• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • CHUDY Leon, źródło: www.chorzow-jozef.katowice.opoka.org.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCHUDY Leon
    źródło: www.chorzow-jozef.katowice.opoka.org.pl
    zasoby własne

nazwisko

CHUDY

imiona

Leon

  • CHUDY Leon - Tablica pamiątkowa, katedra pw. Chrystusa Króla, Katowice, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCHUDY Leon
    Tablica pamiątkowa, katedra pw. Chrystusa Króla, Katowice
    źródło: zasoby własne
  • CHUDY Leon - Tablica upamiętniająca wychowanków Śląskiego Seminarium Duchownego, Katowice, ul. Mickiewicza 3, źródło: www.bj.uj.edu.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCHUDY Leon
    Tablica upamiętniająca wychowanków Śląskiego Seminarium Duchownego, Katowice, ul. Mickiewicza 3
    źródło: www.bj.uj.edu.pl
    zasoby własne
  • CHUDY Leon - Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCHUDY Leon
    Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa
    źródło: zasoby własne
  • CHUDY Leon - Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCHUDY Leon
    Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa
    źródło: zasoby własne
  • CHUDY Leon - Tablica pamiątkowa, kościół parafialny, Czerwona Woda, źródło: wegliniec.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCHUDY Leon
    Tablica pamiątkowa, kościół parafialny, Czerwona Woda
    źródło: wegliniec.pl
    zasoby własne
  • CHUDY Leon - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOCHUDY Leon
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja katowickawięcej na
www.archidiecezja.katowice.pl
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja łuckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

data i miejsce
śmierci

07.07.1941

Sarnydziś: grom. Sarny miasto, rej. Sarny, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]

alt. daty i miejsca
śmierci

04.1942, 22.06.1941, 07.1941, 22.06.1942

Antonówkadziś: grom. Bereźne miasto, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
uk.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]

szczegóły śmierci

01.01.1939 mianowany kapelanem rezerwy Wojska Polskiego.

W 08.1939 zmobilizowany.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej uczestnik kampanii wrześniowej 09.1939, którą zakończył na terenie diecezji łuckiej.

Tam też po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej pozostał.

Ukrywał się, potem pomagał w administracji parafii Antonówka w dekanacie Włodzimierz Wołyński.

24.06.1941 ‑ po Mszy św. w Dąbrowicy, gdzie zaproszony uczestniczył w odpuście ‑ dwa dni po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, aresztowany przez agentów ludobójczej rosyjskiej organizacji NKWD.

Osadzony w więzieniu w Sarnach.

Prawd. oskarżony o „szpiegostwo”.

Tam też, na początku 07.1941, zamordowany w trakcie ludobójczej likwidacji więzienia przez uciekające w popłochu przed Niemcami jednostki NKWD.

W więzieniu w Sarnach ludobójcze NKWD zamordowało wówczas ok. 70‑100 osób, w tym wielu Polaków, przedstawicieli lokalnej inteligencji.

alt. szczegóły śmierci

Według innych źródeł zamordowany przez ukraińskich nacjonalistów, podczas ludobójstwa popełnionego przez Ukraińców, zwanego „wołyńskim”.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

12.04.1906

Recklinghausendziś: rej. Münster, kraj Nadrenia Północna–Westfalia, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

20.06.1931 (katedra katowickawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.04.23]
)

szczegóły posługi

1936 – 1939

wikariusz — Mikołówdziś: gm. Mikołów miasto, pow. Mikołów, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Mikołówdziś: gm. Mikołów miasto, pow. Mikołów, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1934 – 1936

wikariusz — Chorzówdziś: gm. Roźwienica, pow. Jarosław, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. św. Józefa ⋄ dekanat RK Chorzówdawn.: Królewska Huta /do 1934/
dziś: pow. Chorzów miasto, woj. śląskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1934

duszpasterz — Gostyńdziś: gm. Wyry, pow. Mikołów, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]
⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Mikołówdziś: gm. Mikołów miasto, pow. Mikołów, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
 — p.o. („ad interim”)

1933 – 1934

duszpasterz — Kobiórdziś: gm. Kobiór, pow. Pszczyna, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.23]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Pszczynadziś: gm. Pszczyna, pow. Pszczyna, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
 — p.o. („ad interim”)

1933

duszpasterz — Bobrownikitakże: Bobrowniki Śląskie
dziś: część dzielnicy Bobrowniki Śląskie – Piekary Rudne w Tarnowskich Górach, pow. Tarnowskie Góry, woj. śląskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.23]
⋄ parafia RK pw. Przemienienia Pańskiego ⋄ dekanat RK Tarnowskie Górydziś: pow. Tarnowskie Góry, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
 — p.o. („ad interim”)

1931 – 1933

wikariusz — Szarlejdziś: dzielnica w Piekarach Śląskich, pow. Piekary Śląskie miasto, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Piekary Śląskiedziś: pow. Piekary Śląskie miasto, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1931

kapelan — Cieszyndziś: gm. Cieszyn, pow. Cieszyn, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Boromeuszki SCB

do 1931

student — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Wydział Teologiczny, Uniwersytet Jagielloński UJ

1927 – 1931

student — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Śląskie Seminarium Duchowne ⋄ filozofia i teologia, Śląskie Seminarium Duchowne

1925 – 1927

student — Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Arcybiskupie Seminarium Duchowne (Collegium Leoninum)

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Masakry więzienne – Sarny 07.1941: Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, w Sarnach rozpoczęły się masowe aresztowania domniemanych „wrogów władzy rosyjskiej”. Rosjanie zatrzymali m.in. licznych przedstawicieli polskiej inteligencji. Na dzień przed opuszczeniem miasta, w 07.1941, uciekające okupacyjne wojska rosyjskie wymordowały wszystkich lub prawie wszystkich przetrzymywanych w celach tamtejszego aresztu — ok. 70‑100 kobiet i mężczyzn.

Masakry 06.1941 (NKWD): Po ataku niemieckim 22.06.1941 na tereny okupowane przez Rosjan i w konsekwencji na Rosję, przed paniczną ucieczką, Rosjanie wymordowali — zgodnie z ludobójczym rozkazem rosyjskiego ministra spraw wewnętrznych Wawrzyńca Berii wydanym 24.06.1941 wymordowania wszystkich więźniów (formalnie „skazanych” za „działalność kontrrewolucyjną”, „działalność antyrosyjską”, sabotaż i dywersję, oraz więźniów politycznych „w śledztwie”) przetrzymywanych w więzieniach NKWD na terenach okupowanej przez Rosję przedwojennej Polski, Litwy, Łotwy i Estonii — ok. 40,000‑50,000 osób. Dodatkowo Rosjanie wymordowali tysiące osób, zatrzymanych już po niemieckim ataku, uznając ich za „wrogów ludu” — osoby te w większości nie były ujęte w rejestrach więziennych. Część zamordowana została już w więzieniach, w zbiorowych masakrach, część podczas tzw. „marszów śmierci”, gdy więźniów gnano pieszo na wschód. Po rosyjskiej ucieczce i rozpoczęciu okupacji niemieckiej nastąpiło wiele spontanicznych pogromów lokalnych Żydów, z których znacząca część kolaborowała z Rosjanami i uznana została za współodpowiedzialną za więzienne masakry. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]
)

«Genocidium Atrox»: W latach 1939‑1947, szczególnie w latach 1943‑1944, niezależne jednostki ukraińskie, głównie przynależące do ludobójczych organizacji OUN (ramię polityczne) i UPA (ramię zbrojne), wspomagane przez ludność ukraińską, wymordowały — zazwyczaj w niezwykle brutalny sposób — na terenach Wołynia oraz sąsiadujących regionów Rzeczypospolitej, od 130,000 do 180,000 Polaków, ludności cywilnej, kobiet, dzieci, starszych, młodszych, mężczyzn. Konflikt polsko–ukraiński, który otwarcie objawił się podczas i po zakończeniu I wojny światowej (w szczególności skutkując wojną polsko–ukraińską lat 1918‑1919), który przetrwał, a nawet wzmocnił się podczas czasów II Rzeczpospolity, gdy zachodnia część Ukrainy wchodziła w skład państwa polskiego, wybuchł ponownie z momentem wybuchu II wojny światowej w 09.1939. Za czasów rosyjskiej okupacji 1939‑1941, gdy setki tysięcy Polaków zostało deportowanych w głąb Rosji, gdy dziesiątki tysięcy zostało zamordowanych (m.in. podczas tzw. zbrodni katyńskiej), miał jeszcze ograniczony zasięg, tym bardziej, że Ukraińcy, w szczególności nacjonaliści ukraińscy, również stali się obiektem prześladowań rosyjskich. Dopiero wybuch wojny niemiecko–rosyjskiej 22.06.1941 i początek niemieckiej okupacji doprowadził do niezwykle krwawego konfliktu. Ukraińcy początkowo otwarcie wspierali Niemców (zakładając policję ukraińską,współuczestnicząc w zagładzie Żydów, wstępując do jednostek wojskowych walczących u boku Niemców). Później, wobec ambiwalentnej postawy Niemców, zaczęli się uniezależniać. I w 1943 jedna z jednostek ukraińskiej organizacji nacjonalistycznej OUN/UPA na Wołyniu doprowadziła do ludobójstwa miejscowej ludności polskiej. W ciągu paru tygodni zamordowano, przy biernej postawie Niemców, ponad 40 tys. Polaków. Strategię wołyńskiego OUN/UPA zaakceptowała i przyjęła cała organizacja i podobne akty ludobójstwa przeniosły się na tereny Małopolski Wschodniej, gdzie zamordowano ponad 20 tys. Polaków, napotykając jednakże na zbrojny opór ludności polskiej. Dalej na zachód, na terenie Chełmszczyzny, Rzeszowszczyzny, etc. ludobójstwo przekształciło się otwarty wręcz konflikt. Generalnie ludobójstwo dokonane przez ukraińskich nacjonalistów, współpracujących z niemieckimi siłami okupacyjnymi, na bezbronnych Polakach miało miejsce na całym terenie obecności ukraińskiej, zniszczono setki wiosek, mordując w wyrafinowany sposób wszystkich ich mieszkańców. W czasie tego holokaustu — znanego jako «Genocidium Atrox» (pl. „straszne ludobójstwo”) — zginęło ponad 200 kapłanów i sióstr zakonnych. Charakter i cel ludobójstwa może najlepiej oddaje pieśń śpiewana przez morderców: „Polaków wyrżniemy, Żydów wytniemy, wielką Ukrainę zdobyć musimy” (ukr. „Поляків виріжем, Євреїв видусим, велику Україну здобути мусим”). Ludobójstwo i konflikt, które doprowadziły do całkowitej eliminacji polskiej społeczności i polskiej kultury z Ukrainy, zakończyły się przymusowymi deportacji lat 1944‑1945 Polaków z terenów Ukrainy oraz części Ukraińców na Ukrainę, oraz „Akcją Wisła”, w trakcie której komunazistowskie siły kontrolowanych przez Rosjan polskich jednostek wysiedliły Ukraińców z terenów południowo–wschodnich na zachód polskiej republiki prl. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.20]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
encyklo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, cracovia-leopolis.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.26]
, www.poczytaj.spinacz.infoKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]

bibliograficzne:
Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939‑1945”, Wiktor Jacewicz, Jan Woś, tom I‑V, Akademia Teologii Katolickiej, 1977‑1981
Lista strat wśród duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego w latach 1939‑1945”, red. Józef Krętosz, Maria Pawłowiczowa, Opole, 2005
Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939‑1945”, Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), Wydawnictwo Świętego Krzyża, Opole, 2007
Misterium iniquitatis. Osoby duchowne i zakonne obrządku łacińskiego zamordowane przez ukraińskich nacjonalistów w latach 1939‑1945”, ks. Józef Marecki, Instytut Pamięci Narodowej, Kraków 2020
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.chorzow-jozef.katowice.opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, www.bj.uj.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]
, wegliniec.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: CHUDY Leon

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu