• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • SIUDZIŃSKI Wincenty, źródło: strzelnomojemiasto.blogspot.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSIUDZIŃSKI Wincenty
    źródło: strzelnomojemiasto.blogspot.com
    zasoby własne
  • SIUDZIŃSKI Wincenty - 11.1936, Pińsk, źródło: strzelnomojemiasto.blogspot.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSIUDZIŃSKI Wincenty
    11.1936, Pińsk
    źródło: strzelnomojemiasto.blogspot.com
    zasoby własne
  • SIUDZIŃSKI Wincenty - 06.1938, Horodyszcze; źródło: dzięki uprzejmości p. Ewy Makowskiej (korespondencja prywatna, 2021.10.24), zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSIUDZIŃSKI Wincenty
    06.1938, Horodyszcze
    źródło: dzięki uprzejmości p. Ewy Makowskiej (korespondencja prywatna, 2021.10.24)
    zasoby własne

nazwisko

SIUDZIŃSKI

inne wersje nazwiska

STUDZIŃSKI (błędnie)

imiona

Wincenty

  • SIUDZIŃSKI Wincenty - Tablica pamiątkowa, pomnik, Baranowicze-Połonka, źródło: www.svaboda.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSIUDZIŃSKI Wincenty
    Tablica pamiątkowa, pomnik, Baranowicze-Połonka
    źródło: www.svaboda.org
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej OMIwięcej na
www.oblaci.pl
[dostęp: 2012.11.23]

(i.e. Oblaci)

diecezja / prowincja

diecezja pińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

prowincja Polska OMI

honorowe wyróżnienia

„Krzyż Walecznych”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

„Krzyż Niepodległości”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.02.02]

„Medal Wojska za Wojnę 1939-45”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]

Odznaka „Powstańcowi Broni Wdzięczna Wielkopolska”więcej na
www.hrabiagraf.home.pl
[dostęp: 2019.10.13]

data i miejsce
śmierci

13.07.1942

Połonkadziś: ssow. Połonka, rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]

szczegóły śmierci

Uczestnik Powstania Wielkopolskiego 1918‑1919.

Członek oddziału powstańczego z Młynów.

Uczestnik walk o Strzelno i Inowrocław.

Następnie żołnierz Pułku Grenadierów Kujawskich (07.02.1919 przemianowanego na 5. Pułk Strzelców Wielkopolskich, a 17.01.1920 na 59. Pułk Piechoty Wielkopolskiej).

Prawd. wziął udział w przejmowaniu z rąk niemieckich Pomorza (od 17.01.1920).

Następnie, w składzie 15. Dywizji Piechoty a następnie 13. Dywizji Piechoty Wojska Polskiego, skierowany na front ukraiński.

Wziął udział w walkach nad rzeką Słucz (m.in. pod Kowaleńkami).

Zaraz potem wziął udział w wyprawie kijowskiej i 08.05.1920 wkroczył do Kijowa.

Stamtąd 30.05.1920 dotarł do Mińska.

W czasie rosyjskiego najazdu na Polskę bronił w 08.1920 okolic Wiązownej pod Warszawą.

17.08.1920 przełamał front rosyjski i 22.08.1920 zwycięsko wziął udział w bitwie o Łomżę.

Kampanię wojny polsko–rosyjskiej 1919‑1921 zakończył pod Rakowem na Białorusi.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej prawd. wyrzucony z plebanii i po zamknięciu przez Rosjan prawd. potajemnie posługiwał w domach prywatnych.

Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, po mordzie 29.06.1941 swego proboszcza, ks. Lucjana Strumiłło–Pietraszkiewicza, przejął parafię Swojatycze.

Aresztowany przez Niemców i kolaborujących z nimi Białorusinów prawd. ok. 26.06.1942.

Przewieziony do więzienia w Baranowiczach.

Następnie ok. 03.07.1942 przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Koldichevo.

Stamtąd wywieziony samochodem na miejsce straceń i zamordowany.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy / Białorusini

data i miejsce
urodzenia

10.01.1899

Młynydziś: gm. Strzelno, pow. Mogilno, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

04.1933

szczegóły posługi

1941 – 1942

administrator — Swojatyczedziś: ssow. Żerebkowicze, rej. Lachowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]
⋄ parafia RK pw. św. Jerzego ⋄ dekanat RK Stołowiczedziś: ssow. Stołowicze, rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]

do 1941

wikariusz — Swojatyczedziś: ssow. Żerebkowicze, rej. Lachowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]
⋄ parafia RK pw. św. Jerzego ⋄ dekanat RK Stołowiczedziś: ssow. Stołowicze, rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]

1938 – 1939

prefekt — Baranowiczedziś: rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.02]
⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Baranowiczedziś: rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.02]
 — prywatne szkoły średnie

1935 – ok. 1938

administrator — Łachwadziś: ssow. Łachwa, rej. Łuniniec, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.01.18]
⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Łuniniecdziś: rej. Łuniniec, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
 — także: rektor kaplicy filialnej w Wólce Brodnickiej (ok. 1936)

ok. 1934 – 1935

wikariusz — Mikaszewiczedziś: rej. Łuniniec, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Łuniniecdziś: rej. Łuniniec, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
 — także: duszpasterz kościoła we wsi Lenin

1933 – ok. 1934

prefekt — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ szkoły średnie ⋄ parafia katedralna RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1930 – 1933

student — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne pw. św. Tomasza z Akwinu

1929

wystąpienie — Oblaci OMI

od 14.08.1927/09.11.1927

nowicjat — Markowicedziś: gm. Strzelno, pow. Mogilno, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07]
⋄ dom Zgromadzenia pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Oblaci OMI

1927

wstąpienie — Oblaci OMI

biografia (zasoby własne)

kliknij by zaznajomić się ze szczegółami biografii w naszych zasobachkliknij by zaznajomić się ze szczegółami biografii w naszych zasobach

inni związani
szczegółami śmierci

STRUMIŁŁO–PIETRASZKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Lucjan, BARTUSZEKKliknij by wyświetlić biografię Józef, BRYCZKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Bolesław, BUJNOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Leon, GRZESIAKKliknij by wyświetlić biografię Tadeusz Michał, KARAMUCKIKliknij by wyświetlić biografię Alojzy, KLIMCZAKKliknij by wyświetlić biografię Władysław, KUBIKKliknij by wyświetlić biografię Mieczysław Antoni, KURAŚKliknij by wyświetlić biografię Wincenty, MĄCIORKliknij by wyświetlić biografię Tomasz, OLESZCZUKKliknij by wyświetlić biografię Alfons, PAWŁOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Władysław Zygmunt, RUTKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Bolesław, ULIŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Franciszek, WARCHAPOWICZKliknij by wyświetlić biografię Władysław, WIERZBICKIKliknij by wyświetlić biografię Wiktor

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Połonka (k. Baranowicz): Masowa egzekucja ok. 50‑400 osób (głównie Polaków, w tym ok. 15‑17 księży) przeprowadzona 13.07.1942 przez niem. Sonderkommando — kolaborującą z Niemcami specjalną jednostkę niem. Weißruthenische Hilfspolizei (pl. Białoruska Policja Pomocnicza). Mordu dokonano w lesie k. wsi Połonka, ok. 25 km na zachód od Baranowicz, przywożąc doń powiązanych drutami więźniów z obozu koncentracyjnego KL Kołdyczewo oraz więzienia w Baranowiczach. Prawd. stanowiła część niemieckiej akcji wymierzonej w polską inteligencję i obejmującej masowe wywózki na niewolnicze, przymusowe roboty do Niemiec, zwanej «Polenaktion». (więcej na: www.stankiewicze.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.02.15]
, genealogia.plewako.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]
)

«Polenaktion» 1942: Latem 1942 w okupowanym niem. Generalbezirk Weißruthenien (pl. Generalny Okręg Białoruś) — m.in. na Nowogródczyźnie — Niemcy przeprowadzili tzw. «Polenaktion»: określenie pochodzi od nazwy specjalnej rezolucji wydanej przez niemiecki Reichssicherheitshauptamt RSHA (pl. Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeczy). Akcja objęła m.in. usunięcie Polaków z aparatu cywilnego i policji okręgu i zastąpieniu ich Białorusinami. W jej ramach przeprowadzano m.in. deportacje Polaków na niewolnicze, przymusowe roboty do Niemiec. 26‑30.06.1942 natomiast we wszystkich powiatach okręgu, w dużej mierze z małych miasteczek, aresztowano i następnie rozstrzelano ponad 1,000 przedstawicieli polskiej inteligencji. W okolicach Lidy aresztowano np. 16 polskich kapłanów. Zamordowano 5 kapłanów z dekanatów Głębokie i Postawy. Jednocześnie założono obóz koncentracyjny KL Koldichevo k. Baranowicz. Realizację tego ludobójczego przedsięwzięcia powierzono białoruskim formacjom politycznym, wspomaganym przez kolaborantów ukraińskich, litewskich, łotewskich oraz rosyjskich (RONA).

KL Koldichevo: Niemiecki obóz koncentracyjny i obóz zagłady funkcjonujący od 03.1942 do 07.1944 w wiosce Kołdyczewo, ok. 20 km od Baranowicz, na Białorusi — a precyzyjniej na terytorium niem. Generalbezirk Weißruthenien (pl. Generalny Okręg Białorusi), stanowiącego część okupacyjnego tworu zwanego niem. Reichskommissariat Ostland (pl. Komisariat Rzeszy Wschód). W obozie, który nadzorowało kilku Niemców, zarządzającymi, strażnikami i katami byli Białorusini, a językiem komand język białoruski — załogę stanowili członkowie 4. Kompanii 13. Białoruskiego Batalionu Policyjnego SD (niem. Weissruthenische Schutzmannschafts Bataillon der SD 13), wchodzącego w skład kolaboracyjnej niem. Weißruthenische Hilfspolizei (pl. Białoruska Policja Pomocnicza) — więziono m.in. Żydów i Polaków. Funkcjonowało krematorium. W obozie zamordowanych zostało ok. 22 tys. więźniów — mężczyzn, kobiet, dzieci, starców różnych zawodów i pochodzenia społecznego, przeważnie narodowości polskiej, w tym ok. 24 księży katolickich. Część z nich zamordowano m.in. gazem, prawd. w specjalnie skonstruowanych samochodach ciężarowych (zwłoki chowano m.in. w oddalonym o ok. 2 km od obozu uroczysku Lachówka). Innych wywiezionoi do miejscowości Połonka i tam zamordowano. Białorusini mordowali także strzałami w tył głowy oraz biciem kijem z nabitymi gwoździami. (więcej na: www.stankiewicz.e.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
, www.sztetl.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

Baranowicze (więzienie): Więzienie zarządzane w latach 1939‑1940 przez Rosjan, a w latach 1941‑1944 przez Niemców. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Wojna polsko-rosyjska 1919—1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

Wojna polsko-ukraińska 1918—1919: Jedna z wojen toczonych przez nowopowstałą Rzeczpospolitą w obronie swoich granic. Pod koniec 1918 na obszarach byłego zaboru austriackiego, w oparciu o ukraińskie oddziały byłej armii austro–węgierskiej, Ukraińcy zaatakowali powstającą Rzeczpospolitą. W szczególności utworzyli zalążki państwowości i zaatakowali Lwów. Dzięki bohaterskiej postawie mieszkańców miasta, w szczególności młodych ludzi — zwanych odtąd orlętami lwowskimi — miasto zostało odbite przez Polaków i przez kilka miesięcy w niezwykły sposób bronione przed atakami ukraińskimi. W 1919 Polska — jej nowo utworzona armia — odepchnęła ukraińskie oddziały na wschód i południe, przejmując kontrolę nad swoimi ziemiami. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
)

Powstanie Wielkopolskie: Powstanie polskich mieszkańców Posen Provinz (pl. Prowincja Poznańska) przeciwko Rzeszy Niemieckiej na przełomie lat 1918—1919, z zamiarem przyłączenia ziem zaboru pruskiego do odrodzonej w 1918 Rzeczypospolitej. Rozpoczęte 27.12.1918 w Poznaniu i zakończone 16.02.1919 rozejmem w Trewirze i polskim zwycięstwem. Udział w Powstaniu wzięło wielu polskich kapłanów, zarówno jako kapelanów oddziałów powstańczych, jak i członków i przywódców nowych władz polskich na terenach objętych Powstaniem. W 1939, po najeździe niemieckim na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej ci kapłani byli szczególnie prześladowani przez Niemców i w większości zamordowani. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14]
)

źródła

osobowe:
wastan.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28]
, www.stankiewicze.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.02.15]
, strzelnomojemiasto.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]

bibliograficzne:
Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939‑1945”, Wiktor Jacewicz, Jan Woś, tom I‑V, Akademia Teologii Katolickiej, 1977‑1981
Spis Kościołów i Duchowieństwa Diecezji Pińskiej w R.P.Kliknij by wyświetlić biografię”, Biskup diecezji pińskiej, 1933‑1939, drukarnia diecezjalna
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
strzelnomojemiasto.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, strzelnomojemiasto.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, www.svaboda.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: SIUDZIŃSKI Wincenty

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu