mówiącego o „wrogach ludu”, z oskarżenia o zdradę, szpiegostwo, terroryzm, etc.) Początkowo do grupy obozów wchodziły obozy koncentracyjne ITŁ MinŁag, ITŁ GorŁag, ITŁ DubrawŁag, ITŁ StepŁag i ITŁ BerŁag. Później dołączono następne: ITŁ RieczŁag, ITŁ OzierŁag, ITŁ PesczanŁag, ITŁ ŁugŁag, ITŁ KamyszŁag, ITŁ DalŁag, ITŁ WodorazDelŁag. Po śmierci w 1953 rosyjskiego przywódcy socjalistycznego, Józefa Stalina, miały w nim miejsce trzy największe bunty w historii Gułagu: powstanie norylskie, powstanie workuckie i powstanie w Kengir. Ok. 1954 obozy przekształcono w standardowe obozy korekcyjne. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26])

ITŁ NorilŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‑Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Норильский (pl. Norylskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w Norylsku w Kraju Krasnojarskim, jednym z najbardziej wysuniętych na północ miast świata. Założony 25.06.1935. Więźniowie niewolniczo pracowali przy budowie i eksploatacji zakładów miedziowo‑niklowych, budowie kopalni i wydobyciu platyny, niklu, kobaltu, miedzi, węgla, baterii koksowniczych, budowie i eksploatacji rafinerii, budowie miasta Norylsk, elektrociepłowni, wodociągów, budowie portów rzecznych i stoczni, przy poszukiwaniach i badaniach geologicznych, konstrukcji linii kolejowych, w zakładach przemysłu drzewnego, warsztatach mechnicznych i naprawczych, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 73,000 więźniów: e.g. 47,732 (01.01.1948); 57,463 (01.01.1949); 58,651 (01.01.1950); 72,490 (01.01.1951); 68,849 (01.01.1952); 67,889 (01.01.1953); 36,734 (01.01.1954) — razem do 400,000, w tym 300,000 politycznych. Zakończył działalność 22.08.1956. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08])

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‑трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‑Bałtycki (1931‑1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‑каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])

źródła

osobowe:
gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14], biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], ru.openlist.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]