MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA NIEUSTAJĄCEJ POMOCYLOGO PORTALU
Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno
św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własne

poprzednik

JAN XV

Poczet Papieży (138)
(nasza lista: tutaj>>)

GRZEGORZ V

Posługa: 3.v.996 - 18.ii.999

następca

SYLWESTER II

Łącza do ilustracji dzieł sztuki związanych z papieżem:

GRZEGORZ V: boczna nawa Bazyliki św. Pawła za Murami, Rzym; źródło: www.niedziela.pl GRZEGORZ V: zdjęcie Hulton Archive/Getty Images; źródło: www.istockphoto.com GRZEGORZ V: ; źródło: www.vaticanhistory.de GRZEGORZ V: ; źródło: www.geocities.co KONSEKRACJA OTTONA III przez GRZEGORZA V: MARCIN z OPAWY (XIII w.), w 'Kronika papieży i cesarzy', 1460, uniwersytet w Heidelbergu; źródło: www.geocities.co KONSEKRACJA OTTONA III przez GRZEGORZA V: prac Diebolda Laubera, ok. 1450; źródło: www.wikiwak.com GRZEGORZ V: KIRKLAND, Matt, 2007, szkic; źródło: mattkirkland.com HERB GRZEGORZA V: ; źródło: www.vaticanhistory.d SARKOFAG GRZEGORZA V: Watykan; źródło: de.academic.ru

Bruno, urodzony ok. 972 r. był drugim synem księcia Ottona z Karyntii i Judyty, wnukiem cesarza Ottona I Wielkiego.

Po śmierci Jana XV na dworze niemieckiego władcy Otton III pojawiła się delegacja rzymska z prośbą o wyznaczenie nowego papieża. Otton bez wahania wskazał Brunona von Kärnthen (z Karyntii), swego kapelana. Bruno, mimo młodego wieku, znany był z posiadanej wiedzy, w szczególności znajomości dialektów językowych, które później rozwinęły się nowoczesne języki narodowe.

Bruno, przyjmując imię Grzegorza, konsekrowany został w 966 r. w Rzymie. Był pierwszym niemieckim papieżem w dziejach…

Jednym z pierwszych aktów ukoronował Ottona III na cesarza i nadał mu tytuł patrycjusza - protektora Kościoła. Przez cały czas pontyfikatu działał zgodnie z cesarzem. W kilka dni po koronacji Ottona przeprowadził synod, na którym przywrócił Arnulfa na stanowisko arcybiskupie w Rheims, odrzucając i potępiając Gerberta (późniejszego Sylwestra II)

Sytuacja polityczna: Małe państwo papieskie od północy sąsiadujące z cesarstwem rzymskim (niemieckim) pod berłem Ottona III, żywotnie zainteresowanego rozbudową swej potęgi i opierającego ją o duchowe przywództwo Rzymu. Na południu przyczółki cesarstwa bizantyjskiego. W państwie papieskim olbrzymie znaczenie mają arystokratyczne rody, które niekiedy otwarcie, niekiedy skrycie, walczą o wpływy. mapa -->

Sytuacja kościelna: Rośnie znaczenie ruchu odnowy skupionego wokół opactwa benedyktyńskiego w Cluny. Główne problemy stanu kapłańskiego to symonia (kupowanie stanowisk kościelnych) oraz konkubinat…

Wykazał się też dobrodusznością wypraszając u cesarza zgodę na pozostanie w Rzymie Krescencjusza II Nomentanusa, najpotężniej- szego arystokraty rzymskiego, który odsunięty pod władzy został właśnie przez Ottona. Ta decyzja wszelako nie okazała się najlepszą…

Gdy tylko Otton opuścił Święte Miasto Krescencjusz - pragnąc przywrócić republikę arystokratyczną - najechał na nie, wzbudzając zamieszki w mieście. Grzegorz musiał uchodzić, na północ, a Krescencjusz w 997 r. koronował Jana Filagatosa z Roscano na anty-papieża, Jana XVI.

W odpowiedzi Grzegorz zwołał synod w Pawii, który ekskomunikował Krescencjusza i Jana. Zmusił także, pod rygorem ekskomuniki królestwa, króla Francji, Roberta, do wycofania się z żądań prawa do mianowania biskupów oraz do porzucenia niekanonicznego małżeństwa z Bertą, z którą był spokrewniony, i pokuty. Do pokuty zmuszeni zostali także abp Tours i inni biskupi, którzy wzięli udział w nieważnej ceremonii małżeńskiej. Król uległ i później wziął za żonę Konstancję, córkę księcia z Prowansji…

Na synodzie w Pawii Grzegorz ofiarował także uprzednio potępionemu Gerbertowi arcybiskupstwo w Rawennie.

Otton III, na wieść o wydarzeniach, wrócił w 998 r. do Rzymu. Krescencjusz zamknął się w twierdzy San Angelo, a Jan uciekł z miasta. Wojska cesarskie jednak go schwytały i okrutnie okaleczyły (pozbawiono go nosa, uczu, języka, wykłuto oczy…) Tak okaleczonego przyprowadzono przed Ottona i Grzegorza, gdzie publicznie go zdegradowano. Następnie, na ośle, przewleczono go przez Rzym i zesłano do Niemiec, gdzie skończył życie w klasztorze w Fuldzie (1013 r.).

A po zdobyciu twierdzy San Angelo powieszono też na murach Krescencjusza…

Grzegorz zdążył jeszcze nadać wiele przywilejów – na życzenie cesarskie – klasztorom w cesarstwie, oraz wziął udział w paru synodach mających na celu uregulowania spraw kościelnych. Na prośbę angielskiego abpa Canterbury Aelfrica, który przybył do Rzymu i któremu nadał paliusz (w akcie uznania włożył nań swój własny), wydał decyzję zastępującą kanoników świeckich Canterbury mnichami.

Zmarł w 999 r. (podejrzewano, ale nigdy nie udowodniono, że został zamordowany) i pochowany został w bazylice św. Piotra, „na przeciw zakrystii, i.e. po stronie Ewangelii, w pobliżu papieża Pelagiusza”.

W 997 r., podczas pontyfikatu Grzegorza V, przybył do Polski, wygnany z Pragi, bp Wojciech, który w tym samym roku poniósł śmierć męczeńską z rąk Prusów, wśród których prowadził działalność misyjną. Polski książę Bolesław I Chrobry wykupił jego ciało i złożył w Gnieźnie.

Opracowanie oparto na następujących źródłach:

polskich:
www.niedziela.pl
pl.wikipedia.org

angielskich:
oce.catholic.com
www.saint-mike.org
www.catholic.org
en.allexperts.comu
en.wikipedia.org

niemieckich:
de.academic.ru

Katecheza Benedykta XVI o ruchu z Cluny:
papiez.wiara.pl

HERB WATYKANU; źródło: www.vatican.va
MAPA EUROPY ok. 1000 r.; źródło: www.euratlas.com