funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymsko-katolicki)
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zgromadzenie Misji (lazaryści, misjonarze św. Wincentego à Paulo - CM)
więcej na: www.misjonarze.pl [dostęp: 2012.11.23]

diecezja / prowincja

archidiecezja krakowska
więcej na: www.diecezja.pl [dostęp: 2013.05.19]

data i miejsce śmierci

30.08.1940

KL Auschwitz
Oświęcim, gm. Oświęcim, pow. Oświęcim, woj. małopolskie, Polska

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 15.07.1940 wraz z grupą współbraci z domu zakonnego Kraków. Przetrzymywany w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie. Torturowany. 30.08.1940 przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, gdzie w dniu przyjęcia został skopany na śmierć — niemiecki strażnik zmiażdżył mu butami klatkę piersiową.

przyczyna śmierci

mord

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce urodzenia

04.03.1880

Chorzów
b. Królewska Huta, pow. Chorzów miasto, woj. śląskie, Polska

śluby zakonne

27.11.1900 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)/
ordynacja

21.01.1906

szczegóły posługi

zakonnik domu zakonnego Kraków (1928‑40), kapelan więzienia i szpitala w Krakowie (do 1940), rektor kościoła pw. św. Wincentego a Paulo w Krakowie–Kleparzu (1928‑40), b. zakonnik domu zakonnego Wilno (1927) — wikariusz, b. dyrektor Stowarzyszenia Dzieci Maryi w Krakowie, b. dyrektor stowarzyszenia Dzieła św. Dziecięctwa na diecezję lwowską (od 1926), b. zakonnik domu zakonnego Lwów (1924‑6), b. wikariusz parafii pw. św. Kazimierza we Lwowie (1924–6), b. zakonnik domu zakonnego Kraków–Stradom (1922‑3), Tarnów (1921‑2), b. kapelan szpitala ss. szarytek w Przeworsku (od 1920), b. misjonarz w New Haven NE USA, b. zakonnik domu zakonnego w Jeziorzany (od 1915) — misjonarz ludowy, b. kapelan więzienia karnego we Lwowie (1913‑4), b. zakonnik domu zakonnego Lwów (1913‑4), Nowy Witków, Tarnów (1911‑2), Kraków–Kleparz (1906‑7) — misjonarz ludowy i rekolekcjonista, b. pomocnik kapelana w Zakładzie im. ks. Siemaszki Krakowie (od 1906), w Zgromadzeniu od 11.11.1898

inni związani szczegółami śmierci

JACHIMCZAK Michał, JĘDRYCHOWSKI Jan, KOMPALLA Norbert Ferdynand, KRAUZE Józef

miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)

KL Auschwitz: Niemiecki obóz koncentracyjny (niem. Konzentrationslager) i obóz zagłady (niem. Vernichtungslager) KL Auschwitz w okolicy Oświęcimia, założony przez Niemców 27.01.1940 na ówczesnym terytorium Niemiec (najpierw w niem. Provinz Schlesien — Prowincji Śląsk; a od 1941 niem. Provinz Oberschlesien — Prowincja Górny Śląsk). KL Auschwitz był początkowo obozem głównie dla Polaków, od 1942 stał się miejscem zagłady europejskich Żydów. W skład kompleksu obozów koncentracyjnych KL Auschwitz wchodził znajdujący się zaraz obok obóz zagłady (niem. Vernichtungslager) KL Auschwitz II Birkenau, gdzie Niemcy zamordowali nawet do ponad miliona ludzi, głównie Żydów, w komorach gazowych. Przez KL Auschwitz przeszło ponad 400 kapłanów i osób zakonnych, z których ok. 40% zostało zamordowanych (większość z nich to Polacy). (więcej na: en.auschwitz.org.pl [dostęp: 2012.11.23], www.meczennicy.pelplin.pl [dostęp: 2013.07.06])

Kraków (Montelupich): Krakowskie więzienie karne zarządzane przez Niemców policyjne. W latach 1940‑4 przeszło przez nie 50,000 więźniów, głównie Polaków i Żydów. Część z nich przetransportowano dalej, zazwyczaj do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, część została zamordowana jeszcze w więzeniu. Po zakończeniu działań wojennych więzienie wykorzystywane przez UB — polską jednostkę rosyjskiego NKWD — jako więzienie dla polskiej partyzantki niepodległościowej, z których część zesłano do więzień i niewolniczych obozów pracy w Rosji. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.08.17])

Intelligenzaktion: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano AB‑aktion. W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.08.17], pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.10.04])

Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Do 31.07.1940 zwane formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Od 07.1941 w jego skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.12.04])

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. „Wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2015.09.30])

źródła

osobowe:
www.meczennicy.pelplin.pl [dostęp: 2012.11.23], pl.wikipedia.org [dostęp: 2012.12.28], www.encyklo.pl [dostęp: 2017.11.07], www.wtl.us.edu.pl [dostęp: 2019.10.13], www.hagiographycircle.com [dostęp: 2012.11.23]
oryginalnych zdjęć:
misjonarze.pl [dostęp: 2017.11.07], docplayer.pl [dostęp: 2018.02.15], www.miejscapamiecinarodowej.pl [dostęp: 2015.04.18]