MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA NIEUSTAJĄCEJ POMOCYLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pod wezwaniem św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
m. i gm. Konstancin-Jeziorna
powiat Piaseczno

św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własne

Valid XHTML 1.0 Strict

poprzednie

Volterra (1472)

Znaki Eucharystyczne
(pełna lista: tutaj)

ZACISZE w ŚNIEŻYCY

miejsce wydarzenia: MARSEILLE-EN-BEAUVAISIS

rok wydarzenia: 1532

następne

Morrovale (1560)

Łącza do ilustracji dzieł sztuki związanych z wydarzeniem:

  • CUD w MARSEILLE-EN-BEAUVAISIS: witraż, kaplica Najświętszego Sakramentu, Marseille-en-Beauvaisis; źródło: www.therealpresence.org
  • CUD w MARSEILLE-EN-BEAUVAISIS: witraż, kaplica Najświętszego Sakramentu, Marseille-en-Beauvaisis; źródło: www.therealpresence.org
  • KAPLICA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU: Marseille-en-Beauvaisis; źródło: fr.wikipedia.org
  • ZŁOŻENIE do GROBU: rzeźba, kaplica Najświętszego Sakramentu, Marseille-en-Beauvaisis; źródło: www.culture.fr
  • KOŚCIÓŁ św. MARCINA: Marseille-en-Beauvaisis; źródło: ot.picardieverte.free.fr

Pod koniec grudnia 1532 r., w czasie świąt Bożego Narodzenia, XIII-wieczny kościół parafialny pw. św. Marcina (fr. Saint-Martin) w niewielkiej, ufortyfikowanej francuskiej miejscowości Marseille-en-Beauvaisis (region Pikardia nad kanałem La Manche, departament Oise), w diecezji Beauvais, został obrabowany.

Złodzieje włamali się m.in. do tabernakulum i zabrali ze sobą srebrne cyborium (łac. ciborium) – puszkę, w której przechowywane były konsekrowane HostieCiało Naszego Pana

Owo świętokradztwo – grzech ciężki popełniony wobec Eucharystii - odkryto następnego dnia. Miejscowy proboszcz, niejaki o. Protazy (fr. Prothais), odprawił uroczystą Mszę św. przebłagalną, w której uczestniczyło całe miasteczko, a kościół zgodnie z ówcześnie panującym zwyczajem ubrano na czarno, na znak żałoby…

Ale ani wykryć złodziei ani odzyskać zrabowanych przedmiotów się nie udało.

Owej zimy na przełomie roku północną część Francji nawiedziły spore, sztormowe opady śniegu. Marseille-en-Beauvaisis pokryte zostało – w szczególności w noc sylwestrową – grubą pokrywą białego puchu. Opady przeciągnęły się na Nowy Rok…

1 stycznia, w święto Obrzezania Pańskiego (dziś uroczystość Bożej Rodzicielki Maryi) – w czasie trwającej zadymki – wyszedł z domu, by coś załatwić, niejaki Jan (fr. Jean) Moucque. Brodząc po łydki w świeżym, ciągle padającym śniegu szedł wzdłuż głównej ulicy miasta, przylegającej do cmentarza przykościelnego, zostawiając za sobą ślady na dziewiczym puchu.

W pewnym momencie zatrzymał się zdziwiony. Na poboczu zobaczył ok. 2-metrowej średnicy obszar, w pośrodku którego znajdował się kamień. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że obszar – i kamień - były wolne od śniegu, choć wokół otaczała je biała pierzyna kilkunastocentymetrowej grubości. Tak jakby śnieg się ich nie trzymał, wręcz wyparowywał…

Ostrożnie podszedł do kamienia i go podniósł. Pod nim znajdowały się białe Opłatki, emanujące ciepłem i przedziwnym światłem…

Natychmiast przybył proboszcz, o. Protazy, który z czcią podniósł odnalezione Hostie. Rozpoznał Je – po sposobie wyrobu - jako skradzione przed paru dniami, i zaniósł procesjonalnie do kościoła pw. św. Marcina.

Wieść w małej miejscowości niesie się bardzo szybko, i na zaśnieżoną ulicę wyszło prawie całe miasteczko i towarzyszyło przywróconemu społeczności ChrystusowiJego pasterzowi w drodze do świątyni…

W parę dni po zdarzeniu w miejscu znalezienia Hostii postawiono drewniany krzyż. Stał się miejscem, wokół którego zaczął się błyskawicznie szerzyć kult Cudownych Hostii. Do Marseille-en-Beauvaisis zaczęli napływać liczni pielgrzymi, nie tylko z okolicznej Pikardii…

Włodarze mieściny zdecydowali się na wybudowanie – na miejscu zdarzenia - specjalnej kaplicy z cegieł – kaplicy Przenajświętszej Eucharystii (fr. Chapelle des Sainte-Hosties).

Umieszczono w niej cudownie odnalezione Hostie. I jakby na potwierdzenie cudowności miejsca zaczęto niebawem wiązać z kaplicą kolejne niezwykłe zjawiska - wydarzenia…

Jak odnotował Piotr (fr. Pierre) Louvet, historyk, w swojej książce „Historia regionu Beauvais” (fr. Histoire de la Ville de Beauvais”) w kaplicy odzyskać zdrowie miał pewien kapłan, niejaki o. Jakub (fr. Jacques) Sauvage, proboszcz pobliskiej parafii Crèvecœur-le-Grand, który uległ paraliżowi i stracił mowę. Następnie właściciel kilku pikardyjskich miejscowości, m.in. AutrêchesAchy, który miał być świadkiem odzyskania wzroku przez pewną niewidomą od urodzenia niewiastę, żebrzącą przy kaplicy, ukląkł przed Najświętszym Sakramentem w Marseille-en-Beauvaisis. I niespodziewanie niegojąca się rana nogi zniknęła. Ów dziedzic pozostawić miał w kaplicy drewnianą kopię nogi pokryt woskiem, a jako wotum oddał całą dziesięcinę z innej swej posiadłości zwanej les Gressières. Wreszcie w kaplicy odzyskać wzrok miał pewien niewidomy skrzypek, który odtąd corocznie wracał na miejsce cudu, by grać na swych skrzypkach…

Były to lata schizmy protestanckiej – hugenotów (fr. huguenots), zwanych też potocznie kalwinistami – we Francji. Jednym z odszczepieńców okazał się miejscowy biskup Odo (fr. Odet) kard. de Coligny (1517, Châtillon-Coligny – 1571, Canterbury), który pochodząc z arystokratycznej rodziny kapelusz k ardynalski otrzymał w wieku 16 lat. Potem został biskupem diecezji Beauvais - z niezwykłą gotycką katedrą pw. św. Piotra w mieście Beauvais (fr. Cathédrale Saint-Pierre de Beauvais) – uczestniczył w papieskim konklawe roku 1549-50 i został nawet nominowany na stanowisko naczelnego inkwizytora Francji…

W 1561 r. wystąpił z Kościoła, zrzekł się kapelusza kardynalskiego i przezwał hrabią Beauvais (fr. Comte de Beauvais). Trzy lata później został przez papieża Piusa IV (1499, Mediolan – 1565, Rzym) ekskomunikowany, po czym ożenił się w świętokradczej ceremonii ze swoją kochanką, Izabelą (fr. Isabeau/Isabelle) de Hauteville…

I to ów heretyk, jeszcze przed oficjalną apostazją (gr. ἀποστασία), zdenerowany nieustannie powtarzanymi wieściami o cudach w Marseille-en-Beauvaisis, miał nakazać swemu wikariuszowi generalnemu, niejakiemu Ludwikowi (fr. Louis) Boutillier, który również przeszedł na kalwinizm, zlikwidowanie kultu Cudownych Hostii. Wikariusz ów wysłać miał kapłana, by spożył znajdujące się w nienaruszonym stanie, po ponad 30 latach, Cudowne Hostie. Wieść niesie, że po tym akcie kapłan ów miał ulec paraliżowi i wkrótce umrzeć w Vernon, co odczytano jako widoczny znak sprzeciwu wobec protestantyzmu.

Ze spożyciem Cudownych Hostii ustały też niezwykłe wydarzenia. Al e pamięć o Nich nie zniknęła i już w 1675 r., po śmierci heretyckiego biskupa de Coligny, w Marseille-en-Beauvaisis powstało bractwo Przenajświętszego Sakramentu

Materialnym śladem owych wydarzeń jest kaplica Przenajświętszej Eucharystii, która przetrwała do dnia dzisiejszego. Uległa ona poważnym zniszczeniom w latach 1789-93, podczas szaleństw rewolucji francuskiej. Zniszczono krzyże, ołtarz, róźne rzeźby i statuetki, zrabowano złote i srebrne ozdoby…

W 1793 r. niszczycielska furia dosięgnęła zabytkowej, XVI-wiecznej rzeźby „Złożenia do grobu”, znajdującej się w kaplicy. W specjalnej niszy owej rzeźby przechowywano kamień, pod którym znaleziono skradzione w 1532 r. Cudowne Hostie. Kamień usunięto wówczas z murów kaplicy i wyrzucono poza miasteczko…

Przez następne dziesiątki lat kaplica niszczała. Dopiero w 1880 r. została odnowiona, a wraz nią rzeźba „Złożenia do grobu”…

Po II wojnie światowej w oknach kaplicy wstawiono witraże ukazujące historię Cudownych Hostii i historię kaplicy z Marseille-en-Beauvaisis.

Corocznie, w drugą niedzielę stycznia, odprawiana jest w niej specjalna Msza św. ku czci odzyskanych Hostii, skradzionych w 1532 r i odnalezionych w niezwykłych okolicznościach kilka dni później.

Krótki film (po francusku) o kościele pw. św. Marcina i kaplicy Przenajświętszego Sakramentu w Marseille-en-Beauvaisis:

  • MARSEILLE-EN-BEAUVAISIS: kościół i kaplica; źródło: www.dailymotion.com

Mapa okolic:

  • GoogleMap
  • Wikimapia

Opracowanie oparto na następujących źródłach:

angielskich:

francuskich:

innych:

  • Krew Boga”, Renzo Allegri, Kraków, 2005
  • Cuda Eucharystyczne i chrześcijańskie korzenie Europy”, Sergio Meloni, Kielce, 2011