Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
Sługa Boży
nazwisko
CIKOTO
imiona
Andrzej
funkcja
ojciec zakonny
wyznanie
Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-słowiańskiego BSwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.01.13]
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
zakon
Zgromadzenie Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny MICwięcej na
www.marianie.pl
[dostęp: 2012.11.23]
(i.e. Marianie)
diecezja / prowincja
administratura apostolska BS Harbinu (Rosja)więcej na
www.catholic-hierarchy.org
[dostęp: 2022.12.04]
archidiecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
diecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
akademickie wyróżnienia
kandydat świętej teologii
narodowość
białoruska
data i miejsce
śmierci
13.02.1952
ITŁ OzierŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: obw. irkucki, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.19]
szczegóły śmierci
Pierwszy raz aresztowany w 1920 przez Rosjan.
Zwolniony.
Aresztowany 22.12.1948 przez Chińczyków w Harbinie wraz z 4 innymi kapłanami i 2 świeckimi wykładowcami prowadzonej przez oo. Marianów liceum im. św. Mikołaja w Harbinie.
25.12.1948 wydalony z Chin i wydany w ręce ludobójczej rosyjskiej organizacji MGB (NKWD).
27.12.1948 umieszczony w syberyjskim więzieniu Czyta.
Do 05.1949 wielokrotnie przesłuchiwany, torturowany.
Oskarżony o „zorganizowanie grupy terrorystycznej w liceum im. św. Mikołaja, agitację antyrosyjską, szpiegostwo na rzecz Watykanu”.
28.09.1949 skazany — zaocznie w Moskwie, przez ludobójczy sąd kapturowy «Trojka MGB» — na 25 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.
W 11.1949 przewieziony do grupy obozów koncentracyjnych k. Tajszetu (ITŁ AngarŁag, ITŁ OzierŁag).
Przebywał w kilku obozach — łagpunktach — m.in. w miejscowościach Tajszet, Czukcza (od 19.01.1950), Nowoczunka (od 04.1951) i z powrotem w Tajszecie (od 06.1951).
Odtąd przebywał w „szpitala” obozowych: w łagpunkcie 0,11 oraz łagpunkcie 0,38 (szpital „Ozierstroj”).
W tym ostatnim — prawd. k. Bracka n. rzeką Angarą — chorując na nieleczone ropiejące wrzody, szczególnie na nogach, miał zginąć.
przyczyna śmierci
eksterminacja: wycieńczenie i choroba
sprawstwo
Rosjanie
data i miejsce
urodzenia
05.12.1891
Pławuszkadawn.: część folwarku Tupalszczyzna
dziś: ssow. Żodziszki, rej. Smorgonie, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
śluby zakonne
24.09.1921 (czasowe)
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
13.06.1914 (Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
szczegóły posługi
1939 – 1948
administrator apostolski i.e. archimandryta — Harbindziś: prow. Heilongjiang, Chiny
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Apostolska Administratura Harbinu katolickiego obrządku bizantyjsko–słowiańskiego (rosyjskiego) — nominacja: 20.10.1939
21.07.1933 – 22.07.1939
przełożony generalny — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Dom Generalny (na Corso Vittorio Emanuele 284), Marianie MIC
1925 – 1933
przełożony — Drujadziś: ssow. Druja, rej. Brasław, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29] ⋄ dom Zgromadzenia, Marianie MIC — także: mistrz nowicjatu (od 1925), założyciel i nauczyciel polskiego Gimnazjum im. Króla Stefana Batorego
1923 – 1925
zakonnik — Drujadziś: ssow. Druja, rej. Brasław, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29] ⋄ dom Zgromadzenia, Marianie MIC ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Miorydziś: rej. Miory, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — także: administrator (do ok. 1925) i wikariusz (od 1923) lokalnej parafii
1921 – 1923
rekolekcjonista — (terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki)dziś: Stany Zjednoczone Ameryki
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ domy Zgromadzenia, Marianie MIC — misjonarz wśród polskich, litewskich i białoruskich emigrantów, zbierając fundusze nad otwarciem klasztorów Zgromadzenia w Polsce
1920 – 24.09.1921
nowicjat — Mariampoldziś: gm. Mariampol, rej. Mariampol, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13] ⋄ dom Zgromadzenia, Marianie MIC
01.09.1920
wstąpienie — Marianie MIC
1919 – 1920
profesor — Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Seminarium Duchowne — wykładowca teologii fundamentalnej; także: ekonom/prokurator seminarium
1917 – 1919
administrator — Mołodecznodziś: rej. Mołodeczno, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06] ⋄ parafia RK pw. św. Kazimierza Królewicza i Wyznawcy ⋄ dekanat RK Wilejkadziś: rej. Wilejka, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06] — także: założyciel i prefekt trzyklasowej szkoły polskiej
1914 – 1917
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ teologia, Cesarska Rzymskokatolicka Akademia Duchowna (1842‑1918) — podyplomowe studia specjalistyczne, prowadzące do stopnia kandydata teologii
1909 – 1913
student — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
STANKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Adam, ZJATYKKliknij by wyświetlić biografię Jan
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
ITŁ OzierŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‑Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Озерный (pl. Oziernyj) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Tajszet w obw. irkuckim (w 1953‑1954 czasowo w Bracku, w tym samym obwodzie). Założony 07.12.1948 i do 1954 funkcjonujący także jako ros. Особый лагерь (pl. Obóz specjalny) GUŁAG nr 7. Więźniowie, wśród których było wielu Polaków, niewolniczo pracowali przy budowie linii kolejowej Bajkał‑Amur — początkowo odcinka Tajszet‑Brack, a potem z Bracka to Ust'‑Kut (razem ok. 700 km), wyrębem lasów i przetwarzaniem drewna oraz związanym z tym utrzymaniem kompleksów przemysłowych, przy budowie elektrowni wodnej, w kamieniołomach, przy produkcji wapna, w rolnictwie i produkcji dóbr konsumpcyjnych, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 37,000 więźniów: e.g. 31,881 (01.01.1950); 33,325 (01.01.1951); 37,093 (01.01.1952), z czego jedną czwartą stanowiły kobiety; 31,225 (01.01.1953); 36,152 (01.02.1953); 29,347 (01.01.1954). Zakończył działalność w 1960. (więcej na: de.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04], gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14])
ITŁ AngarŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‑Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Ангарский (pl. Angarskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą początkowo w miejscowości Brack, a od 1949 w Zajarsku, w obw. irkuckim. Założony 13.01.1947, a 29.09.1948 włączono doń część obozu koncentracyjnego ITŁ TajszetŁag. Więźniowie niewolniczo pracowali przy przy budowie linii kolejowej Brack‑Ust‑Kut (ok. 350 km, część magistrali Bajkalsko‑Amurskiej) i mostu na rzece Angara, dokończeniu linii kolejowej Tajszet‑Brack, przy przewozie towarów koleją do Ust‑Kut nad rzeką Leną, przy transporcie rzecznym wzdłuż rzeka Angara, budowie dróg dojazdowych do wielu farbryk i przedsiębiorstw, przy budowie owego kompleksu przemysłowego (m.in. zakładów utylizacji w Tajszecie, wypalarni cegieł, fabryk produkcji wapna, stoczni rzecznej Ust‑Kut) oraz wielu warsztatach i magazynach (mechanicznych, naprawczych, produkcji odzieży i obuwia obozowego, dostarczania żywności), etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 40,000 więźniów: e.g. 35,959 (01.01.1949); 43,591 (01.01.1950); 41,626 (01.01.1951); 26,858 (01.01.1952); 21,156 (01.01.1953); 20,443 (01.01.1954). Zakończył działalność w 1960. (więcej na: www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
OsobŁags: Na podstawie dekretu Nr 416‑159сс rosyjskiego rządu z 21.02.1948 rosyjska zbrodnicza organizacja MWD (następca NKWD) utworzyła 28.02.1948 — dekretem No 00219 — wydzieloną sieć obozów w ramach systemu Gułag dla „specjalnej grupy” więźniów politycznych, skazanych z Art. 58 Kodeksu Karnego (mówiącego o „wrogach ludu”, z oskarżenia o zdradę, szpiegostwo, terroryzm, etc.) Początkowo do grupy obozów wchodziły obozy koncentracyjne ITŁ MinŁag, ITŁ GorŁag, ITŁ DubrawŁag, ITŁ StepŁag i ITŁ BerŁag. Później dołączono następne: ITŁ RieczŁag, ITŁ OzierŁag, ITŁ PesczanŁag, ITŁ ŁugŁag, ITŁ KamyszŁag, ITŁ DalŁag, ITŁ WodorazDelŁag. Po śmierci w 1953 rosyjskiego przywódcy socjalistycznego, Józefa Stalina, miały w nim miejsce trzy największe bunty w historii Gułagu: powstanie norylskie, powstanie workuckie i powstanie w Kengir. Ok. 1954 obozy przekształcono w standardowe obozy korekcyjne. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‑трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‑Bałtycki (1931‑1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‑каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Ribbentrop‑Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‑niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‑Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‑Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‑niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www.marianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], www.katolicy.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
bibliograficzne:
„Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‑1988”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.marianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], www.marianie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: CIKOTO Andrzej
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu