Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
św. MAŁGORZATA WARD
ok. 1550, Congleton – ✟ 1588, Tyburn, Londyn
męczennica
patron: Anglii
wspomnienie: 30 sierpnia
wszyscy nasi święci
tutaj
Łącza do ilustracji (dzieł sztuki) związanych ze świętą:
Urodziła się w miasteczku Congleton w hrabstwie Cheshire w Anglii, prawdopodobnie ok. 1550 r.
O jej życiu niewiele wiadomo, poza tym, że pochodziła ze szlacheckiej rodziny i przez jakiś czas przebywała w Londynie, w domu niejakiej pani Whitall, ponoć osoby o znaczących wpływach.
Dla katolików, a taką była Małgorzata (ang. Margaret), były to czasy niełatwe. Królowa angielska Elżbieta I Tudor (1533, Greenwich – 1603, Richmond) wzmacniając swoją władzę uciekła się do prześladowań nie uznających dekretu Henryka VIII o ustanowieniu kościoła anglikańskiego katolików. Za wyznawanie wiary rzymskiej i wierność Ojcu świętemu groziła śmierć. Szczególną niesławą okryło się miejsce straceń w podlondyńskiej wówczas miejscowości Tyburn (dziś centrum Londynu) i kara „wieszania, patroszenia i ćwiartowania” (ang. „hanged, drawned and quartered”)…
Gdy do więzienia został wtrącony ks. Wilhelm (ang. William) Watson (ok. 1559 – 1603, Winchester), późniejszy autor znanej pracy „A decacordon of ten quodlibeticall questions”1602 r. (pl. „Decacordon dziesięciu żartobliwych pytań”), stracony w 1603 r. za udział w nieudanym spisku przeciw królowi Jakubowi I Stuartowi (1566, Edynburg – 1625, Theobalds House), Małgorzata uzyskała pozwolenie na odwiedziny kapłana. Kilkukrotnie udała się zatem do więzienia w pałacu Bridewell w Londynie, gdzie go przetrzymywano. Początkowo traktowana podejrzliwie, za którymś jednak razem uśpiła czujność strażników i przemyciła sznur.
Ustalonego dnia kapłan, korzystając z owego sznura, uciekł z więzienia. Umówiony uprzednio przewoźnik (ucieczka odbywała się rzeką) w ostatniej chwili odmówił, więc Małgorzata namówiła niejakiego Jana (ang. John) Roche (lub Neele), młodego człowieka, na udzielenie pomocy. Ten rzeczywiście przybył, zamienił się ubraniami z uciekinierem i wywiózł go Tamizą poza Londyn. Niestety owe ubrania wkrótce zostały rozpoznane i Roche został zatrzymany.
Fakt, iż Małgorzata była jedynym odwiedzającym Roche’a tego dnia — jak donieśli świadkowie — oraz pozostawiony w oknie celi sznur jednoznacznie wskazywały na udział Małgorzaty w ucieczce kapłana. Została aresztowana i wraz z Janem Roche zakuta w kajdany…
„Była chłostana i powieszono ją za nadgarstki tak, iż tylko czubkami palców dotykała ziemi. Rozciąganie ciała doprowadziło do częściowego paraliżu, ale cierpienia tylko wzmocniły ją przed ostatnią, ostateczną próbą…” — pisał później o jej postawie Robert Southwell, jezuita, poeta i późniejszy męczennik…
Nie wydała miejsca pobytu ks. Watsona. Odmówiła jakichkolwiek zeznań.
W czasie rozprawy sądowej przyznała się do udzielenia pomocy ks. Watsonowi w ucieczce i … wyraziła radość z „uratowania jednej niewinnej owcy z rąk krwiożerczych wilków”. Oferowano jej ułaskawienie w zamian za uczestnictwo w protestanckim nabożeństwie — odmówiła.
30.viii.1588 r. została powieszona w Tyburn. Wraz z nią tego dnia śmierć w Tyburn ponieśli Jan Roche, Edward Shelley, Ryszard (ang. Richardem) Martin i Ryszard Flower.
Papież Pius XI (1857, Desio – 1939, Watykan) wyniósł ją (wraz z m.in. Janem Roche) do chwały ołtarzy w 1929 r., a papież Paweł VI (1897, Concesio – 1978, Castel Gandolfo) w 1970 r. ją kanonizował, jako jedną z 40 męczenników Anglii i Walii…
Popatrzmy też na trzy filmiki o angielskich męczennikach (z angielskimi napisami):
- Z komentarzem bł. Jana Henryka Newmana:
- „Ostatnia droga” — filmik o pilegrzymce z więzienia Tower na miejsce straceń
w Tyburn:
- komentarz o męczennikach:
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich:
włoskich: