pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
św. KATARZYNA SZWEDZKA
(1331 - 1380, Vadstena)
zakonnica
patronka: Szwecji, wzywana jako ochrona przed aborcją i poronieniem
wspomnienie: 24 marca
Łącza do ilustracji (dzieł sztuki) związanych ze świętą:
Urodziła się w 1331 r.
jako druga córka św. Brygidy i księcia Ulfa Gudmarssona.
W dzieciństwie oddano ją do internatu cystersek w Riseberg, gdzie otrzymała pełne wykształcenie i religijne wychowanie.
Po wyjściu z klasztoru została, w wieku 13 lat, wydana za rycerza Edgarda van Kyren.
Młodzi jednak zdecydowali się na złożenie ślubów dozgonnej czystości…
W 1350 r. Katarzyna udała się wraz z matką, Brygidą,
z okazji roku jubileuszowego, do Rzymu dla zyskania odpustu zupełnego.
Podczas pielgrzymowania otrzymała wiadomość o śmierci męża.
Pozostała więc z matką w Rzymie, oddając się dziełom pobożnym i miłosiernym.
Przez 25 lat pomagała Brygidzie w założeniu i utrwaleniu nowej rodziny zakonnej, brygidek. Wielokrotnie odrzucała propozycje małżeństwa.
Odbywała z Brygidą pielgrzymki do różnych miejsc świętych.
I w końcu, w 1373 r., matka na jej rękach pożegnała życie doczesne dla wiecznego, wyczerpana nużącą pielgrzymką do Ziemi Świętej…
W 1375 r. Katarzyna wstąpiła do klasztoru brygidek w Vadstena, dokąd zawiozła relikwie matki (po drodze przejeżdżając przez polskie Pomorze…).
Z niewiadomych przyczyn opuściła jednakże niebawem ten klasztor i powróciła do Rzymu.
Zamieszkała w tym samym domu, w którym przedtem mieszkała z matką.
Równocześnie podjęła starania o jej kanonizację: nie doczekała się jej wprawdzie, ale nastąpiła ona niedługo po jej śmierci, bo w 1391 r.
Niemniej żarliwie zabiegała o zatwierdzenie zakonu brygidek.
Tego się doczekała, gdy Grzegorz XI (1377), a później Urban VI (1379) wydali odnośne dekrety.
Podanie niesie, potwierdzone zresztą freskami na ścianie kaplicy-domu, w którym przez szereg lat zamieszkiwała z matką (a później sama),
że Katarzyna miała ocalić Rzym swoimi modłami w czasie gwałtownego wylewu rzeki Tybr…
Tymczasem klasztor w Vadstena, pozbawiony energicznego kierownictwa, zaczął się chylić ku upadkowi.
Katarzyna powróciła więc do Szwecji, by ponownie stanąć na jego czele. Niestety, wkrótce po powrocie, w 1380 r. odeszła do Pana.
Jest autorką Sielinna Troëst (Pociecha duszy) - kopia dzieła z 1407 r. przetrwała…
Liczne łaski, jakie wierni otrzymywali przy grobie św. Katarzyny w Vadstena przyspieszyły starania o jej kanonizację.
Kult ostatecznie, po latach, zatwierdził Innocenty VIII, kiedy zezwolił na uroczyste złożenie zwłok Katarzyny w relikwiarzu w 1489 r.
Niestety, kiedy nastał protestantyzm zaczęto niszczyć ślady katolicyzmu: taki los spotkał też i relikwie św. Katarzyny - zaginęły bezpowrotnie…
Od 1895 r. dom św. Brygidy i św. Katarzyny w Rzymie jest w posiadaniu karmelitanek.
Opracowanie oparto na następujących źródłach:
polskich:
angielskich: