Chodzę po kolędzie,
przychodzę co wieczór z głową pełną wrażeń
i pytam się siebie:
Czy naprawdę Chrystus się narodził?

Zawstydzony jestem, Panie.

Matko Boska z Betlejem, z Jasnej Góry i z Warszawy,
daj mi na ręce choć na chwilę Dzieciątko,
nie bój się, nie uczynię Mu krzywdy.

Matko, kocham Cię za to, że masz tyle zadziwienia,
że masz tyle matczynego kochania Boga - Twego Syna.

Józefie dobry, dlaczego nic nie mówisz?
Czekasz na lepsze sny?
Kochany jesteś, że prowadziłeś Maryję pod rękę
i szukałeś dla Niej miejsca.

Nie zostawiaj Dzieciątka ani Jego Matki.

Dzieciątko moje, Boże mój wielki,
nóżki Twoje całuję, do serca je przytulam
i oddechem Cię ogrzewam.

Czujesz?
Nie płacz.
Rośnij szybko.

Ty jesteś wszystkich i moim Bogiem…