Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
PSZONKA
imiona
Stanisław
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja łuckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
akademickie wyróżnienia
licencjat świętej teologii
data i miejsce
śmierci
(terytorium Rosji)dziś: Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
alt. daty i miejsca
śmierci
1940, po 1940
szczegóły śmierci
W 1921 przedostał się do Polski (rodzinne strony znalazły się w Rosji) i osiadł w diecezji łuckiej.
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, wieczorem 06.11.1939, w obawie przez aresztowaniem przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD, opuścił wraz z dwiema zakonniami Dubno.
Zatrzymał się w Przemyślu (wówczas pod okupacją rosyjską), w klasztorze karmelitanek bosych, planując przekroczenie granicy do Generalnego Gubernatorstwa pod okupacją niemiecką.
Aresztowany przez Rosjan w 06.1940.
Przetrzymywany w więzieniu w Przemyślu.
21.06.1940 wywieziony w głąb Rosji, na Syberię.
Dalsze losy nieznane.
Poszukiwania prowadzone przez Czerwony Krzyż nie dały rezultatów.
alt. szczegóły śmierci
zmarł po 1975?
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
data i miejsce
urodzenia
08.09.1903
Gródektakże: Gródek Podolski
dziś: grom. Gródek miasto, rej. Płoskirów/Chmielnicki, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
17.10.1926 (Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19])
szczegóły posługi
1936 – 1939
kuratus/rektor/ekspozyt — Dubnodziś: grom. Dubno miasto, rej. Dubno, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ kościół RK pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny (pokarmelitański klasztorny ss. Opatrzności Bożej) ⋄ parafia RK pw. św. Jana Nepomucena Męczennika ⋄ dekanat RK Dubnodziś: grom. Dubno miasto, rej. Dubno, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — także: prefekt
ok. 1933 – ok. 1936
prefekt — Ostrógdziś: grom. Ostróg miasto, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] ⋄ Państwowe Seminarium Nauczycielskie Męskie im. Komisji Edukacji Narodowej i Państwowe Gimnazjum Koedukacyjne im. Marii Konopnickiej ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Ostrógdziś: grom. Ostróg miasto, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
ok. 1931 – ok. 1932
administrator — Krzemieniecdziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18] ⋄ Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr II Lublin, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK ⋄ Białokrynicadziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.12.15], kościół garnizonowy RK pw. św. Stanisława Kostki Wyznawcy — także: prefekt szkół powszechnych i Liceum Krzemienieckiego
1927 – 1931
student — Lublindziś: pow. Lublin miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Wydział Teologiczny, [Katolicki Uniwersytet Lubelski KUL (od 1928) / konspiracyjny Katolicki Uniwersytet Lubelski KUL (1939‑1944) / Uniwersytet Lubelski (1918‑1928)]
1927 – 1931
wikariusz — Hołobydziś: grom. Hołoby, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.20] ⋄ parafia RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Koweldziś: grom. Kowel miasto, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]
1926 – 1927
wikariusz — Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia katedralna RK pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła ⋄ dekanat RK Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‑трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‑Bałtycki (1931‑1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‑каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Deportacje na Syberię: W latach 1939‑1941 Rosjanie deportowali z okupowanych terenów Polski — w ramach czterech wielkich wywózek: 10.02.1940, 13‑14.04.1940, 05‑07.1940, 05‑06.1941 — do 1 mln polskich obywateli na Syberię, porzucając ich w miejscu przesiedlenia bez jakiegokolwiek wsparcia. Tysiące z nich zginęło bądź zostało na wygnaniu na zawsze. Także później, po 1944, Rosjanie deportowali obywateli polskich na wschód, w głąb Rosji, na Syberię. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21])
Przemyśl: Więzienie, w którym najpierw Rosjanie, potem Niemcy, a po ich wygonieniu z powrotem kontrolowane przez Rosjan polskie służby więziły tysiące Polaków, a także Żydów (podczas okupacji niemieckiej), z których wielu zostało zamordowanych. (więcej na: www.sw.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.03.10], www.sztetl.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.03.10])
Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno‑terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Powstała w rezultacie paktu Ribbentrop‑Mołotow w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec (także wówczas zwana Generalnym Gubernatorstwem). Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Od 07.1941 w jego skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04])
Ribbentrop‑Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‑niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‑Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‑Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‑niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
cracovia-leopolis.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.26]
bibliograficzne:
„Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939‑1945”, Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), Wydawnictwo Świętego Krzyża, Opole, 2007
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.sbc.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.07.05], www.sbc.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.07.05]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: PSZONKA Stanisław
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu