funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymsko-katolicki)
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

archidiecezja krakowska
więcej na: www.diecezja.pl [dostęp: 2013.05.19]
ordynariat polowy Wojska Polskiego
więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2014.12.20]

data i miejsce urodzenia

03.10.1911

Wielogłowy

prezbiterat (święcenia)/
ordynacja

02.05.1937 (bazylika pw. św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie na Wawelu)

szczegóły posługi

wikariusz parafii pw. Michała Archanioła w Mszanie Dolnej (1943), b. wikariusz parafii pw. Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny w Dziekanowicach (1939‑43), pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Igołomii (1937‑9)

data i miejsce śmierci

02.1944

Kraków

przyczyna śmierci

mord

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej jako wikariusz w Dziekanowicach prawd. współpracował z lokalną partyzantką Armii Krajowej AK, częścią Polskiego Państwa Podziemnego. Być może w związku z zagrożeniem przeniesiony na parafię w Mszanie Dolnej. Mimo tego w związku z denuncjacją aresztowany przez Niemców 23.11.1943 w Wielogłowach, na pogrzebie ojca zamordowanego kilka dni wcześniej przez niemieckie Gestapo. Przetrzymywany w więzieniu w Nowym Sączu a potem w więzieniu Montelupich w Krakowie. Dalsze losy niepewne. Już 11.12.1943 aliści jego nazwisko znalazło się na niemieckiej liście zakładników i potencjalnych ofiar egzekucji w przypadku zaistnienia ataków polskiej partyzantki. Ostatni list prawd. przesłał w 02.1944. Prawd. zamordowany w Krakowie, jak zakładnik, po próbie zamachu 29.01.1944 na niemieckiego przywódcę Generalnego Gubernatorstwa, Hansa Franka.

alt. daty i miejsca śmierci

02.02.1944, 12.1944, 1944

alt. szczegóły śmierci

Inne możliwe miejsca śmierci to: Podłęże pow. Wieliczka, Grodkowice, Czarna k. Dębicy — wszystkie będące miejscami publicznych egzekucji nieznanych ofiar w odwecie za próbę zamachu na gub. Francka 02.02.1944, Kraków–Płaszów, Puszcza Niepołomicka (12.1944), Stara Wieś k. Limanowej, obozy koncentracyjne KL Auschwitz lub KL Groß‑Rosen.

sprawstwo

Niemcy

biografia (zasoby własne)

miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)

KL Auschwitz: Niemiecki obóz koncentracyjny i obóz śmierci KL Auschwitz (dziś: Oświęcim), założony przez Niemców 27.01.1940 na ówczesnym terytorium Niemiec. KL Auschwitz był początkowo obozem głównie dla Polaków, od 1942 stał się miejscem zagłady europejskich Żydów. Przeszło przez niego ponad 400 kapłanów i osób zakonnych, z których ok. 40% zostało zamordowanych (większość z nich to Polacy). W skład kompleksu obozów koncentracyjnych KL Auschwitz wchodził znajdujący się zaraz obok obóz KL Birkenau, gdzie Niemcy zamordowali nawet do ponad miliona ludzi, głównie Żydów, w komorach gazowych. (więcej na: en.auschwitz.org.pl [dostęp: 2012.11.23], www.meczennicy.pelplin.pl [dostęp: 2013.07.06])

KL Groß-Rosen: Groß‑Rosen (dziś: Rogoźnica) był niemieckim obozem koncentracyjnym, założonym latem 1940 (pierwszy transport więźniów 02.08.1940). Początkowo filia obozu koncentracyjnego KL Sachsenhausen. W 1944 stał się centrum sieci ponad 100 podobozów. Więźniowie niewolniczo pracowali, przy głodowych racjach żywnościowych, przy wydobywaniu granitu z pobliskiego kamieniołomu. Przez obóz przeszło ok. 125,000 więźniów, z których ok. 40,000 tys. zginęło. W 1945 — w tzw. „marszach śmierci” — Niemcy przegnali przez obóz tysiące więźniów z obozów położonych na wschód, na terenach zajmowanych przez Rosjan. Obóz został zdobyty przez Rosjan 14.02.1945. (więcej na: www.gross-rosen.eu [dostęp: 2012.11.23], pl.wikipedia.org [dostęp: 2019.02.02])

Kraków (Montelupich): Krakowskie więzienie karne zarządzane przez Niemców policyjne. W latach 1940‑4 przeszło przez nie 50,000 więźniów, głównie Polaków i Żydów. Część z nich przetransportowano dalej, zazwyczaj do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, część została zamordowana jeszcze w więzeniu. Po zakończeniu działań wojennych więzienie wykorzystywane przez UB — polską jednostkę rosyjskiego NKWD — jako więzienie dla polskiej partyzantki niepodległościowej, z których część zesłano do więzień i niewolniczych obozów pracy w Rosji. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.08.17])

Nowy Sącz: Więzienie karne zarządzanie przez Niemców. W latach 1939‑45 było także miejscem straceń, głównie Polaków. Po zakończeniu działań wojennych więzienie wykorzystywane m.in. przez komunazistowskie UB do przetrzymywania „żołnierzy wyklętych”. (więcej na: www.sw.gov.pl [dostęp: 2013.08.17])

Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Od 1941 w jej skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2013.12.04])

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. „Wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.org [dostęp: 2015.09.30])

źródła

osobowe:
www.bj.uj.edu.pl [dostęp: 2012.11.23], pl.auschwitz.org [dostęp: 2012.11.23], www.sbc.nowysacz.pl [dostęp: 2015.09.30]
oryginalnych zdjęć:
www.sbc.nowysacz.pl [dostęp: 2015.09.30]