funkcja

kapłan eparchialny

wyznanie

Ukraiński Kościół greckokatolicki
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.05.19]

diecezja / prowincja

archieparchia lwowska
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.05.19]

narodowość

ukraińska

data i miejsce urodzenia

06.1882

Korzelice (obw. Lwów, Ukraina)

prezbiterat (święcenia)/
ordynacja

1909

szczegóły posługi

proboszcz parafii Nastasów (1922‑45), b. proboszcz parafii Buszcze (1914‑22), b. wikariusz parafii Skałat (1909‑14), b. student teologii i filozofii Greckokatolickiego Seminarium Duchownego we Lwowie (do 1909), b. student Wydziału Filozofii Uniwersytetu we Wiedniu

data i miejsce śmierci

20.06.1946

Czortków (obw. Tarnopol, Ukraina)

przyczyna śmierci

eksterminacja

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, aresztowany 30.12.1939 przez Rosjan po raz pierwszy. Przetrzymywany w więzieniu w Tarnopolu. Po 40 dniach zwolniony. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej, po aresztowaniu przez Rosjan wszystkich biskupów greckokatolickich przebywających na terenach przedwojennej II Rzeczpospolitej, zmuszany do przejścia na prawosławie. Odmówił. W końcu aresztowany ponownie 30.10.1945 przez rosyjskie NKWD. Przetrzymywany w areszcie w Mikulińcach, a potem w więzieniu w Czortkowie. 26.01.1946 skazany na 7 lat niewolniczej pracy w obozach koncentracyjnych Gułag. Nie dotarł — pojawiły się objawy gangreny i zginął w więzieniu.

alt. daty i miejsca śmierci

02.1946

(Rosja)
Charków (Ukraina)

alt. szczegóły śmierci

Według niektórych źródeł zginął podczas transportu do jednego z rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej Gułag. Ciało wyrzucono z pociągu.

sprawstwo

Rosjanie

miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)

Gułag: Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, z których miliony zginęły. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.05.09])

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. „Wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2015.09.30])

Akcja „Wisła”: Akcja pacyfikacyjna, zadecydowana 29.03.1947 i zorganizowana w latach 1947‑50 przez polskie komunazistowskie struktury państwowe prl — dokonana po przymusowym wysiedleniu w latach 1944‑6 części ludności ukraińskiej na wschód, na tereny bezpośrednio okupowane przez Rosjan — nakierowana przeciwko części ukraińskiej organizacji OUN/UPA, działającej na terenie kontrolowanym przez prl, odpowiedzialnej za tzw. „ludobójstwo wołyńskie”. W jej ramach oddziały polskie, wspierane przez wojsko rosyjskie oraz przez Czechosłowację (która zamknęła granicę uniemożliwiając ucieczkę na jej teren) dokonały masowej deportacji wsi i osad z terenów południowo–wschodniego prl — Ukraińców oraz lokalnych grup etnicznych: Bojków, Dolinian i Łemków, oraz mieszanych rodzin polsko–ukraińskich — do województw szczecińskiego i olsztyńskiego. Razem wysiedlono ok. 140,000 osób cywilnych, rozbito grupy OUN/UPA w liczbie ok. 1,500 osób oraz aresztowano i internowano ok. 2,900 domniemanych członków OUN/UPA (m.in. w obozie koncentracyjnym Jaworzno). (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2019.12.26])

źródła

osobowe:
newsaints.faithweb.com [dostęp: 2014.03.21], missiopc.blogspot.com [dostęp: 2014.09.21], magazine.lds.lviv.ua [dostęp: 2014.03.21]