Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
Sługa Boży
nazwisko
MALECKI
imiona
Antoni
funkcja
biskup
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja mohylewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.06.23]
honorowe wyróżnienia
prałat‐kantor (łac. praelati‐cantorus)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
(1916, archikatedra RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa i Męczennika, Mohylewdziś: rej. Mohylew, obw. Mohylew, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
kanonik honorowywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
(1902, archikatedra RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa i Męczennika, Mohylewdziś: rej. Mohylew, obw. Mohylew, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
Order św. Anny (Imperium Rosyjskie) 3. klasywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
(1915)
data i miejsce
śmierci
17.01.1935
Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
szczegóły śmierci
W 1884 władze rosyjskie początkowo odmówiły zgody na objęcie przez niego pozycji wikariusza parafii katedralnej w Mińsku, w związku z udziałem jego rodziców w powstaniu styczniowym.
Gdy jednak objął to stanowisko, za protest przeciwko mianowaniu przez Rosjan rosyjskiego proboszcza w Mińsku, który chciał zaprzestać liturgii w języku polskim, został w 05.1886 aresztowany.
Za „nieposłuszeństwo wobec władzy” skazany na zesłanie na Syberię, zamienione — dzięki przekupieniu dyrektora departamentu wyznań przez parafian — na 3 lata odosobnienia w klasztorze w Angłonie (Łotwa).
Uwolniony po 7 miesiącach.
W 1918, już po upadku caratu i puczu bolszewickim w 10.1917 (z pomocą Niemiec) w Rosji, bolszewicy zrabowali wszystkie dzieła prowadzone przez niego — przejęli przytułki, letniska, szkoły dla dzieci polskich, które zakładał i którymi przez lata kierował — pod pozorem nacjonalizacji.
W 03.1923 został przez Rosjan ponownie aresztowany.
Sądzony 21‐25.03.1923 w procesie abpa Jana Cieplaka i 14 kapłanów katolickich. Jeden z uczestników wspominał: „Oskarżeni nie mieli żadnej możliwości odpowiedzieć na zarzuty […] Obrona nie mogła postawić świadków; adwokatom ich nie pozwolono na wygłoszenie należytej obrony; [świadków] zastraszano aresztowaniem […] [Adwokaci] nie odważyli się na zadawanie świadkom strony przeciwnej takich pytań, jakie zadałby im każdy adwokat w innym kraju. A cóż dopiero mówić o niesprawiedliwości sędziów, rodzaju argumentów, używanych przez prokuratora i o sposobie, w jaki prokurator kierował całą sprawą”.
W mowie końcowej powiedział m.in. „Naszym celem jest nieść pomoc nieszczęśliwym i zbierać pieniądze dla biednych, nie dla nas samych […] Gdyby sędziowie moi byli chrześcijanami, powiedziałbym im, że Bóg użył [mego ojca], by mię powołać na księdz i nauczyć mię miłości dla biednych. Zostawszy księdzem, założyłem i kierowałem w Piotrogrodzie przytułkami dla biednych dzieci wszelkich wyznań […] Taki ojciec utwierdził we mnie zasadę, że wszyscy ludzie są równi. Nasza wiara katolicka uczy nas tej prawdy […] O ile człowiek jest panem siebie i służy ideałowi, nie będzie zbyt surowo sądził tych, którzy slużą ideałom chrześcijańskim […] Najistotniejszą treścią chrześcijaństwa jest miłość do wszystkich ludzi i szacunek dla nich […] Pierwszym moim celem jest służyć prawdzie, a poza tem powinienem spełniać życzenia rządu, o ile nie idą wbrew zasadom mej wiary…”.
Za „działalność kontrrewolucyjną” skazany na 3 lata więzienia.
Przetrzymywany w więzieniach Lefortowo i Łubianka oraz w domu poprawczym w Sokolnikach w Moskwie. W tym ostatnim przeżył atak serca.
Zwolniony, na podstawie bolszewickiej amnestii, w 01.1925.
Wrócił do Sankt Petersburga.
Po święceniach biskupich w 1926 inwigilowany i nękany przez Rosjan.
13.05.1927 zmuszony do wyjazdu do Archangielska, skąd jednak 16.06.1927 ponownie wrócił do Sankt Petersburga.
Tam również wielokrotnie szykanowany i przesłuchiwany.
Aresztowany jeszcze raz 20.11.1930.
21.11.1930 skazany przez zbrodniczy sąd kapturowy Kolegium OGPU na 3 lata zesłania (według niektórych źródeł na 10 lat).
Przewieziony do wsi Dubinino k. Bracka na Syberii.
27.02.1934, na skutek interwencji władz polskich, totalnie wyczerpany, został zwolniony.
06.03.1934 przyjechał do Sankt Petersburga, na leczenie.
Stamtąd, przez Moskwę, 28.04.1934 dotarł do Warszawy, gdzie nie odzyskawszy zdrowia zmarł w szpitalu.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
ZesłanieKliknij by przejść do opisu, Moskwa (Lefortowo)Kliknij by przejść do opisu, Moskwa (Łubianka)Kliknij by przejść do opisu, Proces 21‐25.03.1923Kliknij by przejść do opisu, Sankt Petersburg (Kresty)Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
17.04.1861
Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
rodzice
MALECKI Józef
🞲 ?, Spetranytakże: Spitrany
dziś: gm. Uciana, rej. Uciana, okr. Uciana, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29] — 🕆 ?, ?
SUCHARZEWSKA Władysława
🞲 ?, ? — 🕆 ?, ?
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
17.05.1884
Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
prokatedra RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Pannywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
szczegóły posługi
1926 – 1935
biskup tytularny — diecezja RK Dionysiana — nominacja: 12.08.1926; święcenia: 13.08.1926, kościół pw. Notre Dame de France (pl. Matki Bożej z Lourdes) w Sankt Petersburgu
1926 – 1934
administrator apostolski — Administratura Apostolska RK Sankt Petersburg — nominacja: 12.08.1926; rezygnacja: 28.04.1934
od 1925
proboszcz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — 1925‐1930, po zwolnieniu z więzienia, odprawiał dziennie kilka Mszy św. w różnych miejscach Sankt Petersburga; w 10.1926 podjął próbę zorganizowania konspiracyjnego seminarium duchownego, które wszelako zbrodnicze rosyjskie GPU rozbiło w 01.1927; w 1928 zorganizował kolejne seminarium dla 2 kandydatów, wykryte wszelako przez GPU w 05.1930 — seminarzystów Rosjanie aresztowali i skazali; mimo to 03.12.1928 wyświęcił na kapłanów dwóch seminarzystów z Ukrainy, których aliści Rosjani po pół roku aresztowali i zesłali na rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej, i.e. formującego się systemu Gułag; 09.02.1929 wyświęcił na biskupa ks. Teofila Matulonisa
1921 – 1923
rektor — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ konspiracyjne Seminarium Duchowne — zajęcia prowadzone m.in. w mieszkaniu ks. Antoniego Wasilewskiego; seminarium działalność prowadziło do 1925
1918 – 1923
proboszcz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ kościół RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny — początkowo kaplica, jedyna, która pozostała otwarta po zamknięciu pozostałych przez bolszewickie władze Rosji, i została podniesiona do rangi kościoła parafialnego nowo utworzonej parafii; także: częste podróże po guberniach Sankt Petersburg i Pskow, do miejscowych katolików pozbawionych regularnej duszpasterskiej opieki, a także do Moskwy
od 01.1918
wikariusz generalny — archidiecezja RK mohylewska — na obszar guberni Sankt Petersburga i Pskowa; wyznaczony na wypadek aresztowania biskupów archidiecezji przez władze bolszewickie, które w 10.1917 dokonały w Rosji, ze wsparciem Niemiec, krwawego puczu
od 1916
prałat‐kantor (łac. praelati‐cantorus) — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ prokatedra RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
05.1895 – 1918
wikariusz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — także: administrator kaplicy pw. Najświętszego Serca Maryi; od 08.1895 opiekun przytułku dla małych dzieci; 1895 założyciel szkoły polskiej dla małych dzieci; 1902 założyciel ośrodka sanatoryjnego, i.e. letniska „Władysławówka” w Łudze, 150 km na południe od Sankt Petersburga; 1908 założyciel „Prywatnej rzymsko–katolickiej szkoły dla dzieci polskiej narodowości”; 1908 założyciel „Konferencji św. Antoniego” do niesienia pomocy materialnej ubogiej ludności dzielnicy Piaski w Sankt Petersburgu; 1915 założyciel szkoły rolniczej „Sieroce Gniazdo” w Strugach Białych, ok. 230 km na południowy zachód od Sankt Petersburga, dla mniej zdolnych wychowanków; w 11.1918 rosyjskie władze bolszewickie znacjonalizowały, czy dokonały rabunku, wszystkich dzieł przez niego prowadzonych
1888 – 1894
wikariusz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — także: 20.03.1889 założyciel katolickiej ochronki, i.e. przytułku, dla chłopców w dzielnicy Kołomna, zalegalizowanej przez polskie Rzymsko–Katolickie Towarzystwo Dobroczynności 31.12.1890, a w 1896 przeniesionej do dzielnicy Piaski
1885 – 1886
wikariusz — Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Imienia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1884 – 1885
wikariusz — Witebskdziś: obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia RK pw. św. Antoniego ⋄ dekanat RK Witebskdziś: obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1879 – 1884
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne
miejsca i wydarzenia
opisy
Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
Moskwa (Lefortowo): Więzienie w Moskwie, w którym Rosjanie przetrzymywali wielu więźniów politycznych. W czasie wielkiej czystki lat 1936‐1938 wykorzystywane do przesłuchań połączonych z torturami. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22])
Moskwa (Łubianka): Siedziba zbrodniczej rosyjskiej organizacji Czeka, a następnie GPU i NKWD (później MWD i KGB) oraz więzienie (w piwnicach budynku, z 118 celami w 1936, z których 94 było pojedynczymi — razem w więzieniu jednorazowo przetrzymywano do ok. 350 więźniów, w tym ok. 2,857 w 1937) w Moskwie przy Placu Łubiańskim, gdzie Rosjanie przesłuchiwali i zamordowali wielu więźniów politycznych. Większość więźniów po śledztwie była przewożona do innych moskiewskich więzień, e.g. Butyrki. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04])
Proces 21‐25.03.1923: Pokazowy proces przeciwko abpowi Janowi Cieplakowi, 14 kapłanom katolickim i jednemu świeckiemu w Moskwie w dniach 21‐25.03.1923, z oskarżenia m.in. „uczestnictwo w organizacji kontrewolucyjnej mającej na celu przeciwstawianie się dekretowi o rozdziale kościoła od państwa”, o „podżeganie do buntu poprzez zabobony”. Rosyjski prokurator grzmiał: „Każdy ruch skierowany przeciwko rządowi sowieckiemu jest kontrrewolucyjny i musi być karany jako taki. Za należenie do organizacji, której istotę wyjaśniłem, wszyscy oskarżeni zasługują na karę najwyższą”. I rzeczywiście, abp Cieplak i ks. Budkiewicz zostali 26.04.1923 skazani na śmierć, a pozostali na kary od 6 miesięcy do 10 lat więzienia i niewolniczej pracy przymusowej. Ks. Budkiewicz został w więzieniu zamordowany. Abp Cieplakowi zamieniono karę na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej i zwolniono w wymianie za rosyjskich szpiegów w Polsce, wśród których był Bolesław Bierut, późniejszy pierwszy komunazistowski namiestnik w podbitej przez Rosjan Polsce. Większość pozostałych została również wymieniona i wywieziona do Polski. Co najmniej pięciu wszelako w rosyjskich więzieniach, obozach koncentracyjnych i na zesłaniu zginęło, wśród nich Rosjanin, ks. Leonid Fiodorow, pierwszy egzarcha greckokatolicki w Rosji, który w 2001 został beatyfikowany przez św. Jana Pawła II. (więcej na: www.przewodnik-katolicki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22])
Sankt Petersburg (Kresty): Rosyjskie więzienie w Sankt Petersburgu, gdzie więzionych było wielu polskich kapłanów. Wielu z nich zostało w tymże więzieniu zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], krzysztofpozarski.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2025.08.19], katolicy1844.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], www.polskipetersburg.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.11.18], pbc.biaman.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2025.08.19]
bibliograficzne:
„Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‐1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.sosnowiecfakty.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22], pl.catholicmartyrs.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22], www.polskipetersburg.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.11.18], www.krzysztof-pozarski.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], www.krzysztof-pozarski.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], pbc.biaman.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.05.30], www.polskipetersburg.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.11.18], gloria.tvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16], www.polskipetersburg.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.11.18], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], wycieczki-petersburg.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: MALECKI Antoni
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu