Mieszka w lesie nagich pni.
Zaszczepia im liście, gałęzie,
całe korony zielone i płomienne.
Uderza wiatrem.
Niekiedy roznieca pożar zwany fugą albo chorałem.

Ksiądz mały jak kornik
przesuwa się w lusterku wiszącym nad nutami,
a on smaga do wdzięczniejszego tańca,
do wspanialszych upadków.

Kończy spazmem archanielskich trąb,
schodzi po ciemnych, kręconych schodach,
kaszle i spluwa w kraciastą chustką gęstą flegmą.